Nobelweek opent op maandag en het was de Nobelprijs voor geneeskunde die dit beroemde prijzenseizoen begon. Onder de kandidaten zijn Katalin Karikó en Drew Weissman. Deze namen zeggen u misschien niets, maar deze twee onderzoekers hebben het mogelijk gemaakt om messenger-RNA-vaccins zoals Pfizer en Moderna te ontwikkelen.

Muriel Moser, immunoloog aan de ULB, was deze maandag te gast bij Matin Première om de prijsuitreiking af te trappen.

Vanmorgen gaan we met u terug in de tijd en kijken we naar de geschiedenis van de wetenschappelijke ontdekkingen die het mogelijk hebben gemaakt om te komen tot de vaccins die miljoenen mensen nu produceren. Wanneer moeten we terugkeren? Wanneer raakten we geïnteresseerd in deze messenger RNA-techniek?

“Ik denk dat de eerste date in 1990 was toen Katalin Karikó, een Hongaarse biochemicus, Hongarije verliet omdat ze niet de nodige fondsen kreeg om haar onderzoek te doen en naar de Universiteit van Pennsylvania kwam. Het doel is om RNA als therapie te gebruiken. Ik herinner je eraan dat RNA het intermediaire molecuul is tussen onze genetische informatie, namelijk DNA, en onze eiwitten.

Daarom stelt RNA ons lichaam in staat om alle eiwitten te maken die het nodig heeft om te functioneren. Het was een origineel idee en had helaas veel problemen. Hij kon geen subsidies vinden en kreeg na vijf jaar niet het hoogleraarschap dat hij dacht te hebben en zat diep in de problemen. Maar hij zette door.“

Dus hij werd helemaal niet ondersteund door zijn universiteit als onderdeel van zijn onderzoek?

“Helemaal niet, voorlopig niet. Hij kreeg niet de baan waar hij op hoopte, maar toevallig had hij in 1997 een nogal wonderbaarlijke ontmoeting. Hij ontmoette Drew Weissman voor het kopieerapparaat, blijkbaar legde hij hem uit wat hij wilde doen en hij was erg geïnteresseerd. Daarna gingen ze in paren aan de slag. En tot slot, het probleem is dit: hij wil messenger RNA gebruiken, maar het is erg inflammatoir, en in plaats van een immuunrespons teweeg te brengen, induceert het een sterke bijwerking, dus ontsteking, en een zeer sterke immuunrespons.

Door bijvoorbeeld het messenger-RNA in ons lichaam en in bacteriën te vergelijken, realiseerden ze zich dat we dit messenger-RNA moesten aanpassen, en dat is precies wat ze deden. Ze wijzigden boodschapper-RNA om een ​​betere immuunrespons te induceren en ontstekingen te verminderen, en dit is de basis van het veelbesproken vaccin van BioNTech van Moderna en Pfizer.“

Dus hebben we de geweldige reis van de vrouw die een beetje tegen alle verwachtingen in heeft doorstaan ​​en die Drew Weissman ontmoette. Vandaar de twee, Katalin Karikó en Drew Weissman, die werden benaderd voor de uitreiking van deze Nobelprijs voor geneeskunde vandaag. Er is een tweede bijeenkomst die Katalin Karikó heeft die ook vooruitgang zal maken in de ontwikkeling van dit vaccin, deze bijeenkomst met de Turks-Duitse partner van BioNTech.

“Ja, dat klopt, en het was in 2013. Dus op dat moment hadden Katalin Karikó en Drew Weissman twee patenten verkregen, dus ze kregen het verwachte resultaat, en in 2013 ontmoette hij Uğur ahin en zlem Türeci, de twee mensen die creëerde BioNTech, en ze nodigden hem uit om een ​​seminar te geven. Ze waren erg geïnteresseerd in de technologie en ze hebben een patent verleend, dus het resultaat dat we beter weten, is dat ze dit vaccin tegen SARS-CoV-2 hebben ontwikkeld.“

Vaccins die zeer snel kunnen worden ontwikkeld.

“Het ontwikkelt zich zeer snel doordat de zogenaamde technologieplatforms worden ontwikkeld. Dankzij hun werk weten we precies wat er moet gebeuren om het boodschapper-RNA te produceren dat onze cellen in staat stelt te coderen voor dit beroemde Spike-eiwit, waarover we veel praten en dat de sleutel is tot het binnendringen van virussen in ons lichaam. cel. . Daarom is dit het eerste stadium van infectie.

We wisten dat het Spike-eiwit een uitstekend vaccindoelwit was, we wisten dat messenger-RNA alleen kon worden gebruikt om dit vaccin te produceren, dus dat was genoeg om alles bij elkaar te krijgen, wat ze relatief snel deden sinds minder dan een jaar na infectie, de vaccin klaar was.“

️ Lees ook: Messenger RNA-vaccins begrijpen in 7 trefwoorden

Is dit de eerste keer dat deze technologie wordt gebruikt voor een vaccin?

“Nee, omdat het is getest, bijvoorbeeld tegen kanker, en patiënten zijn geïnjecteerd, maar niet op de schaal zoals het nu is, want er zijn nu ongeveer zes miljard mensen in de wereld die worden geïnjecteerd met vaccins; niet allemaal met messenger RNA, maar nog steeds in grote proporties. We kennen het platform heel goed en er zijn veel patiënten geïnjecteerd.“

We hebben een geschiedenis van al het onderzoek dat heeft geleid tot dit vaccin. Wat zijn nu de toekomstperspectieven?

“Wat nogal buitengewoon is, en BioNTech-onderzoekers zijn er al mee bezigis dat deze technologie niet alleen een immuunrespons zal opwekken, dus een vaccin tegen bijvoorbeeld een virus, maar ze ontwikkelen ook vaccins tegen malaria, tegen hiv en ook tegen kanker. Het is daarom voldoende om als vaccin messenger RNA te injecteren dat het mogelijk maakt om verschillende eiwitten te produceren die tumorantigenen zijn, d.w.z. antigenen die specifiek tot expressie worden gebracht door tumoren. Dit is al gedaan en is in klinische studies.

Omgekeerd, als u een immuunrespons tegen een virus of kanker probeert op te wekken, kunt u ook het tegenovergestelde doen en zij hebben resultaten gepubliceerd die aantonen dat er manieren zijn om een ​​therapie voor hen op te bouwen. het tegenovergestelde doen, om de immuunrespons tegen onze eigen bestanddelen, die optreedt bij de auto-immuunrespons, te blokkeren. Patiënten reageren op hun eigen bestanddelen.

Er is een manier om deze reactie te blokkeren met behulp van RNA, dat daarom helemaal geen activator zou zijn, maar eerder een remmer. Deze technologie opent dus echt enorme mogelijkheden voor menselijke therapie.“

Er is ook een angst verbonden aan deze technologie. Sommigen geloven dat RNA kan integreren met DNA in de celkern. Wat kunnen we tegen deze bezorgde mensen zeggen?

“Een wetenschapper kan nooit nooit zeggen, maar wat we wel weten, is dat het niet zo zal zijn, omdat boodschapper-RNA in het begin erg onstabiel is, en daarom moeten we het op min 70 graden houden, wat de zaken duidelijk compliceert. Het is daarom erg onstabiel en van korte duur, en wordt aangetroffen in het cytoplasma van cellen en niet in de kern waar ons DNA zich bevindt. Dus nee, het past niet bij ons DNA, daar hoef je je geen zorgen over te maken.“