Als gevolg van de agressieoorlog tegen Oekraïne hebben veel landen strenge sancties opgelegd aan Rusland en zijn politieke en economische leiders. Met name de volledige uitsluiting van Russische banken van het zogenaamde SWIFT-systeem wordt als een belangrijke financiële beleidsmaatregel beschouwd. Maar wat is SWIFT precies? Wie gebruikt het? Wat maakt het uitsluiten van de getroffenen een “nucleaire optie” in de zakenwereld, zoals Kurt Volker, de speciale vertegenwoordiger van de VS voor Oekraïne, in 2018 zei? In het volgende artikel zullen we deze en andere vragen bespreken en uitleggen waarom sancties Rusland niet alleen economisch treffen.

Wat is SWIFT?

SWIFT betekent dat er staat “Sgemeenschap voor Wde hele wereld linterbancair Ffinanciën ttelecommunicatie” en verwijst naar bedrijven die voornamelijk communicatiediensten aanbieden in de financiële sector. Het bedrijf werd opgericht in 1973 en is gevestigd in La Hulpe, België. Het wordt gereguleerd als een coöperatie en is eigendom van aangesloten banken en financiële instellingen.

De belangrijkste SWIFT-dienst is SWIFTnet. Alle westerse financiële diensten en veel wereldwijde financiële diensten worden via dit berichtensysteem verwerkt, waardoor een soepel en gestandaardiseerd proces in dit proces mogelijk is. Vooral de veiligheid en betrouwbaarheid van het systeem hebben SWIFT internationaal zo populair gemaakt dat inmiddels meer dan 11.000 banken in 200 landen SWIFT gebruiken. En aangezien bijna alle financiële markten afhankelijk zijn van deze technologie en de stabiliteit ervan, zijn speciale controles nodig om SWIFT onder controle te houden. Het staat daarom onder coöperatief toezicht van de centrale banken van de G10 en de ECB.

In het algemeen is SWIFT gebonden aan de wetten van België en de Europese Unie, maar is het een onafhankelijke instantie en kan daarom niet rechtstreeks worden gedwongen om actie te ondernemen tegen individuele klanten. SWIFT heeft echter meermaals voldaan aan de wensen van de EU- en Amerikaanse wetgevers en heeft landen als Iran, Afghanistan en Noord-Korea geblokkeerd van hun communicatienetwerken. Deze landen verloren hun toegang tot westerse geldstromen en konden niet meer op de gebruikelijke manier voor diensten betalen.

Hoe werkt overdracht met Swift?

Ieder van ons heeft een SWIFT-code gezien en waarschijnlijk ingevoerd. Aangezien SWIFT verantwoordelijk is voor de EU-brede BIC, moet die voor elke overdracht worden gedefinieerd. BIC staat voor Bnutsvoorziening lidentificeren Code en wordt gebruikt voor snelle identificatie en toewijzing aan deelnemende banken.

Het is belangrijk om te benadrukken dat SWIFTnet Nee zelfbetalingssysteem of directe overboeking van geld. Het wordt “uitsluitend” gebruikt voor de snelle en bureaucratisch-vriendelijke toewijzing en overdracht van betalingsopdrachten tussen financiële instellingen, banken, enz. rond de wereld. Vandaar de pure communicatie-infrastructuur. Alleen al in februari van dit jaar werden er 385 miljoen berichten mee verzonden.

Hier vindt u een duidelijke grafiek van dpadie laat zien hoe SWIFT interbancaire communicatie reguleert en welke voordelen dit voor beide partijen kan opleveren.

Kortom, SWIFT maakt het voor banken gemakkelijk om financiële transacties en hun waarde aan elke klant toe te kennen. Zonder dit systeem zullen banken voortdurend de geldstroom in- en uitsturen zonder te weten van wie, naar wie en wanneer ze de geldstroom ontvangen. Zo schept SWIFT orde in de financiële sector en wordt tegelijkertijd de poortwachter voor westerse en internationale banktransacties.

Gevolgen van uitsluiting voor Rusland

Als een land nu wordt uitgesloten van SWIFT, heeft dat verstrekkende gevolgen. Allereerst wordt het land afgescheiden van SWIFT-transacties zoals die in het Westen worden gebruikt en daarmee internationaal grotendeels geïsoleerd. Geld kan of wordt slechts moeizaam vanuit het buitenland naar Duitsland overgemaakt. Vice versa. Er zijn vertragingen op elk gebied dat verband houdt met geldtransacties. Met andere woorden, vooral alle onderdelen van de economie die in oorlogstijd belangrijk werden, stonden onder druk. De invoer is niet meer te betalen, de uitvoer is niet meer rendabel. De stroom van goederen en geld vertraagt ​​dus.

Tot nu toe zijn niet alle Russische banken uitgesloten van het SWIFT-systeem, maar deze stap zal waarschijnlijk pas worden genomen als de oorlog escaleert. SWIFT-sancties zijn (nog) specifiek gericht op individuele banken. Zeven banken worden besproken, waaronder VTB Bank PJSC en Bank Rossiya. Interessant is dat noch de grootste bank van het land, Sberbank PJSC, noch Gazprombank op deze lijst staan. Beiden zijn belangrijke financiële instellingen die het grote aantal transacties in de energiesector beheren en zo de levering van onze energiegrondstoffen op peil houden.

Verdere gevolgen voor Duitsland

De essentie van deze actie is duidelijk. Uitsluiting van SWIFT zuigt financiële stromen binnen beide richtingen. Alle buitenlandse handelspartners van Rusland worden dus ook getroffen en kunnen daar geen geld ontvangen of het daarheen sturen. Als je kijkt naar de import en export van Duitsland met Rusland alleen al in 2020, wordt volgens het Federaal Bureau voor de Statistiek voor 40 miljard euro aan goederen bedreigd met sancties. De sectoren energie en grondstoffen worden ook zwaar getroffen, aangezien Duitsland voor het energiebeleid sterk afhankelijk is van Rusland en Rusland de leveringen hier op elk moment kan stopzetten.

Daarom moet deze actie zorgvuldig worden overwogen en alleen worden uitgevoerd als de gevolgen acceptabel zijn.

Is er een alternatieve manier van financiële overdracht?

Als Rusland uit SWIFT zou worden gezet, zouden niet alle genoemde effecten optreden, althans niet onmiddellijk. Rusland heeft zich te veel voorbereid op een dergelijke stap. Begin 2014, na de annexatie van de Krim, kondigde het Westen publiekelijk aan dat Rusland uit SWIFT zou worden gezet. Maar zover is het nooit gekomen. Sindsdien heeft Rusland zijn eigen financiële netwerk opgebouwd om onafhankelijker te worden van het westerse systeem. De zogenaamde SPFS verbindt al 400 banken in Rusland en zal vroeg of laat de hele Russische financiële sector (moeten) aansturen. Tot nu toe is het echter niet verbonden aan een buitenlands bedrijf.

Naast dit systeem zelf heeft Rusland een overeenkomst gesloten met China die toegang geeft tot het financiële transactiesysteem van de Volksrepubliek zelf. Het heette CIPS en moest de internationale handel in yuan aanmoedigen. Het werkt echter ook als alternatief voor SWIFT. CIPS verbindt voornamelijk Chinese buitenlandse banken met het vasteland. Momenteel is het verre van een echte concurrent van SWIFT. Maar de samenwerking met Rusland zal de handelsactiva nu aanzienlijk vergroten na sancties. Het risico bestaat daarom dat de maatregelen van de EU averechts werken en leiden tot een toename van SWIFT-alternatieven.

SWIFT Samenvatting

SWIFT is een internationaal communicatiesysteem tussen banken en financiële instellingen, dat bijna alle financiële transacties doorgeeft aan banken. Het regelt de geldstroom en geeft een overzicht van betaalopdrachten van de afzender, ontvanger en bank van beide partijen.

Als een land van dit systeem wordt uitgesloten, verliest het de mogelijkheid om financieel met het buitenland handel te drijven en droogt de geldstroom het land in en uit. In het geval van Rusland zal dit de Russische economie op middellange tot lange termijn hard treffen, maar Ruslands eigen voorbereidingen en internationale alternatieven uit China zullen een snelle ineenstorting van het financiële systeem voorkomen. Afgezien daarvan worden de handelspartners van Rusland ook geconfronteerd met economische beperkingen die de Duitse energiesector zeer hard kunnen treffen. Als Poetin de oorlog echter verder laat escaleren, wordt een totaal verbod op alle banken als veilig beschouwd.

Trouwens: naast SWIFT zijn er nog andere termen in het huidige conflict waarvoor een verklaring nuttig kan zijn. Als je bijvoorbeeld niet weet wat het satellietnetwerk van Elon Musk is, lees dan hier ons artikel over Starlink.

Lennart Brouwerij

Naar eigen zeggen kon Lennart Brauer een beetje van alles, maar eigenlijk niets en probeerde daarom altijd genoeg te leren om dit feit te verbergen. De afgelopen jaren actief als student, is hij nu klaar om zijn spectrum te verbreden en zich te bewijzen als redacteur bij Netzpiloten. Hij kan schitteren met uitstekende kennis op het gebied van films, series, games, geschiedenis en politiek en zolang niemand teveel vraagt, blijft deze status voorlopig ongewijzigd.

Artikelen via e-mail verzenden