Het ter discussie stellen van aannames kan leiden tot innovatie op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg.

Vraag aannames. Dit juweeltje is een van mijn favorieten onder de dingen die ik heb opgedaan tijdens mijn werk op het gebied van creatief denken en probleemoplossing.

Waarom er iets moet gebeuren Dat weg? Waarom Kan niet een traditie die al jaren wordt voortgezet, veranderd? Wat maakt die regels Rechts?

Deze vragen brachten mij naar Geel, een stad met ongeveer 41.000 inwoners in België die goed bekend is bij liefhebbers van geschiedenis van de geestelijke gezondheidszorg.

Gebaseerd op Katholiek Online, verliet een jong meisje genaamd Dymphna Ierland in de zevende eeuw en vestigde zich in Geel, waar ze haar rijkdom gebruikte om een ​​ziekenhuis voor de armen te bouwen. In 1349 werd ter ere van hem een ​​kerk gesticht voordat hij een heilige van geesteszieken werd. Het is een toevluchtsoord geworden voor veel mensen over de hele wereld die op zoek zijn naar behandeling in de geestelijke gezondheidszorg. Geel werd zo beroemd dat zijn kerk in 1480 moest worden uitgebreid.

Maar dit is waar het probleem zich voordoet. Er trekken zoveel pelgrims naar Geel die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben, dat kerken hen niet kunnen huisvesten.

Inwoners van Geel stellen veronderstellingen in vraag: waarom kunnen ze mensen met een psychische aandoening niet helpen? Waarom kunnen mensen zonder formele opleiding niet helpen?

Het stigma van psychische aandoeningen zorgt ervoor dat mensen eeuwenlang buitengesloten, gediscrimineerd en geïsoleerd zijn. Daar lijkt verandering in te komen, in ieder geval voor Geel. De gemeenschap opent haar deuren voor mensen met psychische stoornissen en huisvest hen in hun huizen.

Volgens Comer en Comer (2020): “Lokale bewoners verwelkomden deze bewoners in hun huizen, en velen bleven daar om ’s werelds eerste ‘kolonie’ van psychiatrische patiënten te vormen.” In Geel woonden in de jaren dertig ongeveer 4.000 mensen met psychische stoornissen, wat overeenkomt met een kwart van de bevolking (Chen, 2016).

Deze traditie blijft tot op de dag van vandaag bestaan. Een functie in New York Times beschreef Geel als “de belichaming van een menselijk alternatief voor de verwaarlozing of opname van mensen met psychische aandoeningen elders” (Stevis-Gridneff & Ryckewaert, 2023).

Hoewel er in Amerika vooruitgang is geboekt, bestaat er nog steeds een stigma op de geestelijke gezondheidszorg. Uit een onderzoek uitgevoerd door de American Psychological Association in 2019 bleek dat 33 procent van de deelnemers het eens was met de stelling: “Mensen met psychische stoornissen maken mij bang.” Meer respondenten (39 procent) gaven aan dat ze iemand anders zouden zien als ze wisten dat die persoon een psychische stoornis had.

Of het nu in 1480 of in 2024 was, het is waarschijnlijk dat sommige mensen in Geel soortgelijke vooroordelen koesterden. Het is goed om te weten dat er vragen blijven bestaan ​​over aannames.

Referentie