DHet inwijdingsritueel begon probleemloos met de verkoop van rozen op de Leuvense promenade. Sanda Dia, studente aan de Katholieke Universiteit, probeert lid te worden van de Reuzegom-broederschap, een kleine selecte club. Dertig leden, zij studeerden technieken zoals hij of rechten en kwamen ook uit de Antwerpse regio. Zijn ouders waren tandartsen, advocaten, rechters en politici daar – de blanke upper class.

Hij is de zoon van een Senegalese immigrantenmoeder en een donkere Belgische moeder. Zijn vader werkte aan de lopende band. De doop van de student zou zijn ticket naar een andere wereld zijn. Dertig uur later werd de jonge man naar het ziekenhuis gebracht, zijn lichaamstemperatuur was slechts 27 graden, hij bloedde uit zijn neus en mond, zijn lichaam was zuur. Kort daarna stierf Sanda Dia, 20, aan meervoudig orgaanfalen.

Dat was bijna drie jaar geleden en sinds dinsdag moesten 18 mannen zich voor de rechtbank verantwoorden. Allen waren tussen de 22 en 27 jaar oud en waren aanwezig tijdens het ritueel. De aanklacht is doodslag door nalatigheid, vernedering, het niet verlenen van hulp en het leveren van een gevaarlijke stof. Als ze schuldig worden bevonden, riskeren ze tot 15 jaar gevangenisstraf. Aanvankelijk legde de universiteit studenten na het misdrijf pas dertig uur taakstraf op. Ze moeten ook een zinsopstel schrijven over de geschiedenis van de doop van de student. Slechts twee jaar later, toen het onderzoek was afgerond, werden zeven mensen uitgeschreven. De anderen zijn voorbij. In dit geval, want het gaat ook om de cultuur van de andere kant opkijken bij een van de meest traditionele universiteiten van Europa.

De delinquenten moeten in coma zijn

In juli 2020 reconstrueerde de Vlaamse krant Het Nieuwsblad wat er met Sanda Dia is gebeurd. Zo is er een vast schrift voor het doopritueel. Zoals gebruikelijk begon het met de verkoop van rozen aan voorbijgangers in de binnenstad. Op de middag van 4 december 2018 vertrokken drie mannen in dit parcour, hij en twee anderen wilden worden geaccepteerd, “ondeugend”, zoals ze werden genoemd. Hij verkocht de minste rozen, voor straf moest hij de meest zure melk drinken en vetbollen eten.

Daarna volgden drinkspelletjes buiten het publieke domein. De zogenaamde “executors” stelden vragen. Na elk fout antwoord moeten bier, gin en wodka worden gedronken – tot delirium. Met “cantus”, zoals het ritueel het noemt, “moeten de delinquenten in coma zijn”, zei een van de groep later tijdens het verhoor. Hij gaf over na de zesde of zevende pint. Net als de andere twee lag hij op de grond, ze konden nauwelijks praten. Een andere mannelijke bundelaar plaste op de groep. Zodat de criminelen niet konden stikken in zijn braaksel, werden ze tussendoor opgewekt.