Nieuws

Hij speelde deze woensdagavond niet eens tijdens de clasico tussen Barcelona en Real Madrid in de Spaanse beker. Zijn coach, Carlo Ancelotti, liet hem voor de zoveelste keer in de steek door in de negentig minuten wat op de bank te friemelen, waarop de aanvoerder van Rode Duivels moest reageren. Ja maar hoe?

Commentaar door Laurent Depré

Het is nogal verrassend als je kijkt naar de recente foto’s van Eden Hazard in een Galacticos-shirt… Hier is het masker! Zijn uitdrukking was koud, zelfs afstandelijk… Het was alsof Brainois er niet meer was. De voormalige speler van Lille en Chelsea beleeft de slechtste periode van zijn carrière. Hij was niet eens meer de tweede of zelfs derde keus van zijn coach. En zijn directe concurrent, Vinicius Junior uit Brazilië, is in de vorm van zijn leven. Hij liet alleen de kruimels van zijn wekelijkse feest achter op de grasvelden van Spanje en Europa. Alles gaat naar hem toe.

We zullen geen gezichten verbergen, Eden’s reis naar Real is vanaf het begin een ramp geweest. Geschrokken na zijn komst vanwege te veel gewicht na het WK van 2018, zal het tijd kosten om in het team van Zidane te komen zonder echt beslissend te zijn en zonder al zijn kennis over te dragen aan andere spelers. Dan is er herhaalde verwonding en terugkeer naar de kern, altijd min of meer levend in angst voor een snelle terugval.

Eden heeft zich af en toe hersteld in het nationale team, maar zonder Satan-supporters of de bijtende Iberische pers te overtuigen. Sinds enkele weken heeft Hazard zijn fysieke zorgen aan de kant geschoven, hij is terug. Maar de trein leek al lang het station te hebben verlaten en hier staat hij dan op het perron. Wat te doen ? Wachten op de volgende shuttle? Je pijn geduldig verdragen, onvermoeibaar doorwerken en mentaal sterk blijven? Kan je niet accepteren dat het avontuur van Madrid een mislukking was?

Op zoek naar een nieuwe bestemming na twee jaar van de radar? Deze hongerstatistieken kloppen niet: 5 goals en 10 assists in 59 wedstrijden voor Real… De voetbalwereld weet natuurlijk dat dit niet het echte Eden is. Iedereen wil geloven dat hij nog een goed seizoen heeft bij de club en de Rode Duivels.

De bijzonder kwellende vraag is: waar is hij mentaal? Hij, een van de beste spelers ter wereld, heeft al zijn directheid behouden, een soort rebelse geest met betrekking tot het milieu en de gokbusiness van voetbal. Heeft hij last? Wil hij opgeven? Heeft hij deze mislukking in de Spaanse hoofdstad beleefd met een detachement? Heeft hij op 31-jarige leeftijd nog steeds de veren die nodig zijn om ergens anders terug te stuiteren waar de hoop, laten we eerlijk zijn, net zo sterk zal zijn?

We willen een van de beste Belgische spelers aller tijden in gedachten hebben. Het doet pijn om hem in deze situatie te zien. Wij die elke week naar de BBC luisterden om zijn nieuwe heldendaden te zien…