Jorg Schmadtke is beschreven als een “bondgenoot” van Jurgen Klopp, maar het was niet meteen duidelijk waarom. Ondanks een carrière van vier decennia als speler, manager en executive in de Bundesliga, heeft de 59-jarige nooit eerder uitgebreide contacten gehad met een manager van Liverpool, hoewel dat snel zou kunnen veranderen als de gesprekken van de club met Schmadtke eindigen en hij het roer overneemt. . de rol van sportief directeur.

Op een keer deelden ze dezelfde kleedkamer, in Fortuna Düsseldorf in 1986, was Klopp zo’n ramp dat Schmadtke de samenwerking met hem voor altijd leek uit te stellen. “Ik ben 19 jaar oud en droom ervan om het als professional te maken”, vertelde Klopp in januari aan de Wolfsburger Allgemeine Zeitung. “Ik ging naar wedstrijden in Fortuna, waar Jorg in het doel stond en daar een hele grote naam was. Ik stopte er alles in en rende als de duivel, maar wat kan ik zeggen? Ik heb totaal gefaald. Ik denk dat Schmadtke zich dat herinnert. Hij heeft me nooit een aanbod gedaan (om te coachen) bij een van zijn clubs. Hij moet denken: als Klopp niet kan voetballen, kan hij ook geen goede manager zijn.”

Schmadtke, een charismatische doelman die opvalt door zijn fijne voetenwerk en flitsende trui, is niet tevreden met een gewone prof. Hij wil regelen. Tijdens zijn tijd bij Fortuna en vervolgens bij SC Freiburg coachte hij jeugdteams en studeerde hij ook techniek en economie. In een tijd dat Abiturenten (afgestudeerden op A-niveau) nog een minderheid vormden in het Duitse voetbal, werd hij al snel bekend om zijn intelligentie.

Na korte periodes als assistent-coach bij Borussia Mönchengladbach en als keeperstrainer bij Fortuna, zag Schmadtke in 2001 een vacature in het tijdschrift Kicker, waarin hij werd uitgenodigd om te solliciteren voor de rol van sportief directeur bij tweedeklasser Alemannia Aachen. Het was “pure wanhoop” die hem ertoe bracht te solliciteren, zei hij later, maar in tegenstelling tot twee rivaliserende kandidaten bereidde Schmatdke een PowerPoint-presentatie voor die de clubbaas won.

Hij bracht Aken op sensationele wijze naar de Bundesliga, de DFB Pokal-finale en de UEFA Cup. Hij herhaalde de truc op Hannover 96 (2009-2013) en Keulen (2013-2017) en leidde hen naar Europa zonder de bank te breken. Bij VfL Wolfsburg, zijn laatste baan voordat hij eerder dit jaar met pensioen ging, draaide hij een kant om die tegen degradatie vocht voordat hij naar de Champions League-ploeg kwam. “Hij was overal succesvol”, zei Martin Kind, president van Hannover 96.

Schmadtke verbeterde alle clubs door “minder fouten te maken dan anderen” als het ging om het contracteren van coaches en spelers, maar er was een ander patroon in zijn werk waardoor hij niet meer spraakmakende banen kon binnenhalen. Het duurde niet lang of hij viel uit met degenen boven hem (Aken, Hannover, Keulen), met degenen die het team leidden of met beide.

Blijvende spanningen tussen coach en sportief directeur zijn inherent aan het Duitse model, aangezien de kortetermijneisen van de eerste vaak in strijd zijn met de meer strategische opvattingen van de laatste. Maar weinigen lijken het leuk te vinden om die breuklijnen openbaar te maken, zoals Schmadtke heeft gedaan in talloze weinig vleiende en knorrige interviews.

“Iedereen weet dat Mirko (Slomka) en ik geen camper gaan huren, door Canada gaan rijden en op grizzlyberen jagen”, zei hij toen zijn relatie met de trainer uit Hannover was beëindigd. De breuk met Peter Stoger leidde tot het vertrek van Schmadtke in Keulen en in Wolfsburg viel hij uit met Bruno Labbadia. “Ik ga geen recepten ruilen en geen vakanties met hem plannen”, zei hij over Labbadia, die per direct vertrekt om Hertha BSC over te nemen.

Zijn vervanger, Oliver Glasner, eindigde in de top vier, maar hij en Schmadtke konden hun afkeuring over het transferbeleid niet onder stoelen of banken steken. “Het idee is onrealistisch, het is hier geen (Duits pretpark) Phantasialand”, zei Schmadtke nadat de Oostenrijker klaagde over een gebrek aan snelheid voorin.

Misschien was de openhartige stijl van Schmadtke zo opmerkelijk omdat overal om hem heen een nieuwe generatie geliktere, voorzichtigere operators de leiding over de club in Duitsland overnam. Degenen die ‘Schmaddi’ goed kennen, houden vol dat hij persoonlijk een veel humoristischer en vriendelijker persoon is. Zelf leek Schmadtke eerder dit jaar in een reeks afscheidsinterviews te suggereren dat zijn imago van permanent geïrriteerde mopperkont een beetje een dekmantel was om de media-aandacht af te schrikken. “Ik ben niet zo groot als sommige mensen denken”, zei hij tegen de Sueddeutsche Zeitung.

Zijn zorgvuldig gecultiveerde norse houding verklaart waarom het nieuws over zijn mogelijke aankomst op Anfield in zijn thuisland alom met ongeloof werd onthaald. Het is niet gemakkelijk voor te stellen dat hij in een ander land werkt, of in een rol die niet vereist dat hij het laatste woord heeft over alles wat met voetbal te maken heeft. Als sportief directeur bij Hannover, Keulen en Wolfsburg is hij het gezicht en de machtigste figuur van de club geworden. Sportdirecteuren in de Premier League werken daarentegen vaak in de schaduw en spelen vaak een ondergeschikte rol ten opzichte van de manager. Hij moet wennen aan een heel andere dynamiek die onder of naast Klopp werkt, niet boven hem.

Het identificeren en contracteren van spelers van het niveau dat Liverpool nodig heeft, zal ook een vertrekpunt zijn. Schmadtke heeft de afgelopen twee decennia honderden bewegingen begeleid, veel hits gescoord en (onvermijdelijk) onconventioneel, maar hij is bedrevener in het aantrekken van solide spelers zoals de gebroeders Nmecha, Felix en Lukas of de Franse middenvelder. Maxence Lacroix steunen (allemaal in Wolfsburg) in plaats van de echte supersterren te ontmaskeren. Hij tekende ook voor Wout Weghorst voor Wolfsburg, al was het eerste contact al gelegd door zijn voorganger als sportief directeur, Olaf Rebbe.

Er zijn af en toe verkeerde inschattingen. Kort nadat hij in 2018 het roer overnam bij Wolfsburg, ging hij akkoord met een lening en verkocht hij uiteindelijk € 3,5 miljoen aan de Nigeriaanse spits Victor Osimhen – gekocht door Klaus Allofs en Rebbe, zijn vorige regime – aan de Belgische club RSC Charleroi. Ze verkochten hem slechts vier weken later aan LOSC Lille voor € 22 miljoen.

“Het was geen geweldige zet, als je erover nadenkt”, gaf Schmadtke toe in een interview met Kicker. “Toen ik kwam, hinkte hij en rende in cirkels. Ik kreeg te horen dat de spitsen die we hebben niet goed genoeg zijn.” Schmadtke installeerde vervolgens zijn zoon Nils, 34, als hoofd scouting in Nedersaksen.

De zaakwaarnemer van Klopp, Marc Kosicke, had meerdere deals met Schmadtke toen zijn cliënt Florian Kohfeldt vorig seizoen bij Wolfsburg was. Schmadtke wil ondanks de tegenvallende resultaten bij hem blijven, maar anderen binnen de club zouden de voorkeur geven aan Niko Kovac, die het roer in de zomer overnam. Die onenigheid, zo beweerden insiders, speelde een rol bij het vertrek van Schmadtke bij de club en het aankondigen van zijn pensionering in januari.

In een gesprek met de Wolfsburger Allgemeine Zeitung in die tijd leek Klopp te suggereren dat hij zichzelf in de toekomst goed zou zien aansluiten bij Schmadtke. “Ik wil met hem werken, ik weet zeker dat het goed gaat komen”, aldus de 55-jarige. “Hij is een topkarakter, iemand die in 38 jaar nooit is veranderd en trouw is gebleven aan zichzelf. Hij zal gemist worden door het voetbal.”

Als het nieuws dat uit Merseyside komt waar is, zal hij er niet lang meer zijn.

(Bovenste foto: Maja Hij/Getty Images)