Ondanks het feit dat ze essentiële diensten verlenen (ze maken huizen schoon, koken maaltijden of zorgen voor kinderen en ouderen), sluiten een aantal nationale wetten huishoudelijk personeel uit van minimumarbeidsnormen, zoals de Europese Commissie zelf opmerkt.

En de pandemie verergert al lang bestaande sociale en werkgelegenheidsverschillen in wet- en regelgeving, volgens een rapport gepubliceerd door The National Interest. Internationale Arbeidsorganisatie(I LO).

In de eerste plaats vanwege het gebrek aan erkenning van de werkelijke waarde van dit werk, dat op EU-niveau bekend staat als “arbeiders in de persoonlijke en huishoudelijke dienst”.

“De binnenlandse economie genereert waarde via onzichtbare banen, die contrasteren met zichtbare banen in de publieke sfeer, maar deze aanvullen”, aldus een rapport van Europees Vakbondsinstituut (ETUI).

Zelfs op EU-niveau sluiten richtlijnen over gezondheid en veiligheid op het werk huishoudelijk personeel expliciet uit van bescherming op de werkplek.

Ten tweede creëert het afdwingen van hun rechten in privéruimtes zoals het huis andere problemen, waardoor ze kwetsbaar worden voor uitbuiting, isolatie en een gebrek aan evenwicht tussen gezins- en privéleven.

“In de arbeidswereld heeft de kloof tussen de overheid en de particuliere sector de reikwijdte van de arbeidswetgeving bepaald”, schrijft ETUI-onderzoeker Kalina Arabadjieva.

“Thuiswerk wordt traditioneel helemaal uitgesloten van arbeidsbescherming of krijgt een lager beschermingsniveau”, zei hij.

Vooral 12 jaar na adoptie ILO-verdrag 189 (die hen erkent als essentiële werknemers en dienstverleners), heeft slechts een derde van de lidstaten het geratificeerd – Italië, Ierland, Portugal, België, Zweden, Spanje, Duitsland, Malta en Finland.

En de implementatie van internationale overeenkomsten, zelfs in de wet, in de negen landen is steeds minder homogeen, vertelde Grace Papa, beleidsmedewerker bij de Europese Federatie van Vakbonden voor Voedsel, Landbouw en Toerisme (EFFAT), aan EUobserver.

De ILO-conventies omvatten onder meer bepalingen over gezondheid en veiligheid, leefbare lonen, het recht om zich te organiseren en collectief te onderhandelen, en bescherming tegen geweld tegen vrouwen.

In juli, EP-leden vroeg de commissie of ze plannen hebben om verdere actie te ondernemen om de erkenning van deze werknemers of de ratificatie van het verdrag door de lidstaten te garanderen.

EU-uitvoerende macht antwoordde in september met een mededeling van vorig jaar waarin werd verwezen naar de Europese zorgstrategie, waarin de EU-27 werd opgeroepen “om de hiaten in de implementatie en handhaving van het arbeidsrecht van de EU en de bestaande arbeidsomstandigheden in de zorgsector aan te pakken en om ILO-Verdrag 189 over huishoudelijk personeel te ratificeren en toe te passen ”.

EFFAT is van mening dat de aanbevelingen van de raad nodig zullen zijn om de lidstaten begeleiding, erkenning van goede praktijken, prioriteiten en volgende stappen te bieden.

‘Systematische schendingen’

Als u zonder voorafgaande kennisgeving en zonder documenten werkt, wordt de situatie voor deze mensen ingewikkelder. Ze ontvangen geen pensioen en hebben meestal een beperkt of geen ziekteverlof of ziektekostenverzekering, ook al verdienen ze het minimumloon.

“Dit alles betekent dat ze te maken krijgen met systematische schendingen van de arbeidsrechten, en dat ze voortdurend gevaar lopen en zich in precaire omstandigheden bevinden”, vertelde Lilana Keith, woordvoerder van het Platform voor Internationale Samenwerking voor Migranten zonder Documenten (PICUM), aan EUobserver.

Het uitoefenen van uw rechten als werknemer of het onderhandelen over uw arbeidsomstandigheden met uw werkgever zal ingewikkelder zijn als u bang bent dat dit zou kunnen resulteren in immigratiehandhaving.

“Het gaat juist mis omdat mensen weten dat als je in een situatie zonder papieren zit, je je rechten niet op dezelfde manier kunt verdedigen als iemand die zich in een veilige situatie bevindt,” zei Keith.

En het feit dat je geen toegang hebt tot enige autoriteit om je fundamentele rechten te verdedigen zonder het risico te lopen dat de immigratie wordt afgedwongen, werkt misbruik in de hand, zei hij.

“De gecreëerde machtsdynamiek moedigt feitelijk de uitbuiting van migrantenvrouwen aan, omdat ze als gemakkelijke doelwitten worden gezien”, voegde de PICUM-woordvoerder eraan toe.