Een tijdlang was hij een dorpssensatie. Ze stond centraal in een ontluikend liefdesverhaal dat tot de verbeelding sprak van haar dorpsgenoten in het dorp Lonkoben, ongeveer 17 kilometer van Maralal City, en Manuel Lesoipa vond het geweldig.
Maar ironisch genoeg stierf Lesoipa terwijl hij vocht tegen de vrouw van wie hij ooit hield en die hij had gezworen lief te hebben tot de dood.
Hij bracht zijn laatste dagen bedlegerig door, zijn lichaam geteisterd door ziekte, totdat hij in 2017 op 45-jarige leeftijd stierf, leed aan pijn door ziekte en voor de rechtbank verscheen om de aanspraken van zijn ex-vrouw op de eigendommen die ze tijdens hun huwelijk hadden verworven, aan te vechten.
Zelfs toen zijn leven langzaam uit zijn lichaam verdween, bleef Lesoipa standvastig in zijn overtuiging dat hij recht had op een deel van de bezittingen die hij en zijn Europese vrouw, Dysseleer Mireille, in hun achtjarige huwelijk hadden vergaard.
In gerechtelijke documenten over hun juridische strijd over het pand zei senior resident-rechter Maralal in 2012 dat Lesoipa “er slordig uitzag en zijn blik blanco was.”
De spraak is onduidelijk
“Het bleek dat hij niet kon lopen omdat zijn benen verlamd waren. Zijn toespraak was onduidelijk en hij leek moeite te hebben met horen. Ik moest bijna alle vragen herhalen.
Hij was gedesoriënteerd in tijd en mensen. Op basis van mijn bevindingen kan ik geen enkele verklaring of bewijs van hem aannemen”, aldus de rechtbank.
Lees ook: Gedood en gecremeerd? Witte weduwe verdwijnt in een vreemd liefdesverhaal
Mireille had in 2010 een zaak aangespannen tegen Lesoipa wegens de verdeling van eigendommen, maar twee jaar later werd de zaak niet behandeld vanwege de slechte gezondheid van Lesoipa, die volgens een medisch rapport dat als bewijsmateriaal werd ingediend, geen tekenen van verbetering vertoonde.
Maar sinds zijn overlijden op 28 juni 2019 is er geen einde gekomen aan de geschillen die voortvloeiden uit hun scheiding in 2004.
Het feit dat de lange Samburu-danseres voor de rechtbank zou vechten met de Belgische vrouw stond in schril contrast met de gebeurtenissen die tot hun verbintenis leidden.
Op 21-jarige leeftijd, nog jong en beïnvloedbaar, vertrok Lesoipa naar Mombasa met haar vaardigheden in traditionele dans, haar dromen over wereldheerschappij en alleen een sjaal op haar rug en sandalen. Daar vond hij de liefde in de 35-jarige Mereille uit België.
Hij vestigde zich na hun huwelijk terug in het dorp Lonkoben, ongeveer 17 kilometer van de stad Maralal, en werd een zakenman en een zelfvoorzienende boer; maar zijn echte trots schuilt in de duizend koeien die hij bezit.
Acht jaar lang had Mireille genoeg aan hem, totdat het verlangen naar kinderen groeide en hij zelf kinderen wilde hebben.
“Ze wilde kinderen en besloot op zoek te gaan naar een plaatselijke vrouw die ze kon baren, maar haar huwelijk met Dysseleer kon niet overleven”, vertelde Christopher Lolkalepi, een naaste familielid, aan de Sunday Standard.
Na hun scheiding, zich er misschien van bewust dat haar naam beledigend was voor de gemeenschap waarin ze leefde, veranderde Dysseleer haar naam en adopteerde Laila Samburu, haar tweede naam als eerbetoon aan de gemeenschap die haar adopteerde.
Een van de eigendommen die later het stormachtige liefdesparadijs werd waarin ze leefden voordat alles instortte, heette ironisch genoeg Paradise – een blok van één verdieping in de stad Maralal dat werd verhuurd aan zakenmensen.
Controversieel eigendom
De betwiste eigendommen omvatten drie percelen in de stad Maralal, twee percelen in de dorpen Loosuk en Ngweta, een Toyota Prado en een vrachtwagen.
Naarmate de tijd verstreek, stemde het echtpaar ermee in om Mireille één stuk grond in Maralal City te laten bezitten, wat hun echtelijke huis was. Lesoipa zou percelen in Ngweta en Loosuk houden, evenals de auto en vrachtwagen. Ze verkochten een tweede stuk grond in Malaral Township en verdeelden de opbrengst onder elkaar.
Het geschil komt voort uit een stuk grond in Maralal Township met een winkelcomplex. Mireille had voorgesteld het huis te verkopen zodat ze haar initiële investering kon terugverdienen, maar Lesoipa was daartegen.
Het eigendomsgeschil is voorbij, maar rechercheurs proberen nu uit te zoeken waar Mireille, die uit Samburu is verhuisd en een basis in Nakuru heeft opgezet, zou kunnen zijn verdwenen.
Hij werd eind vorig jaar voor het laatst gezien en zijn oorverdovende stilte heeft de politie en de Belgische ambassade in Nairobi ertoe aangezet op zoek te gaan naar antwoorden.
Mireille heeft misschien haar café in de stad Mararal gesloten, maar de familieleden van haar ex-man denken nog steeds met nostalgie aan hem terug.
Lees ook: De vrouw van een Duitse staatsburger die uit haar huis in Kwale verdween, komt aan het woord
Suguta Ward MCA Shadrack Lesoipa, een naaste neef van Lesoipa, denkt met veel plezier terug aan de Belgische vrouw.
Shadrack zei dat Mireille een moeder was en een enorme invloed op hem had terwijl hij zijn middelbare schoolopleiding voortzette en het hele gezin uit de armoede tilde.
Lolkalepi omschreef Mireille als de beste moeder, die het gezin financieel had geholpen en in de basisbehoeften had voorzien.
Maar familieleden herinneren zich nog hoe ze zich allemaal bij de rechtbank in Nyeri verzamelden om de zaak te behandelen die Mireille tegen Lesoipa had aangespannen, en hoe verwoest ze zich voelden toen Lesoipa alles verkocht en uit Mararal migreerde.
gerelateerde onderwerpen
“Valt vaak naar beneden. Algemene tv-fan. Ongeneeslijke zombie-fan. Subtiel charmante probleemoplosser. Amateur-ontdekkingsreiziger.”
