Tijdens zijn lange carrière in de zakenwereld heeft Phillip Van Huffel, geboren in Warren, bij veel verschillende bedrijven gewerkt, veel mensen ontmoet en veel geleerd.

Ongeacht de locatie of het bedrijf, zegt Van Huffel dat zijn ervaring hem één ding heeft geleerd: “Het enige bezit dat een bedrijf heeft, zijn de menselijke hulpbronnen. Dat is het allerbelangrijkste in elk bedrijf. Zonder mensen is er geen business.”

Zijn reis naar de top van verschillende bedrijven, waaronder een prominente positie in het familiebedrijf, strekte zich wijd en zijd uit, maar begon in Warren, waar hij was geboren en getogen.

Hij bezocht St. Mary’s School gedurende haar jeugd en begon te werken voor het familiebedrijf, Van Huffel Tube Co., “elke dag na schooltijd op de basisschool en de middelbare school.”

Van Huffel begon zijn universiteitscarrière eerder dan de meesten. Omdat hij genoeg studiepunten had, zei hij dat hij in zijn eerste jaar de middelbare school had verlaten om naar de Universiteit van Notre Dame te gaan. Van Huffel zei echter dat hij zijn middelbare schooldiploma nooit daadwerkelijk heeft behaald.

Hij zei dat hij erg genoten had van zijn tijd bij de Notre Dame, waar hij algemene wetenschappen studeerde met een focus op scheikunde en bacteriologie, die de morfologie, ecologie, genetica en biochemie van bacteriën bestudeert, evenals vele andere aspecten die daarmee verband houden.

“In mijn laatste jaar werkte ik in het bacteriologisch laboratorium van de Notre Dame,” hij zegt.

Van Huffel studeerde in 1954 af aan de Notre Dame, maar bleef zichzelf scholen, wat hem een ​​lange en gevarieerde carrière opleverde.

“Ik vertrok naar het leger en kwam terecht in het Walter Reed Army Medical Center (nu Walter Reed National Military Medical Center genoemd) in Washington, DC, waar ik een kiemvrij laboratorium voor het leger aan het voorbereiden was,” hij zegt.

Terwijl hij in het leger zat, ging hij naar de George Washington University om een ​​hoofdvak in biochemie te volgen, maar hij studeerde nooit af of behaalde een diploma.

Van Huffel keerde vervolgens in 1956 terug naar huis, waar hij weer aan de slag ging in het familiebedrijf als vloerinspecteur. Twee jaar later werd hij hoofdinspecteur eindproducten. Een jaar later werd hij hoofdinspecteur van het hele bedrijf.

Terwijl hij voor het familiebedrijf werkte, ging hij naar Youngstown College, nu Youngstown State University, waar hij een hoofdvak metallurgie volgde, een tak van wetenschap en technologie die zich bezighoudt met de eigenschappen van metalen en hun productie en raffinage, maar hij behaalde nooit een diploma.

Hij verliet Van Huffel Tube Co. in 1965 en begon een nieuwe carrière als algemeen directeur van de American Standard Air Quality Division. Dat leidde tot een nieuwe interessante reis in zijn carrière.

“Ik verliet American Standard om president te worden van Peabody Engineering Corp. (in Connecticut)” aldus Van Huffel.

“Binnen zes maanden werd ik groepsvoorzitter van Peabody International (voor) de Air Pollution Control Group (in New York City). Ik ben verantwoordelijk voor dochterondernemingen, vijf in de VS, vijf in Canada en vijf in Europa.”

Hij was ook president van Sanderson en Porter Inc., algemeen directeur van Anderson Automation, executive vice-president van Enegrid Investments, vice-president van Aero Liquid Transit Inc., CEO van Alloy Tek, en bekleedde hij verschillende adviesfuncties.

Van Huffel ging werken voor Entela Inc. in Grand Rapids, Michigan, in 1996 en werd een jaar later gepromoveerd tot president. Hij en zijn gezin verhuisden vervolgens naar de locatie van het bedrijf in Taiwan. Hij en zijn gezin woonden daar vier jaar voordat ze terugkeerden naar Michigan, waar hij momenteel woont. Hij blijft bij Entela werken als senior taxateur. Het bedrijf werd later verkocht aan Intertek en hij ging in 2018 met pensioen.

Na zijn pensionering vond Van Huffel andere manieren om zijn tijd te vullen en schreef een boek genaamd “Familiebedrijf” over Van Huffel Tube Co. Het beschrijft hoe zijn familie uit België kwam en hoe zijn voorouders door het bedrijfsleven werden gedreven.

“Mijn neven en nichten vroegen me steeds om de verhalen die ze over de familie hoorden op te schrijven”, hij zegt. “Ik ben de oudste nog levende Van Huffel, dus ik hoorde alle verhalen van mijn grootouders. Ik wilde dit verhaal schrijven om mijn familie te helpen de oorsprong ervan te herinneren.”

Van Huffel was ook lid van de Ridders van Columbus, waar hij mensen in nood hielp en diensten verleende aan verschillende gemeenschappen.

In zijn vrije tijd geeft hij toe dat hij graag non-fictie schrijft, leest en bridge speelt.