België finale op het WK: Lukaku barstte in tranen uit

Misschien begrijpt Thierry Henry als geen ander hoe Romelu Lukaku zich donderdagavond voelde. Wereld- en Europees kampioen Frankrijk scoorde in zijn roemruchte carrière allerlei doelpunten. Maar als aanvaller bleef ook de buitengewone Henry, die de Belgische bondscoach Roberto Martínez bijstond op het WK 2018, EM 2021 en nu op het wereldtoernooi in Qatar, niet gespaard van het missen van grote kansen. Zo miste hij in de Champions League-finale van 2006 een uitgelezen kans om de wedstrijd in de slotfase in het voordeel van zijn club Arsenal te beslissen. In plaats daarvan draaide FC Barcelona de zaken om met een dubbele slag en won de trofee.

Geen enkele doelpuntenmaker is in de loop van zijn carrière zulke tegenslagen bespaard gebleven. Maar de Belg Lukaku kwam niet zomaar tekort in de beslisser tegen Kroatië voor een plek bij de laatste 16 Een zekere kans op een winnend doelpunt – maar twee, drie, vier, vijf. Hij hoefde niet eens elke gelegenheid te benutten. Slechts één doelpunt was genoeg voor België om als tweede te eindigen achter groepswinnaar Marokko.

De droom van Kroatië, dat daarna met Japan moet afrekenen, leeft dus net als vier jaar geleden van de staatsgreep, toen de ploeg rond trainer Zlatko Dalić verrassend de finale bereikte. Ondertussen lijkt een 0-0 gelijkspel in de speelfilm vanaf nu een nachtmerrie te worden voor België en vooral voor Lukaku.

Om de aanval kracht bij te zetten deed Martínez vanaf de tweede helft een beroep op Lukaku, die net hersteld was van de dijbeenblessure die hem een ​​maand aan de kant hield. Met zijn standvastigheid moet hij België dienen in het strafschopgebied als doelwit voor crossers. Met bijna elk deel van zijn lichaam, hoofd, borst, schenen en voeten, probeerde Lukaku de bal op de een of andere manier over de doellijn te duwen – steeds wanhopiger.

Eerst werd hij in de 48e speelminuut gemist door de Kroatische doelman, een kwartier later kopte hij doel vanuit een vrijstaande positie in het zestienmetergebied. In de dramatische slotfase had hij pech: in de 87e minuut draaide hij een voorzet met zijn scheenbeen wijd van de paal en zette vervolgens een voorzet net voor de doellijn neer. Eerder was hij met zijn voeten van enkele meters teruggekaatst naar de binnenpaal.

Wanhopig trok Lukaku zijn shirt over zijn hoofd na het laatste fluitsignaal en sloeg met zijn hand het plexiglas paneel op de bank kapot op weg naar de uitgang van het stadion. Zelfs in de armen van Henry, die haar ontroerend troostte, vond ze geen rust, de tranen stroomden over haar wangen. Het ongeval werd soms met spot en boosaardigheid becommentarieerd.

Spaanse krant ALS schreef over Lukaku van “LVP” (“minst”) – de minst waardevolle speler – verwijzend naar de aanduiding “MVP” (“meest waardevolle speler”) voor de meest waardevolle speler. Eigenlijk had hij een boost moeten verdienen. Hij probeerde zijn team te helpen en hij offerde zichzelf op om zonder wedstrijdtraining in deze wedstrijd tegen Kroatië te komen.

Lukaku’s tegenslagen begonnen in de zomer van 2021 met zijn overstap van Inter Milan naar Chelsea

Voor Lukaku, die maar liefst 68 doelpunten maakte in 103 interlands, was het gemiste doelpunt het laagste punt in anderhalf jaar. Ze beginnen met een verhuizing van Inter Milan naar Chelsea in de zomer van 2021 voor een clubrecordbedrag van € 113 miljoen. In die tijd werd hij beschouwd als de overdracht van mensen door de koning van Londen. Met hem streefde de club de ambitie na om de Premier League te winnen. Hoge verwachtingen zorgden er echter voor dat hij zich terugtrok, net als veel fysieke problemen.

Hij heeft er nooit op zijn best uitgezien (en naar verluidt doet hij niet altijd alles wat hij kan). In december 2021 gaf hij een mijlpaalinterview aan tv-zender Sky Italia, waarin hij zijn neus te veel ophaalde voor Chelsea en tegelijkertijd tekeerging over Inter. De club beval een fikse boete, waarmee zijn dagen bij de Blues ten einde kwamen. Na afloop van het seizoen leende Chelsea hem uit aan Inter. Daar kwam hij door een aantal blessures niet echt meer opdagen. Op 29-jarige leeftijd is het veilig om te zeggen dat Lukaku zijn oude vorm kan terugkrijgen, maar geldt dat ook voor zijn teamgenoten?

Meteen na de wedstrijd nam een ​​zichtbaar geëmotioneerde coach Martínez na zes jaar ontslag, zijn contract liep nog af. Geen enkele speler wil in het begin zo ver gaan. Zowel de veteranen Jan Vertonghen en Dries Mertens, beiden 35, als Axel Witsel en Toby Alderweireld, beiden 33, en aanvoerder Eden Hazard, 31, hebben zich in het nationale shirt onopvallend gehouden over hun toekomst. Sommigen van hen speculeren misschien over het komende EK in Duitsland in de zomer van 2024.

Er rijzen echter steeds meer vragen of hun deelname wel wenselijk is. Belgisch dagblad Het Laatste Nieuws getiteld: “Jan, Dries, Axel, Toby… geweldig!” Professioneel model Kevin De Bruyne bekritiseerde onlangs het team “te oud”. Zijn opmerkingen veroorzaakten onenigheid en tastten de reputatie aan van een team wiens beste resultaat een eervolle derde plaats was op het WK 2018.

Ondanks het incident en de daarmee gepaard gaande vervroegde uittreding, zullen fans waarderen wat er in de loop der jaren is bereikt, meent Martínez. En als afscheid bracht hij de stelling naar voren dat als hij de achtste finale zou bereiken, hij “het echte België” zou zien. Vooral als het gaat om de verkiezingen die worden geprezen als de “gouden generatie”, wat klinkt als de laatste loze belofte. Net als in de lange, doelpuntloze halve finale van het WK 2018 tegen Frankrijk, werd één beslissend doelpunt verloren – het meest voorkomende doelpunt dat Thierry Henry in zijn carrière heeft gemaakt.

Johannes Vermeer

"Internet-pionier. Oproerkraaier. Gepassioneerde alcoholliefhebber. Bieradvocaat. Zombie-ninja."

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *