BRUSSEL — Een rechtbank in Brussel is begonnen met het behandelen van een rechtszaak over misdaden tegen de menselijkheid die is aangespannen door vijf biraciale vrouwen die in Congo zijn geboren en van hun zwarte moeder zijn weggenomen toen ze klein waren en het land onder Belgisch koloniaal bestuur stond.

Lea Tavares Mujinga, Monique Bintu Bingi, Noelle Verbeken, Simone Ngalula en Marie-Jose Loshi klagen de Belgische staat aan in de hoop dat deze haar verantwoordelijkheid erkent voor het lijden van duizenden kinderen van gemengd ras. Bekend als “metis”, werden de kinderen weggerukt van gezinnen en geplaatst in religieuze instellingen en huizen door de Belgische autoriteiten die Congo regeerden van 1908 tot 1960.

“Mijn cliënten zijn ontvoerd, mishandeld, genegeerd, uit de wereld gezet”, zei advocaat Michele Hirsch donderdag terwijl een rechtbank in de Belgische hoofdstad de civiele zaak onderzocht. “Ze zijn het levende bewijs van een niet-beleden staatsmisdaad, en binnenkort zullen er geen één over om te getuigen.”

De vijf vrouwen hebben elk een schadevergoeding van 50.000 euro (55.000 dollar) gevraagd. De verwachting is dat de rechtbank binnen zes weken uitspraak doet.

De vijf vrouwen, allemaal geboren tussen 1945 en 1950, spanden vorig jaar hun rechtszaak aan omdat er steeds meer werd gevraagd aan België om zijn koloniale verleden te herzien.

Naar aanleiding van protesten tegen rassenongelijkheid in de Verenigde Staten zijn in België verschillende standbeelden van voormalig koning Leopold II, die verantwoordelijk is voor de dood van miljoenen Afrikanen tijdens de Belgische koloniale overheersing, vernield, en sommige zijn verwijderd.

In 2019 verontschuldigde de Belgische regering zich voor de rol van de staat bij het afnemen van duizenden baby’s van hun Afrikaanse moeders. En voor het eerst in de geschiedenis van het land betuigde een regerend koning vorig jaar zijn spijt over het geweld van de voormalige koloniale macht.

Hirsch zei dat de acties van België ontoereikend zijn voor wat haar cliënten hebben ervaren.

“De Belgische staat had niet de moed om tot het uiterste te gaan om de misdaad te noemen, omdat haar verantwoordelijkheid schade opliep”, zei de advocaat. “Excuses voor de geschiedenis, ja, maar herstelbetalingen aan de slachtoffers, nee.”

Advocaten zeggen dat de vijf eisers allemaal tussen de 2 en 4 jaar oud waren toen ze werden weggevoerd op verzoek van het Belgische koloniale bestuur, in samenwerking met de plaatselijke katholieke kerkautoriteiten.

Volgens juridische documenten oefenden de vaders in alle vijf gevallen geen ouderlijk gezag uit en dreigde de Belgische overheid de Congolese families van de meisjes met represailles als ze weigerden hen te laten gaan.

De kinderen werden geplaatst op een religieuze missie in Katende, in de provincie Kasai, bij de Zusters van Sint-Vincentius de Paul. Daar leefden ze met zo’n 20 andere meisjes van gemengd ras en inheemse wezen in zeer moeilijke omstandigheden.

Volgens de advocaten was de strategie van de Belgische staat gericht op het voorkomen van interraciale vakbonden en het isoleren van métis-kinderen, ook wel bekend als de ‘kinderen van schaamte’, om ervoor te zorgen dat ze later in hun leven geen band met België zouden claimen.

Volgens juridische documenten zijn de kinderen in de steek gelaten door zowel de staat als de kerk nadat Congo onafhankelijk werd, en dat sommigen van hen seksueel zijn misbruikt door militiestrijders.

“Als ze vechten voor erkenning van deze misdaad, is het voor hun kinderen, hun kleinkinderen. Omdat het trauma van generatie op generatie wordt overgedragen’, zei Hirsch donderdag. “We vragen u de misdaad te benoemen en de Belgische staat te veroordelen.”

———

Volg alle AP-verhalen over racistisch onrecht en politiegeweld op https://apnews.com/Racialinjustice