De rechtsgeleerde van de Europese Unie, Peter Hipold, die doceert aan de Universiteit van Innsbruck, ziet momenteel geen kans voor Oostenrijk om actie te ondernemen tegen de zogenaamde “numus clausus”-vluchtelingen van Duitsland. In het APA-interview zag hij geen tekenen “dat het Hof van Justitie van koers zou veranderen na zijn beslissing uit 2005”. De Neder-Oostenrijkse LH Johanna Mikl-Leitner sprak zich onlangs uit voor de veranderingen, bondskanselier Karl Nehammer (beide ÖVP) beschreef ze als “mogelijke bouwstenen”.

Op dinsdag hield Mikl-Leitner een persconferentie met Walter Obwexer, decaan van de Universiteit van Innsbruck Law School, en bracht het tekort aan artsen ter tafel. Volgens Obwexer is het toegestaan ​​om toelatingsbeperkingen in te voeren die gelden in het land van herkomst van elke student in Oostenrijk. Hij bekijkt ook de mogelijkheid om buitenlandse afgestudeerden te verplichten om een ​​bepaald aantal jaren in Oostenrijk te werken als ze hier gestudeerd hebben. Kanselier Nehammer had dit voorstel al naar voren gebracht.

Voor Hilpold, aan de andere kant, “zal geen van beide benaderingen werken”. In een uitspraak uit 2005 verwierp het Europese Hof van Justitie (HvJ) “duidelijk het principe van terugkeer naar het land van herkomst”, zeggend dat het HvJ “nu veranderingen volledig onvoorspelbaar zal maken”. De omstandigheden zullen immers niet “dramatisch” veranderen. Hipold voerde echter aan dat er in heel Europa een tekort aan artsen was.

Het Europese Hof zal ook de discussies in Oostenrijk over het kader en de arbeidsomstandigheden van de medische professie in overweging nemen, “er zijn verschillende kwesties die moeten worden opgehelderd”. Daarnaast ontkenden nogal wat deelnemers het studententekort en keurden bijvoorbeeld de toevoeging van studieplekken af, aldus Hipold. Pas donderdag verklaarde de kanselier van de Medische Universiteit van Innsbruck dat het aantal studenten “voldoende” was. De vraag is hoe je ze op de juiste plek krijgt.

Hipold vat de activiteitsverplichting, die ook geldt, op als in strijd met het EU-recht. “Dan hebben we praktisch geen vrije toegang tot hoger onderwijs en geen bewegingsvrijheid meer om EU-burgers te bestuderen”, waarschuwde hij. Het tekort aan geschoolde arbeidskrachten zou dan ook kunnen worden uitgebreid naar andere vakken, immers in veel STEM-richtingen zijn er maar heel weinig gediplomeerden – en ook deze sector is belangrijk voor een goed functionerende economie.

In plaats daarvan brak Hipold het speerpunt voor het huidige quotum, waar België voor heeft gestreden nadat het HvJ de bepalingen van Oostenrijk als discriminerend had aangemerkt. In eerste instantie gelden dezelfde toelatingseisen als in het thuisland van de student. Volgens quotaregelingen is 75 procent van de universitaire plaatsen beschikbaar voor Oostenrijkse middelbare scholieren, 20 procent voor burgers van de Unie en 5 procent voor personen uit derde landen. EU-advocaten herinneren eraan dat Oostenrijkers in elk quotumgebied kunnen solliciteren. De advocaten kunnen zich echter voorstellen dat “bij een enorme onevenwichtigheid” de onderhandelingen over compensatiebetalingen met Duitsland zullen worden voortgezet – al moet worden toegegeven dat een “goede” tegenrekening niet zal werken. “Een zekere mate van solidariteit op het gebied van het Europese hoger onderwijs” is hier nodig.

Mikl-Leitner betoogt ook met een analyse van Statistics Austria dat driekwart van de Duitse geneeskundestudenten drie jaar na het afronden van hun studie het land weer zal verlaten. Maar aangezien dit binnen het “quotum van 20 procent” zou vallen, zou dat toch maar een klein deel van de afgestudeerden zijn, antwoordde Hipold.

Overigens verwees Nehammer donderdag naar minister van Onderwijs Martin Polaschek (ÖVP), die heeft aangekondigd de zaak te willen onderzoeken. De kanselier sprak zich uit voor een “pakketoplossing” in termen van verbetering van de medische zorg, en hij verklaarde dat actie tegen “numerieke claususvluchtelingen” daar slechts een onderdeel van kon zijn.