Kasey Keller (52), voormalig aanvoerder en favoriet bij de fans, maakt zich zorgen om zijn Borussia. In een interview met SPORT BILD sprak de 102-voudig Amerikaan international over Gladbachs moeilijke seizoen en zei wat hem als supporter echt dwarszat. Daarnaast vertelt de cultbewaker hoe de legendarische vangst van het intermezzo met de mascotte Borussia gebeurde, waarom hij in een kasteel woont en hoeveel hij de autobahn mist.

SPORT BILD: Je werkt als voetbalexpert bij de Amerikaanse omroep ESPN, hoe sportief ben je op je 52e?

Casey Keller: Ik hou van snowboarden en motorcross. Nu doe ik wat ik als professional niet mag doen (lacht). Ik snowboard minstens 50 keer per jaar. Het mooie hier in het noordwesten is dat ik mijn kinderen ’s ochtends naar school kan brengen, in 45 minuten op de piste kan zijn, vijf uur kan snowboarden en ze weer van school kan ophalen.

Hoeveel heb je geleden in Seattle, 8000 kilometer verderop, met je liefde voor het Duitse voetbal Borussia Mönchengladbach?

Gladbach bevindt zich in een gevaarlijke situatie. Voor mij is de sleutel tot veiligheid geen verliezende strepen meer. Ik hoop en hoop dat de jongens hun zaakjes op orde krijgen. De laatste overwinning is erg belangrijk.

Als aanvoerder degradeerde u in 2007 bij Borussia. Hoe voelde dat?

Angstaanjagend. Mijn contract liep af en ik werd verscheurd. Ik hou echt van deze club en ik wil helpen Borussia terug te brengen naar de Bundesliga. Maar er waren dingen achter de schermen die het voor mij onmogelijk maakten om te blijven. Het was erg frustrerend, want ik heb goede herinneringen aan mijn tijd bij Gladbach en het weglopen met degradatie. Je voelt dat je de fans, de ziel en het hart van de club hebt teleurgesteld en teleurgesteld. Deze jongens investeren zoveel tijd, besteden zoveel geld aan het ondersteunen van het team. En helaas kon ik niet voorkomen dat ik in de tweede klasse viel.

Wat ging er mis dit seizoen?

Ik denk dat er iets is gebeurd in de kleedkamer. Ik hoop dat Gladbach erachter komt wat er mis is gegaan en het verandert. Deze machtige club moet constant spelen voor een plek in de Champions League, altijd minimaal spelend in de Europa League en op gelijke voet met clubs als Dortmund en Leverkusen. En één ding frustreert me als voormalig Gladbach-speler en -fan.

Het feit?

Ik raak gefrustreerd als je Marco Reus (wissel 2012, red.) of Thorgan Hazard (wissel 2019, red.) verliest aan BVB, of coach Marco Rose (wissel 2021, red.) dus. Als Marc-André ter Stegen naar FC Barcelona verhuist, oké, prima. Als FC Bayern een keeper nodig heeft en een enorm bod van 60 miljoen op Yann Sommer doet – prima. Maar je hoeft Sommer niet uit te leveren aan Leverkusen.

Sommer redt Gladbach vaak van tegenspoed met zijn beste prestaties. Is jouw huidige opvolger de beste keeper in de Bundesliga?

Yann is constant sterk en een van de beste. Het verbaast me niet dat hij zo’n vooruitgang heeft geboekt dat Ter Stegen eerder zo van de grond is gekomen – want Gladbach heeft bij Uwe Kamps een van de beste keeperstrainers ter wereld. Hij werkt niet altijd volgens hetzelfde patroon, maar ziet precies hoe hij iedereen individueel kan ondersteunen. Hij vertelde me: “Je speelt met je sterke punten en werkt aan je zwakke punten”. Ik bewonder hem tot op de dag van vandaag nog steeds.

Hoe blij ben je dat de 19-jarige landgenoot Joe Scally een vaste waarde is in het eerste elftal van Borussia?

Ik ben opgewonden over Joe. Hij ontwikkelde zich zo snel en bewees meteen dat hij bij het team hoorde. Ik bewonder vooral zijn vermogen om als rechtsvoeter aan de verkeerde kant te spelen. Als 18-jarige moest hij afgelopen zomer aan de linkerkant van de verdediging spelen, wat hij niet gewend is, erg rustig spelend, met beide benen sterk en vanaf dag één zijn werk in de Bundesliga.

Vergroten

Foto: afbeelding alliantie/ dpa

Je bent niet alleen een aanvoerder en een topspeler, maar ook een favoriet bij de fans. Bovenal hebben je worstelprestaties met de Jünter-mascotte een cultstatus onder Borussia-fans. Waarom richtte je je op het veulen?

Het was grappig en het begon als volgt: na een goede thuiswedstrijd – de sfeer in Borussia Park was geweldig – rende ik over het veld met mijn partner Eugen Polanski, Jünter achter ons. Ik vroeg Eugen: “Moet ik Jünter nemen?” Hij antwoordde: “Natuurlijk, doen.” Dus nam ik onze mascotte, hield hem omhoog als een worstelaar en presenteerde hem aan de fans. Zij hebben plezier en wij hebben plezier. Ter herinnering kreeg ik toen een collage met foto’s van hoe ik betrapt werd met Jünter. Het maakt niet uit aan wie ik het laat zien, zijn lach is altijd geweldig.

00:51

“Schaam anderen in de grootste vorm”
Het mysterie van miljoenen Hertha!

Bron: IMAGE

Ook je woonplaats in Gladbach is bijzonder, een oud kasteel…

Na tevergeefs naar een geschikt huis te hebben gezocht, vond mijn vrouw dit kasteel (Haus Donk in Tönisvorst, red.). Wij Amerikanen hebben een korte geschiedenis in vergelijking met Europeanen en wanneer zo’n buitengewone kans zich voordoet om een ​​1000 jaar oud kasteel te huren, zou je dat moeten doen. Het is erg cool. De tijd in Duitsland heeft me gevormd.

Wat mis je het meest?

Ik mis de snelweg elke dag. Toen ik in Gladbach was had ik een getunede Porsche en ik vond het erg leuk om op de autobahn te rijden. Dat kun je in Amerika niet doen, daar ga je veel problemen mee krijgen hier. Ik hou echt van de Borussia-fans. Tegen hen wil ik zeggen: bedankt voor zoveel mooie herinneringen! Het was een absoluut fantastische tijd. Ik kan niet wachten om terug te gaan naar Borussia Park en Jünter weer voor je op te vangen.