In ongeveer 90% van de steden en gemeenten van ons land komen dergelijke eenpersoonshuishoudens nu het meest voor. Dat is tien keer zoveel als in de jaren negentig. Het planbureau van het land gaat ervan uit dat rond 2070 minstens 4 op de 10 Belgische huishoudens eenpersoonshuishoudens zullen zijn.
De groep 65-plussers is met 38% de grootste groep onder huishoudens met één persoon. Ondertussen wordt de groep gezinnen met kinderen steeds kleiner. Dit proces gaat echter veel sneller dan de toename van het aantal eenpersoonshuishoudens.
Regionaal gezien zijn er verschillen. In Vlaanderen is nu ongeveer een derde van de huishoudens alleenstaand. In 1992 gebeurde dit nog in ongeveer vier huishoudens. Begin jaren negentig bestond in Wallonië ongeveer 30% van de huishoudens uit één persoon. Momenteel komt dit voor bij 37% van de huishoudens.
In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is het aantal eenpersoonshuishoudens echter proportioneel gedaald in vergelijking met de jaren 1990, hoewel het aantal zeer hoog is. Een van de belangrijkste redenen voor deze trend kan de vergrijzing zijn. Dat het aantal eenpersoonshuishoudens in de regio Brussel relatief lager ligt, is te wijten aan immigratie.
“Koffie pionier. Analist. Algemene muzieknerd. Bacon maven. Toegewijde organisator. Ongeneeslijke internetninja. Ondernemer.”
