Van ellende tot geluk, Schotland is op weg naar Krakau voor een van de grootste wedstrijden van Steve Clarke’s regering. Dinsdagavond tegen Oekraïne is de laatste wedstrijd in hun Nations League-groep. Van zomer tot herfst is Schotland veranderd.

Schotland scoorde één en kreeg zes tegen in de vorige wedstrijd en kreeg één tegen terwijl hij er de afgelopen week vijf scoorde. De bounce back is indrukwekkend en zit vol met verhaallijnen, waarvan de laatste in het Pools is geschreven.

Jack Hendry is de man die zaterdag de revival van Schotland begon, een centrale verdediger die dit seizoen slechts 97 minuten in clubvoetbal speelde, voor twee verschillende clubs in twee verschillende landen – België en Italië.

Als hij zich onrustig voelt in zijn dagelijkse werk, dan is dat begrijpelijk, maar hij was een rots in de branding toen zijn land hem nodig had tegen Ierland. Zijn gelijkmaker uit een mooie voorzet van Ryan Christie was zijn derde doelpunt in 19 wedstrijden. Zijn naamgenoot en mede-centrale verdediger, Colin, scoorde hetzelfde op 51.

Die verhaallijn? Steve Clarke heeft positief gegrapt in zijn persconferentie om te beginnen. Niemand zag het aankomen.

Lyndon Dykes scoorde tweemaal in zijn 13 minuten durende interland tegen Oekraïne, meer dan hij scoorde in zijn laatste 26 uur als speler van Queens Park Rangers. Leg dat uit.

Craig Gordon doorstond vrijdag een slapeloze nacht in het ziekenhuis in afwachting van de komst van zijn gelukkige zoontje, maar de Hearts-keeper was zo helder als een knop toen hij een kritische redding maakte van Troy Parrott op 1-1. Gordon is 39 jaar oud maar nog jong.

Voordat de ploeg werd aangekondigd, verloor Schotland één vleugelverdediger van zijn aanvoerder, Andy Robertson. Tegen Oekraïne verloren ze opnieuw toen Nathan Patterson op een brancard werd afgevoerd. Op zaterdag verloren ze een derde van Kieran Tierney en een vierde van Aaron Hickey – maar werden nog sterker in de wedstrijd. Een soort plaag heeft de Schotse vleugelverdediger, allemaal Premier League-spelers, getroffen. Het team hield echter vol.

De terugroepactie van Tierney en Hickey was een voorzorgsmaatregel, zei Clarke. “Er is niets om je zorgen over te maken, ik denk het niet”, voegde hij eraan toe. De defensieve nous van beide mannen zal nodig zijn in Krakau. Oekraïne heeft 11 wijzigingen aangebracht voor de 5-0 overwinning van zaterdag in Armenië en enkele van de personages die Schotland in juni knock-out sloegen, doken vanaf het begin weer op – Vitaliy Mykolenko, Viktor Tsygankov, Roman Yaremchuk.

Oleksandr Zinchenko, die zo invloedrijk was in de halve finales van de play-offs van het WK, staat nog steeds aan de kant door een blessure.

Deze laatste twee wedstrijden hebben ons veel verteld over de volwassenheid van de spelers van Clarke. De wedstrijd tegen Oekraïne was 70 minuten lang erg frustrerend voor hen. Al die kansen en geen doorbraak. Ze raken niet in paniek of wanhopen.

Het ziet er helemaal niet naar uit dat ze een nieuwe vermelding zullen worden op de lijst van sukkels die worden gestraft omdat ze geen risico’s nemen als ze ze hebben. Hun geloof bleef, hun intensiteit nam toe en ze wonnen comfortabel.

Zaterdagavond was anders. Ierland leek uitstekend in de eerste helft. Ze leiden en verdienen het. Ze hebben een beter middenveld en hebben alle Schotten gedekt.

In rust leek het onzeker. Zelfs bij de herstart zorgden de mannen van Clarke in de eerste minuten drie keer voor de bal. Hendry en Christie hebben dat allemaal veranderd.

Langzaam maar zeker bereikte het Schotse middenveld de top. Het was een vooraf bepaalde overwinning. Vecht hard. Ze zaten in een gat en ze klommen eruit. Als de overwinning van Oekraïne over klasse ging, ging het over karakter, over het overwinnen van hun eigen tekortkomingen in de nacht, over kalm blijven.

In de zomer verloor Schotland met 1-0 in Dublin en ging failliet. Er is een heel andere mentaliteit in de problemen op zaterdag. Clarke heeft het recht om gelukkig te zijn. De spelers worden steeds slimmer.

Oekraïne heeft geen andere motivatie nodig dan in oorlogstijd voor hun volk te spelen, maar ze zullen een extra voordeel hebben, ongeacht wat Schotland hen vorige week heeft aangedaan. We kunnen ons alleen maar voorstellen wat zo’n schuilplaats emotioneel met hen zou hebben gedaan – ze reageerden hun frustratie af op de arme Armeniër.

Je kunt je voorstellen dat Oekraïne dinsdag een heel ander vooruitzicht zal zijn dan wat we de vorige keer in Hampden zagen.

En Schotland zal ook anders zijn. Scott McTominay kreeg een gekke gele kaart tegen Ierland en hij is uitgeschakeld door een schorsing. Gezien het feit dat Kenny McLean Billy Gilmour en Ryan Jack in de laatste twee wedstrijden voor was, is het een veilige gok dat de man van Norwich City de knipoog zal krijgen.

Het is een teken van waar zijn clubcarrière is, waar Gilmour misschien achteraan in de rij staat. Hij speelde sinds half mei één minuut in het clubvoetbal. Hij is pas 21 jaar, maar het zijn zorgelijke tijden voor de middenvelder.

Clarke zal stilletjes blij zijn met de impact van zijn bank in deze wedstrijd. Diepgaand over kracht praten is één ding, maar het daadwerkelijk zien manifesteren in een stressvolle situatie is iets anders.

Van die subs heeft Ryan Fraser een aanzienlijke impact gemaakt. Waarschijnlijk gaat hij dinsdag aan de slag. Drie wedstrijden per week is een behoorlijke fysieke belasting voor sommige spelers van Clarke en Stuart Armstrong, die dit seizoen slechts één keer in de competitie voor Southampton is begonnen, is daar een van.

Dit is het mooie van Clarke’s positie. Hij was zonder Grant Hanley, John Souttar en Liam Cooper als centrale verdediger en Robertson en vervolgens Patterson als vleugelverdediger en het team kreeg slechts één doelpunt (toegegeven, slordig) in 180 minuten toe.

Het is een indrukwekkende maand geweest. Er is nu nog maar één punt nodig om de poule te winnen, de volgende keer te promoveren naar de Nations League A-lijst en zo nodig een play-offplek voor Euro 2024 veilig te stellen. Eén wedstrijd, maar zoveel rijden.