Eén minuut voor rust waren België, de Olympische kampioenen en onbetwiste koningen van het wereldhockey, op weg om hun WK-titel te verdedigen, nadat ze hier zo’n vier jaar geleden in het Kalinga Stadion hadden gewonnen.

Met een 2-0 voorsprong zouden de meeste teams hun werk in een WK-finale onder hoge druk als voltooid hebben beschouwd. Maar niet tegen Duitsland. Zowel Groot-Brittannië als Australië zullen dat garanderen.

In de kwartfinales tegen Engeland en de halve finales tegen Australië maakte Duitsland in de laatste twee minuten een achterstand van twee doelpunten ongedaan om te winnen en op de eerste plaats te komen. De finale was niet anders toen Duitsland terugkwam van een achterstand van twee doelpunten om de Belgische reuzen tegen te houden – ze hebben zowel de finale op de laatste twee Olympische Spelen als het WK bereikt – en hun derde titel te winnen, na overwinningen in 2002 en 2006. .

Uiteindelijk won de Duitse koning van comebacks en staal plotseling na de normale speeltijd met 3-3 (5-4) en de penalty shootout kon de winnaar niet bepalen. Man van de wedstrijd en toernooi Niklas Wellen (28e minuut), drag-flicker Gonzalo Peillat (40) en Mats Gramusch (47) scoorden voor de winnaars, terwijl Florent van Aubel (9), Tanguy Cosyns (10) en Tom Boon (58) scoorde een doelpunt voor België.

In de herhaling van de groepswedstrijd, die eindigde in een 2-2 gelijkspel, was er niets dat de Europese buren scheidde, zelfs niet na een strafschoppenserie (3-3), waardoor de wedstrijd abrupt ten einde kwam. De Belgische Cosyns miste zijn poging, waardoor de Duitse spelers zich naar doelman Jean-Paul Danneberg haastten om een ​​onverwachte overwinning te vieren, nadat hij voor het laatst een belangrijke wedstrijd (Olympische Spelen, Wereldbeker) had gewonnen op de Olympische Spelen van 2012 in Londen.

Het Duitsland van Gramusch bloeide vanaf het begin onder druk. Ondanks dat ze niet bovenaan de groepsfase eindigden, stuiterden ze terug door de crossover en werden uitgeschakeld in de top acht en de halve finales. Hun houding van nooit opgeven zorgde er echter voor dat ze de overwinning behaalden uit de kaken van de nederlaag. Zondag was het niet anders.

Na enkele vroege aanvallen, toen Duitsland ook twee strafcorners (PC) achter elkaar kreeg, was het België dat toesloeg en Florent van Aubel zette hen in de negende minuut op voorsprong. De titelverdediger wachtte nog maar één minuut voordat Cosyns er 2-0 van maakte. Gauthier Boccard maakte er bijna 3-0 van, maar zijn schot werd gered door Alexander Stadler in doel.

Duitsland kreeg in de 18e minuut een gouden kans toen het een strafschop kreeg nadat Victor Wegnez de bal met zijn lichaam blokkeerde. Maar het schot van Tom Gramusch naar linksboven werd met de stick geblokt door de ervaren Vincent Vanasch, die werd uitgeroepen tot Doelman van het Toernooi.

Ondanks dat ze op achterstand kwamen en 0-2 achter stonden, raakte Duitsland nooit in paniek. Ze bouwden langzaam hun aanvallen op. Ze krijgen wat pc-kansen, maar verspillen deze. Ze voerden hun aanval op, zich ervan bewust dat België een beetje zelfgenoegzaam begon te worden naarmate de rust naderde. Vanaf hun vijfde pc heeft Wellen deze omgebouwd tot 1-2.

Duitsland kreeg negen minuten in de tweede helft nog een kans toen Nicolas de Kerpel een groene kaart kreeg. Terwijl België twee minuten lang met tien man speelde, profiteerde Duitsland van het geweldige drag-flick-moment van Peillat om de gelijkmaker te maken.

Twee minuten na het laatste kwart maakte Gramusch een briljante run in de aanvallende cirkel en duwde de bal vanuit een scherpe hoek tussen de benen van Vanasch, waardoor Duitsland de eerste voorsprong kreeg.

Het achtbaankarakter van de finale zette zich voort toen Tom Boon met nog minder dan twee minuten te gaan de laatste kans van België op PC omzette om de stand op 3-3 te brengen en een penalty shootout af te dwingen. Terwijl België doorging met Vanasch, veranderde Duitsland in de strafschoppenserie de doelman van Stadler in Jean-Paul Danneberg.

“Toen we Bhubaneswar bereikten, besloten we dat Danneberg onze bewaker zou zijn tijdens het vuurgevecht, omdat hij groter was dan ik”, zei Stadler. Duitsland werd met deze overwinning ook de nummer 1 van de wereld.

Nederland versloeg Australië met 3-1 en won de bronzen medaille. Australië kwam op voorsprong via Jeremy Haywards (13e minuut), maar Nederland kwam terug via Jip Janssen (33e) en aanvoerder Thierry Brinkman (35e, 40e).