Welkom in België, een land dat sinds december 2018 geen functionerende nationale regering meer heeft.

De verkiezingen van afgelopen zomer hebben tot nu toe geen coalitie opgeleverd.

Dit land met ruim elf miljoen inwoners bestaat uit twee taalgemeenschappen, het Nederlands en het Frans. Er zijn ook kleine Duitstalige gemeenschappen in de grensgebieden.

Het politieke systeem is ook ingewikkeld.

België is het enige federale land dat geen nationale partij heeft, legt Dave Sinardet van de Vrije Universiteit Brussel uit. Er zijn in elk twee partijen: twee liberalen, twee sociaal-democraten, enzovoort.

Dit leidde tot fragmentatie en te veel partijen die de regering vormden.

De meerderheid van de Walen stemde links, terwijl Vlaanderen grotendeels rechts stemde.

En de grootste partijen aan weerszijden van de taalgrens, die nu moeite hebben om coalities te vormen, kunnen niet met elkaar overweg.

De twee hebben elkaar belasterd als aartsvijanden, wat het vormen van een coalitie uiteraard lastig maakt, aldus Sinardet.

Maar het normale leven gaat door. Treinen rijden, afval wordt opgehaald en lonen worden betaald.

De zorg is dat politieke kwesties op de lange termijn zelden worden besproken in de monotonie van het dagelijks leven.

De Belgische begrotingssituatie is al problematisch en er worden geen pogingen ondernomen om daar verandering in te brengen.

Ook andere onderwerpen ontbraken, zoals het klimaat en de lastige verkeerssituatie in België, aldus Sinardet.

Tegen deze achtergrond zijn oproepen om het land te verdelen bijna gemeengoed geworden.

De rechtse Vlaamse NVA maakte in haar programma zelfs een einde aan België.

Maar een dergelijke houding kan geen meerderheid winnen.

Dus frietjes, wafels, koningen, nationale teams en Brussel als hoofdstad van de EU blijven het land verenigen.

Andere bronnen • Meabh McMahon