Theo Thomas had zijn race. Degradeerde ver genoeg op tijd van de enige winnaar, de Nederlander Pim Ronhaar, een regelmatige Tormans-racer die vocht voor de Top 10, en werd beloond (zie classificatie). “Het was een managementrace. Ik deed twee weken in Spanje waar ik veel uithoudingsvermogen deed, dus ik wist dat ik moeite zou hebben om snel te zijn. Dus ik deed een lineaire race, zonder paniek. Toen het de moguls raakte, bleef ik op mijn eigen tempo. Ik had een duidelijke race, het resultaat was goed zonder geweldig te zijn. Het doel is niet om hier goed te zijn, maar om dat de komende week en in Frankrijk zo te zijn. Dus dat is positief, het is goed voor het vertrouwen “.

Op het legendarische circuit rond Fort Namen kunnen de Fransen al blij zijn dat ze zich niet vergissen. “Ik ben blij dat ik niet ben gevallen, want het was erg technisch en erg gevaarlijk. We kunnen onszelf ernstig verwonden. Ik kreeg een steek in de laatste ronde, dat was de enige fout. Voor de rest was het een zeer goede race. Ik ben blij”. Zeker na een moeilijk jaar, vorig seizoen (lees hier). “Het is een jaar geleden dat ik gevochten heb, Top 10 is terug naar mijn 1-jarige Hope. Het is lang geleden, dus het is goed om het dit seizoen te doen. Wetende dat ik me volgende week richt, als ik er al 10 heb gedaan, weet ik niet wat ik volgende week kan doen”.

“TERMONDE ZAL PLEZIER”

Théo Thomas maakte bekend dat de race in Dendermonde volgende week door zijn hoofd spookte en zijn grootste doel was. “Als veldrijder pas ik me overal aan. Ik weet dat het veel rennen zal zijn, ik vind het leuk. Je moet heel fris zijn om het te proberen, maar ik zal het leuk vinden. Daarna komt er ook nog een wedstrijd in België.”. Hij gaat nu voor een paar dagen terug naar Frankrijk, hij is het die in België blijft. “Ik ga terug naar Frankrijk voor twee of drie dagen in de buurt van Straatsburg, ik zal er op een dag zijn voor een stage bij jonge crossmannen uit mijn regio, om de jongsten advies te geven en de familie weer te zien”.

Hij zou dan terugkeren naar zijn geadopteerde België. ‘Ik ga kerst vieren met mijn kamergenoot Kevin Kuhn’, lachend Hope 3. Besançons tranen werden vervangen door een glimlach naar Namen. Zeker na een dag waarop alle meters groen zijn. “Ik kwam donderdag terug uit Spanje, het was niet erg ontspannend, ik heb veel lange wandelingen gemaakt, het was een last. Maar zonder al te veel te herstellen, was het goed. Ik werd goed gevolgd door het team, goed werk geleverd . Ik ben heel graag”. Het is voldoende om met het volste vertrouwen de belangrijke doelfase in te gaan.