De Amerikaanse verscheen op het circuit toen ze pas 14 was en onthult vandaag de moeilijkheid die ze tijdens haar beroep tegenkwam en die haar ertoe bracht om op 19-jarige leeftijd ontslag te nemen.
Andrea Jaeger had een begaafd en briljant beroep in het tennis van de jaren 80. Op 15-jarige leeftijd haalde ze de kwartfinales op Wimbledon en de halve finales op de US Open. Op 18-jarige leeftijd had ze twee Grand Slam-finales aan haar repertoire toegevoegd toen Martina Navratilova, Chris Evert en Billie Jean King speelden. Jaeger bereikte onmiddellijk de tweede positie op de planeet, maar op 19-jarige leeftijd koos ze ervoor om af te treden. Op dat moment verwees ze naar een schouderblessure en een burn-out. Maar nogmaals, eigenlijk was de omstandigheid aanzienlijk waziger.
Jaeger, momenteel 57 jaar oud en een zuster in de Anglicaanse kerk, onthult in de dagelijkse krant The Independent dat hij zich fysiek bezig heeft gehouden met verschillende evenementen. “Ik had ongeveer 30 afleveringen met een WTA-vertegenwoordiger op het vroegste referentiepunt van mijn roeping”, begrijpt ze. “Ze had een groot probleem met zwijgen over haar handen. Ik kleedde me om in een compacte latrine of in een wasruimte die langzamer ging omdat ik liever geen opmerkingen, interesses of activiteiten van individuen had beheerd.”
Spelen in het expertcircuit toen ze gewoon 14 tot 19 jaar oud was, was verdoemenis voor Jaeger. “Ik heb omstandigheden gehad waarin ik van plan was mijn racket te pakken en de snaren waren doorgesneden. Op het moment dat ik mijn schoenen ging aantrekken, had iemand wegwerpmesjes erin achtergelaten”, zei ze, ook verwijzend naar “weerzinwekkende” opmerkingen van verschillende spelers over haar lichaam. Ze recenseert ook een feest na de wedstrijd waar een WTA-gedeelte haar per ongeluk aan de drank deed kwijlen toen ze nog maar 16 was. Deze persoon bracht hem toen terug naar huis en probeerde hem te kussen.
Ervan uitgaande dat ze op dat moment stil bleef, was het specifiek een direct gevolg van de gevaren die ze kreeg nadat ze zelfs maar een moment dacht om iemand van de WTA te vertrouwen. “Het moest stoppen. Ze lieten me weten dat, ervan uitgaande dat ik er nog een woord over zou zeggen, ze ervoor zouden zorgen dat de beurs van mijn zus aan Stanford werd ingetrokken. Elke keer dat ik mezelf probeerde te beschermen, werd ik ondermijnd door een andere persoon kwaad te doen.”
Met dit discours, 40 jaar na de gebeurtenissen, wil Jaeger de mogelijkheid hebben om tieners te helpen die geconfronteerd worden met vergelijkbare omstandigheden waarin individuen verwachtten dat ze hun rol niet vervulden.
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Subtly charming troublemaker. Thinker.”
