“We gaven haar de bijnaam Roger Federer”: vijftien jaar voordat de Tunesische Ons Jabeur vrijdag de halve finales van de verheven Wimbledon-competitie speelde tegen de Duitse Tatjana Maria, had haar eerdere voorbereidende handlanger proactief opgemerkt dat hij op weg was naar een toekomstige ster.
Tijdens hun jonge jaren in Tunis werd Omar Laabidi consequent voldoende geslagen door het 12-jarige wonder.
“Wat we zien op het terrein van Ons, de kampioen, de confronterende die op alle focussen vecht, is haar persoonlijkheid sinds consequent”, bekeek hij tegen het einde van mei aan AFP.
“We vertelden haar dat haar dropshots net als die van Federer het punt waren waarop we ons samen voorbereidden in de openbare groep. Ze bood me een drop-kans aan, ik racete om het terug te krijgen en ik hyperextensie mijn hand”, ging de speler verder. 28 jaar oud, veranderd in een mentor.
Op het moment dat ze deze tijd samen bespreken, prikt Ons Jabeur hem door het af te schilderen als zijn “blijvende pijn”.
De 27-jarige Tunesiër profiteert al twee seizoenen van optredens. In 2021 brak ze door in de wereldtop 10, een primeur voor een speelster uit de Arabische wereld; dit jaar won ze de WTA 1000-competitie in Madrid en ging ze naar Wimbledon met de situatie met de nummer 2 van de wereld.
– “Vuur”-
Op het moment dat Jabeur, de belangrijkste speler van de Afrikaanse landmassa die de halve finales bereikte van een Grand Slam-competitie die begon rond 1997, begon te tennissen, waren er geen rechtbanken in haar stad aan het water, Hammam Sousse (focus op het oosten), opzij van die van de verblijven in deze kustplaats waar de tophond haar meest gedenkwaardige ballen sloeg.
De meest jeugdige van vier verwanten, met een besliste blik op foto’s uit die tijd, had vanaf nu sterke punten voor een.
Haar coach op dat moment, die haar heel lang volgde, verbergt zijn trots niet.
“Ik herinner me haar als een jongere. Ze had een vuur in haar. Ze bleef bewegen”, vertelde de 55-jarige Nabil Mlika aan AFP.
Ze realiseerde zich zo snel dat haar mentor regelmatig met een situatie werd geconfronteerd: “Is het een goed idee dat we het niveau van de activiteiten voor haar verhogen of volhouden tot haar klasgenoten het kunnen bijhouden?”
“Ze had echte capaciteiten en ongelooflijke kantoren met de bal tot het punt dat een paar mentoren geloofden dat ze handbal moest spelen”, vertelde dhr. Mlika. “Ze piekerde over alles, behalve dat ze ervoor koos om in het tennis te blijven”.
Ze werd ter wereld gebracht in de stad Ksar Hellal aan het water en verhuisde op 12-jarige leeftijd naar Tunis om zich aan te sluiten bij een verheven middelbare school voor games.
De heer Laabidi volgde een soortgelijke weg. “Ons, zelfs beschadigd in een spel, probeerden het te voltooien door er absoluut hun best mee te doen,” merkte hij op.
– “Achtervolg alle ballen” –
“Ze was altijd een grappenmaker en had vanaf nu eenvoudig contact. Hoe dan ook, ze was ook een stuk provocerend en greep de kans om alle onderwerpen te bespreken.”
Iedereen die haar kende toen ze jong was, garandeert ons dat ze niet veel is veranderd. “Ze blijft alle ballen nastreven bij de voorbereiding, die ze sinds haar presentatie consequent heeft afgemaakt”, zei haar vorige mentor.
Haar meest memorabele wereldwijde prestatie gaat terug tot 2011, toen ze op 16-jarige leeftijd als eerste uitkwam voor het mindere kampioenschap op Roland-Garros.
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Subtly charming troublemaker. Thinker.”
