In het veldrijden is hardlopen in België een must als je je op het hoogste niveau wilt ontwikkelen. Het kennen van je eerste buitenlandervaring is vrij gebruikelijk in je jeugd, maar als je 39 wordt, is het verhaal meteen verbazingwekkender. Dit is het geval van Viviane Rognant, die haar eerste weekend in België heeft, en toevallig haar eerste WK-verkiezing, zondag in Dendermonde, voordat ze het plezier naar Heusden-Zolder, in de Superprestige, uitbreidt. De persoon die voor OCF Team Cross loopt, deelde zijn ervaring met DirectVelo, verre van lijkend op ’s werelds beste structuurconcurrenten.

DirectVelo: Hoe vond je deze high-end uitvinding in België?
Viviane Rognant: Ik ben erg blij, het is de eerste keer dat ik naar België kom, afgezien van de Masters sinds ik voor de Wereldkampioenschappen kwam. Ik heb een goede run gehad, ik heb drie keer gewonnen bij Mol op het zand. In de drie jaar dat ik naar Elite ging, was het mijn eerste keuze voor het WK op zondag, in Dendermonde. Dit is mijn eerste Superprestige, vanaf de achterkant starten is indrukwekkend, ik rij gewoon de hele race, ik vecht. Ik moet in de 50 zijn (49e, Noot van de redactie) dus ik ben blij met mezelf.

Vind je het bijzonder om een ​​groot veldritpeloton te vinden, zowel in kwaliteit als in kwantiteit?
Dit is de eerste keer dat ik zo’n cross-country peloton ontmoet. Het veranderde alles, ik bleef achter, ik ben niet gewend om te schrobben, dus ik moest het proberen, anders was het het niet waard. Je moet samenwerken, levels alleen zijn niet genoeg. Het is waar dat als ik om te beginnen een paar regels kan winnen… ik het belang van UCI-punten besef. De halve race is het begin. Wanneer je een goed niveau bereikt, moet je punten verzamelen en de lijn beklimmen. De meisjes die drie of vier rijen vooraan begonnen, die wat sterker waren, heb ik nooit meer gezien. De Belgische organisatie is prachtig, alles is perfect, schoon. Het circuit is geweldig, ik ben blij.

“IK RAAD JONGEREN AAN OM TE KOMEN PROBEREN”

Dus je doet het twee dagen na het hardlopen in Dendermonde…
Bij Dendermonde gaat het, een beetje dik. Ik begon in de voorlaatste rij, ik eindigde als 42e in de klim, ik ben erg blij met mijn eerste keuze. Op het WK moet je niet dromen, maar er waren meisjes die ik in de top 50 kon verslaan, zoals de Spanjaarden, maar ze bleven doorgaan, het veranderde alles. We hebben alle files achter ons gelaten, sommige meisjes begonnen heel hard en barstten volledig en het maakte een groot gat. Op 20/25/30, zelfs als het met dezelfde snelheid loopt als ik, zie ik ze nooit. De kloof blijft.

Heeft u moeilijkheden ondervonden tijdens uw verblijf in België?
Ik doe alles op mijn kosten met mijn partner, voor mijn plezier. Het kost, 4/5 dagen in België ongeveer 1000 €. Ik kom uit Toulouse, het is 1000 kilometer verderop. Maar het is zeker een eersteklas look waard. Als je een goed nationaal niveau hebt is het een goede ervaring, ik raad jongeren aan om te komen proberen als ze de kans hebben. Omdat ik geloof dat het niveau zal stijgen. Ik ben 39 jaar oud, ik had de indruk dat vanaf mijn start drie jaar geleden het niveau omhoog is gegaan, jonge mensen komen binnen, worden professioneler, we hebben een team voor vrouwen en dat doen ze. Als een jonge man wil lopen, moet hij zichzelf de middelen geven om op zijn best te rennen. Alle meisjes vechten in de jaren 50, het is al een heel goed niveau.

NADELEN VAN ANDERE NATIES “WAAR HET NIVEAU NIET HIERBOVEN IS”

Maar je blijft de volgende deadline niet in België…
We zijn een team, we moeten omhoog, maar alleen meedoen is ingewikkeld, we hebben jongens die geen UCI-punten hebben, dus ze worden niet geselecteerd. Zelfs de goede Fransen met een paar punten, als ze twee maanden geleden niet waren genomen, was het het niet waard. En de organisatoren wachtten drie dagen voor het evenement om te valideren. Dus als een buitenlander met meer punten zich op het laatste moment inschrijft, heeft hij voorrang. Dus alles zat vol, Diegem was afgelast, dus we zijn niet gebleven. Ik had geen personeel mee, ik was 25 minuten alleen voor de start in een wetsuit, en het was niet te warm, ik kon niet wachten tot de start uitrolde (lacht).

Nu vind je nog eenvoudigere levels, voor het Franse kampioenschap…
We hebben regionale cross-country races voor vrouwen. De eerste twee UFOLEP-dochters van het ras hebben voldoende niveau om een ​​weddenschap aan te gaan. Ik wil de top 10 in het Franse kampioenschap. Ik denk dat het dit jaar erg moeilijk zal zijn voor vrouwen. Ze waren er allemaal, tussen jonge spelers en vrouwen op het WK. We mixen U23 en Elite, dus we eindigen met het aantal UCI-punten gedeeld door twee in vergelijking met landen als Italië of Spanje die geen hoger niveau hebben. Velen van ons willen de Top 10, maar de Top 5… niet. Er zullen er een paar voor me staan. Top 10 is het beste wat ik kan doen!