De week van de democratie, geïnitieerd door de RTBF, inspireerde de redactie.
Singapore, een autoritaire stroom die niet veel emotie oproept
Het is in ieder geval van Vrij gezien deze cijfers, blijkt uit een Kantar-enquête voor de RTBF: een op de drie Belgen denkt dat we beter af zijn in de handen van een dictator.
En er is hier één interessant regime: Singapore.
De stadstaat van 6 miljoen mensen heeft de neiging om “individuele vrijheid verminderen, in naam van het collectieve belangEn dat geldt des te meer met het laatste sombere nieuws dat ons vanuit Singapore is binnengekomen: het aannemen van wetten die de controle op internet en sociale netwerken versterken, maar ook het gebruik van patrouillerobots. duw”ongewenst gedragLa Libre ziet het als een autoritaire perversie, omdat anderen in grote landen als China of Rusland werken, maar hier maakt het niet veel furore onder mensenrechtenverdedigers.
Democratie wordt ook genoemd in een hoofdartikel in Le Soir, over staatshervorming.
Maar geen oude hervorming, gemaakt van ruilhandel (ik geef je de regionalisering van de gezondheidszorg tegen belastingaftrek), tussen partijen, uiteindelijk in een kasteel: “het is noodzakelijk om uit te gaan van de juiste evaluatie van het verleden en analyse van remmen en blokkades“.
Le Soir verwelkomt in dit verband overleg met de administratie en wordt uitgenodigd om hun mening te geven over wat werkt en wat niet.
“Op deze basis en na overleg met de burgers – wat op een geloofwaardige en professionele manier moet gebeuren – moet de bestaande structuur worden gewijzigd.“.
De Squid Game-serie komt naar de speeltuin
In de kranten stond ook een serie Squid Game die de krantenkoppen haalde.
We zetten de context: Squid Game, een Zuid-Koreaanse serie geproduceerd door Netflix, die enorm veel succes heeft gehad.
Het scenario is extreem gewelddadig. Honderden volwassenen doen mee aan spelletjes, schijnbaar onschuldige experimenten, zoals “One, two, three suns” (of “one two three piano” zoals ze in België zeggen).
Met het verschil dat degenen die verliezen sterven. Niet figuurlijk, maar letterlijk! Omdat ze behoorlijk werden afgeslacht.
Een fictie die duidelijk toegankelijk is voor kinderen, aangezien de scenario’s nu inspireren tot spelen op de speelplaats.
In Erquelinnes plaatste de directeur van de stadsschool zelfs een bericht op Facebook, dat snel viraal ging: op de pagina werden verslagen kinderen geslagen.
Verschillende dagbladen haalden vanmorgen het nieuws. The Last Hour, de kranten van de Sud Presse-groep, L’Avenir, of zelfs La Libre met de titel: “Hoe het succes van de Squid Game-serie aan jongeren uit te leggen?Dagelijks dat debat biedt over het fenomeen.
Een fenomeen dat niet alleen de oprichting van Erquelinnes beïnvloedde, zei L’Avenir, die het hoofdartikel maakte.
“Door deze waarschuwing te publiceren, herinnert de jonge directeur ouders aan hun waakzaamheidsplicht. Dat kinderen niet alleen voor het scherm mogen worden gelaten. Dat je geïnteresseerd zou moeten zijn in wat hij ziet.”
DH kwalificeert de directeur van deze school als “verslaggever‘, en feliciteerde hem.
Gezien de rol van ouders en het belang van de dialoog met kinderen, wordt de afstand vaak groter wanneer tijd voor het scherm wordt doorgebracht.
Gevangenisstraf is niet noodzakelijkerwijs aangepast aan alle soorten delinquentie
Het Antwerpse parket neemt haatmisdrijven serieus.
De Dossin-kazerne is een museum in Mechelen dat de Holocaust als uitgangspunt neemt om de mechanismen die kunnen leiden tot massaal geweld breder te beschrijven.
Het idee van het Antwerpse parket is dat gevangenisstraf of boetes niet het juiste antwoord zijn voor dit soort daders.
Het zou effectiever zijn om overtreders een rondleiding van een uur door de Dossin-kazerne aan te bieden, gevolgd door een schriftelijk verslag van hun reflectie op antidiscriminatiewetten. Als de cursus bevredigend wordt bevonden, wordt de zaak gesloten.
Van het sturen van neonazi’s of religieuze extremisten is echter geen sprake.
We praten meer over de occasionele dader.
Voorlopig enkel een pilootproject, maar andere parketten zouden het voorbeeld van Antwerpen kunnen volgen.
De Standardard beschouwt dit als een belangrijke stap en een lovenswaardig initiatief. Dit alles moet natuurlijk worden beoordeeld. Maar voor het dagelijks leven gaat het om het signaal: dat het rechtssysteem haatzaaien serieus neemt.
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Subtly charming troublemaker. Thinker.”
