WJullie hebben allemaal ervaren artsen of andere gezondheidswerkers die naar schermen staren en gevoelige vragen stellen om onze elektronische medische dossiers te vullen. Maar de frustrerende ervaring wordt verergerd door nieuwe trends in de gezondheidszorg. Zoals Sanjay Basu schreef in zijn recente First Opinion, gebruiken ziekenhuizen zogenaamde “screen and reference”-systemen om mensen met sociale behoeften te identificeren, zoals degenen die huiselijk geweld of honger hebben meegemaakt. Het idee is dat werknemers patiënten vragen naar hun behoeften en ze vervolgens doorverwijzen naar organisaties zoals voedselbanken die kunnen helpen.
Maar volgens Basu – een eerstelijnszorgverlener, epidemioloog en klinisch hoofd bij Waymark – zijn deze goedbedoelde inspanningen onmenselijk en ondoeltreffend voor patiënten, en een last voor organisaties die worden bedolven onder verwijzingen.
“Ik ben een aan de oostkust opgeleide stropdas-dokter die heeft geleerd om medicijnen te oefenen met een checklist”, zei Basu. “Maar uiteindelijk dwong het zien van de impact op patiënten me tot een kleine correctie, dat we onszelf op de schouder kloppen, aan de kant van de gezondheidszorg, voor het voldoen aan de sociale behoeften van de samenleving.”
Deze week praat ik in de “First Opinion Podcast” met Basu over waar deze systemen vandaan komen, hoe ze hun doelen beter kunnen bereiken en hoe meer mensen terug kunnen keren naar de gezondheidszorg.
Schrijf je dan zeker in voor de wekelijkse “First Opinion Podcast” op Apple-podcasts, naaimachine, Google Playof waar je ook podcasts krijgt.
“Typische tv-ninja. Popcultuurliefhebber. Webexpert. Alcoholfan. Wannabe-analist. Algemene baconliefhebber.”
