Heeft Evenepoel een ommekeer in de Grote Ronde in gang gezet?

De eerste algemene winnaar van België sinds 1978

Door Guido School


Remco Evenepoel (Fast Step Alpha Vinyl) | Foto: Cor Vos

09/12/2022 | (rsn) – Met Remco Evenepoel (Fast Step Alpha Vinyl) heeft het wielerland België na een onderbreking van 44 jaar weer een Grand Tour-winnaar. Johan De Muynck won voor het laatst de Giro d’Italia in 1978, voor Gianbattista Baronchelli en Francesco Moser. Als Evenepoel besluit zich te blijven focussen op een grote nationale tour, kan hij een einde maken aan een langere droge periode in de Tour de France.

In de jaren zeventig zou iedereen denken dat het een grap was dat het Belgische wielrennen zo lang moest wachten op een nieuwe eindzege tijdens een tour van drie weken. Het buurland van Eddy Merckx en Lucien Van Impe en Freddy Maertens, Michel Pollentier, Johan De Muynck en Ferdinand Bracke had toen een hele reeks renners die minstens één keer in hun carrière de Grote Ronde wonnen. Maar daarna werd het plots rustiger voor België als het om zo’n succes ging. Van Impe was de winnaar van de laatste Tour de France van België in 1976. In de jaren 80 eindigde de rotsklimspecialist ook als vierde en zevende in de Giro.

Johan de Muynck poseert in zijn roze trui in 2017. | Foto: Cor Vos

Maar een groeiend aantal Belgen lijkt zich te beperken tot eendagsvluchten. Daar is de staat echter altijd een macht gebleven, zo niet een grote macht. Tot op de dag van vandaag – met Wout Van Aert als hoofdpersoon – heeft België een reeks overwinningen behaald in de klassiekers, die in België een nog hogere status geniet dan etappekoersen. Racers als Tom Boonen, Johan Museeuw, Peter van Petegem en Claude Criquielion droegen decennialang de zwarte, gele en rode vlag. Die laatsten zijn ook vijf keer in de top 10 van de Tour geëindigd, één keer op de zevende plaats in de Giro en één keer op de derde plaats in de Vuelta.

Is de overwinning van de Vuelta Evenepoel een signaal naar jong talent?

Maar vooral in het verleden waren er nauwelijks Belgen betrokken bij de race om het podium op drie grote nationale rondes. En ondanks het feit dat het land, met 18 Tour de France-overwinningen overall, nog steeds op de tweede plaats staat in de landenranglijst. De Giro heeft in totaal minstens zeven successen behaald. De overwinning van Evenepoel bracht ook het record in de Vuelta op zeven. Jurgen Van den Broeck was het dichtst bij en officieel derde op de tour van 2010 – maar profiteerde van de daaropvolgende uitzonderingen van Alberto Contador en Denis Menchov. Twee jaar later werd Van den Broeck opnieuw vierde op de tour. Ooit eindigde hij als zevende in de Giro en als achtste in de Vuelta.

Jurgen van den Broeck levert België’s laatste podium op de Grand Tour. | Foto: Cor Vos

Het laatste “echte” podium voor België op een tour van drie weken kwam in 1995 toen Johan Bruyneel als derde eindigde in de Vuelta. In zijn palmarès staat nog de zevende plaats op de tour en de negende plaats in Spanje. Daarnaast moet ook Maxime Monfort worden vermeld, die als zesde eindigde in de Ronde van Spanje van 2011. Een andere gids die destijds de Grote Ronde won, was Frank Vandenbroucke. Hij toonde ook zijn potentieel door als twaalfde te eindigen in de Vuelta van 1999 en door twee etappes in de bergen te winnen. De rest is geschiedenis – Vandenbroucke zakt steeds dieper weg in het drugsmoeras. Evenepoel was negen jaar oud toen hij stierf in oktober 2009.

Wielerfans in België zouden gelukkiger moeten zijn, want ze hebben nu minstens één ster die kan strijden om de overwinning op een grote nationale tour. En in het land van Eddy Merckx, met wie de inmiddels 22-jarige wel eens wordt vergeleken, geeft zo’n succes zeker een signaal af. Veel jonge wielrenners treden niet meer “alleen” in de voetsporen van Boonen, Van Aert en Museeuw en willen klassiekers winnen, maar ook de Giro, Tour en Vuelta.

Vanuit het perspectief van de wielergeschiedenis is het logisch dat Evenepoel overal in de Ronde van Spanje een mogelijke trendomkering in gang heeft gezet: de eerste twee Vuelta-evenementen in 1935 en 1936 werden gewonnen door een Belg, Gustaf Deloor. In het eerste jaar staan ​​er slechts 14 etappes op het menu.

Shirley Temple

"Hipstervriendelijke maker. Muziekgoeroe. Trotse student. Baconfan. Gepassioneerde webliefhebber. Socialmediaspecialist. Gamer."

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *