In 1996 ging Terry Venables tegen de klok en leidde het Engelse nationale team in het eindtoernooi.

Onder intensief toezicht op zijn zakelijke transacties verklaarde parlementslid Kate Hoey op beroemde wijze dat Venables ongeschikt was voor de functie van bondscoach.

Maar op het EK van 1996 gaf de voormalige middenvelder Engeland slechts één strafschop in hun eerste internationale finale sinds 1966.

Lees verder:
Voormalig Engeland-manager Terry Venables sterft
Live updates: ‘RIP-baas’ – Engelse voetballers leiden eerbetoon

Verslagen door Duitsland in een spannende halve finale, waarbij de Engelse manager Gareth Southgate een penalty miste, won Venables harten en geesten omdat hij Engeland zo ver had gebracht.

Gary Lineker noemde hem “de beste en meest innovatieve coach onder wie ik het voorrecht en plezier had om te spelen”.

Gary Neville zei liefkozend dat hij “ongetwijfeld de technisch meest begaafde Engelse coach was die we ooit hebben voortgebracht”.

En Alan Shearer, de topscorer van het toernooi met vijf doelpunten, zei vandaag: “Ik ben je veel verschuldigd. Je was ongelooflijk.”

Ondanks dat hij faalde in zijn laatste wedstrijd als manager van Engeland, noemde de zelfbenoemde “gentleman’s player” 1996 “de beste tijd van mijn leven”.

De voormalige middenvelder werd op 6 januari 1943 geboren in Dagenham, Essex, en was enig kind.

Nadat hij potentieel als voetballer had getoond, ging hij in 1958 als leerling bij Chelsea werken voordat hij twee jaar later een profcontract tekende, en in 1965 won hij een League Cup-winnaarsmedaille na een 3-2 overwinning op Leicester.

Hij verdiende vorig jaar twee Engelse interlands in wedstrijden tegen België en Nederland, nadat hij zijn land had vertegenwoordigd op school-, jeugd-, amateur- en onder-23-niveau.

Het was zijn transfer naar Tottenham in 1966 die leidde tot zijn meest succesvolle periode als speler, waar hij het jaar daarop de FA Cup won met een 2-1 overwinning op zijn oude club.

Hij verliet Tottenham voor QPR in 1969 en verhuisde vijf jaar later naar Crystal Palace, waar hij na één seizoen met pensioen ging en zich bij de technische staf van de club voegde. In 1976 begon hij zijn carrière als manager.

In een eigenschap die Venables uniek maakte tijdens zijn managementcarrière, schreef hij mee aan een detectiveroman, die later werd omgezet in de tv-serie Hazell over een bijdehante Cockney-privédetective. Het duurde 22 afleveringen van 1978-79.

Dit bleek een veel groter succes dan een van zijn vroege zakelijke ideeën: de ‘Thingummywig’, een hoed met een ingebouwde pruik zodat vrouwen het huis konden verlaten zonder de krulspelden te verwijderen.

Maar weer aan de zijlijn bracht Venables Palace in slechts één seizoen naar de Tweede Klasse. Twee seizoenen later had hij de landstitel en promotie naar de Eerste Klasse veiliggesteld.

In oktober 1980 nam Venables ontslag om de functie van manager bij QPR over te nemen, waarmee hij de tweedeklasser naar de FA Cup-finale van 1982 leidde, die ze in een herhaling verloren van Tottenham.

Het jaar daarop loodste hij hen naar de titel van de Tweede Klasse, terwijl hij grootaandeelhouder en algemeen directeur werd.

Hij leidde QPR naar een vijfde plaats en kwalificatie voor de UEFA Cup in het seizoen 1983-1984, maar in mei 1984 werd hij manager van Barcelona en boeide hij duizenden fans.

Venables, later bijgenaamd ‘El Tel’, sprak met fans in het Catalaans tijdens zijn eerste wedstrijd en, nog belangrijker, in zijn eerste seizoen leidde hij de club naar hun eerste Spaanse landstitel in 11 jaar.

Venables contracteerde Lineker en Mark Hughes tijdens zijn tijd in Camp Nou en verkocht ook Diego Maradona.

Barca was echter de volgende twee seizoenen slechts tweede in de competitie en verloor ook de Europa Cup-finale van 1986 toen de Roemeense tegenstander Steaua Boekarest won na strafschoppen na een doelpuntloos gelijkspel.

Zijn ontslag in september 1987 werd gevolgd door zijn benoeming tot Tottenham-manager in oktober. Hij haalde Paul Gascoigne naar de club en voegde zich weer bij Lineker.

Venables leidde de Spurs in 1991 naar FA Cup-glorie met een 2-1 overwinning op Nottingham Forest in de finale, hoewel de wedstrijd werd overschaduwd door een ligamentblessure opgelopen door Gascoigne.

Toen Venables en Alan Sugar in juni de overnamestrijd van de club wonnen, werd hij ook benoemd tot CEO, maar zijn relatie met de toenmalige voorzitter liep geleidelijk uiteen.

In 1993 ontsloeg Sugar hem, en later dat jaar beweerde het Panorama-programma van de BBC wangedrag met betrekking tot de zaken van Venables, waarop hij reageerde met dreigementen met smaad.

Ondanks de schade aan zijn reputatie werd hij in januari 1994 benoemd tot manager van Engeland, en zijn eerste wedstrijd aan de leiding kwam twee maanden later toen ze Denemarken met 1-0 versloegen op Wembley.

In augustus stopte de politie ook hun onderzoek naar beschuldigingen dat hij Brian Clough £ 50.000 had betaald om spelerstransfers te regelen.

In januari 1996 onthulde Venables dat hij na het EK van dat jaar zou aftreden als manager van Engeland om zich te concentreren op lopende rechtszaken.

Maar met Tony Adams van Arsenal als aanvoerder in het hart van de verdediging, Alan Shearer in goede vorm vooraan en een nieuwkomer Gascoigne op het middenveld, schoof Engeland door naar de knock-outfase na een 4-1 overwinning op nummer één Nederland. De beste prestatie van de Drie Leeuwen.

Er wordt aangenomen dat Venables’ gebruik van de ‘Christmas Tree’-formatie een belangrijke rol heeft gespeeld in hun succes, waaronder een overwinning op Spanje via strafschoppen in de kwartfinales.

Na een verpletterende nederlaag tegen Duitsland keerde Venables in juli van hetzelfde jaar onverwacht terug naar de sport als voetbaldirecteur van Portsmouth.

In november werd hij benoemd tot manager van Australië en werd hij tevens voorzitter van Portsmouth, nadat hij de club voor £ 1 had gekocht.

In januari 1998 nam hij ontslag als voorzitter en stemde hij ook in met een bevel van het Hooggerechtshof dat hem verbood zeven jaar lang het directeurschap van het bedrijf te bekleden.

Zijn terugkeer naar Palace als manager in april was van korte duur, maar hij werd in december 2000 opnieuw gerekruteerd, dit keer door het worstelende Middlesbrough.

Nadat hij was vertrokken nadat hij hen had geleid om in de Premier League te blijven, keerde hij in juli 2002 terug voor zijn laatste baan in het clubmanagement, dit keer in het financieel onrustige Leeds.

De verkoop van belangrijke spelers, waaronder Rio Ferdinand, Robbie Fowler en Jonathan Woodgate, droeg bij aan hun ellende en in maart, toen de dreiging van degradatie groot werd, werd hij opnieuw ontslagen.

Venables maakte in de zomer van 2006 een verrassende terugkeer naar het Engelse team als assistent van de nieuwe manager Steve McClaren. Omdat ze zich niet kwalificeerden voor Euro 2008, werden ze in november 2007 ontslagen.

Na te hebben gespeculeerd in clubs en onroerend goed, begon zijn laatste zakelijke onderneming in 2014 toen hij samen met zijn vrouw Yvette een boetiekhotel en restaurant opende in Penaguila, Spanje.

Venables laat zijn vrouw en dochters Tracey en Nancy achter.