Vanaf het begin vierde Erich Ribbeck de sensationele 7-4 overwinning van Lauterer op FC Bayern München als “de grootste dag van mijn coachingcarrière”. Dat is bijna vijftig jaar geleden. Wat volgde was een ongelooflijke emotionele achtbaanrit. Erich Ribbeck viert vandaag zijn verjaardag!

“Er zijn coaches die alles goed doen en het werkt nooit. Dan zijn er coaches die alles verkeerd doen en twee keer Duits kampioen worden.” Erich Ribbeck heeft altijd het gevoel gehad dat niet alles in het leven te plannen is. Soms spelen geluk en het juiste moment ook een even belangrijke rol in de gang van zaken. En daarom neemt de man uit Wuppertal het niet altijd serieus, zoals zijn motto – met een knipoog – suggereert: “Waar ik ben, werkt niets – maar ik kan niet overal zijn.”

In het begin van zijn coachingcarrière verliep alles soepel voor de inwoner van Wuppertal. 1826 dagen was hij coach bij Eintracht Frankfurt. Tot op de dag van vandaag heeft niemand anders het langer volgehouden als voetbalcoach bij de Hessiërs in de Bundesliga dan hij. En zijn tijd bij 1. FC Kaiserslautern zal nooit vergeten worden, niet in de laatste plaats door de legendarische overwinning op FC Bayern München op 20 oktober 1973. Bayern had die dag al met 4-1 voorgestaan, maar eindigde met 7-4 voor 1. FCK. De “Rode Duivels” hebben zich op deze fantastische middag in Betzenberg uitgelaten. Lautn’s coach Erich Ribbeck was achteraf opgetogen: “Dit is de grootste dag van mijn coachingcarrière.”

“Zandafdeling!”

Bij de “Rode Duivels” vielen Seppl Pirrung, die drie doelpunten maakte, en een zekere Klaus Toppmöller, die drie assists gaf en zelf één doelpunt maakte, op. Twintig jaar later ontmoeten voormalig spits en vervolgens coach 1. FCK elkaar weer in de Bundesliga in een nieuwe rol. Dus na de wedstrijd tussen Eintracht Frankfurt en FC Bayern München was er een kleine maar zeer scherpe verbale woordenwisseling tussen de Eintracht-coach Toppmöller en zijn voormalige en huidige Bayern-coach Erich Ribbeck. Omdat Toppmöller voor de wedstrijd wilde bluffen, had hij aanvankelijk geen profspelers Okocha en Mihajlovic op het wedstrijdverslag. Ribbeck moest vermoeid glimlachen om de vingervlugheid van zijn voormalige spits: “Voor mij is dat de zandafdeling, vijf tot zeven jaar oud.” Maar Toppmöller antwoordde geestig: “Coach Ribbeck heeft me dat in Kaiserslautern laten zien!”

Toen Ribbeck in 1978 Betzenberg op goede voet verliet, braadde zijn familie een hele koe. Hij kreeg het als afscheidscadeau van 1. FCK. De feesten waren weelderig, er werd gezongen, gedanst en gelachen, maar helaas was er niet genoeg eten – er was nog genoeg culinaire hoogstandjes. Toen de meubelbus de volgende ochtend voor de deur stond, aarzelde het enigszins dronken publiek niet en stopte gewoon goede restjes tussen de woonkamerlampen en de bank – er stond tenslotte een nieuwe koelkast te wachten in een nieuw huis in de buurt van Keulen. Die nacht gingen de Ribbecks op vakantie.

Twee dagen later belde Erichs schoonvader, die in de tussentijd het huis had gecontroleerd. ‘Ik dacht dat je skeletten in de kelder had,’ kondigden ze verbaasd aan, ‘je stinkt!’ Na veel overreding waagden ze zich uiteindelijk in de kelder en realiseerden ze zich zodra ze de lichtschakelaar indrukten dat er iets mis was. De elektriciteit is uitgevallen. Een ramp – vooral voor bederfelijk voedsel. Erich Ribbeck: “Iedere huisvrouw en huisvrouw kan zich voorstellen wat er in de tussentijd in de koelkast stond!” De jongen viel in de put.

“Zo ver van voetbal als de aarde van Mars”

Het doet denken aan de omstandigheden die Ribbecks Bayern-carrière had aan het einde van zijn sportief diverse ambtstermijn. Vier jaar eerder had hij met Bayer Leverkusen in 1988 de UEFA Cup gewonnen en nu wordt hem plotseling beroepsbekwaamheid ontzegd. Werner Lorant zei destijds: “Erich Ribbeck is net zo ver van voetbal als de aarde van Mars is.” Toen hij voor de uitwedstrijd in Bremen met behulp van een pot melk en een kopje koffie de back-four aan zijn ploeg wilde uitleggen aan zijn ploeg, moest aanvoerder Jan Wouters inspringen om hem te ondersteunen. Hij herschikte het gereedschap op de tafel en legde uit: ‘Coach, je bent de achteromslag vergeten.’

Ook uit zijn tijd bij Bayer Leverkusen is niets goeds vernomen. Heiko Scholz zou tijdens een training hebben geroepen: “In de toekomst spelen we met de beroemde dubbele libero, libero en beschermingslibero.” Ribbecks baan bij Bayern eindigde uiteindelijk toen Jan Wouters tijdens een teamvergadering zijn hoofd schudde en zei: “Coach, jij bent de enige hier bij de club die niets van voetbal weet.”

En toen kwam 1998. Een journalist waarschuwde: “We moeten voorkomen dat president Egidius Braun in Aken aan zijn bureau zit en zonder onderscheid belt.” Maar toen was het te laat. Ribbeck, die zijn oude vrienden “Robinson Crusoe” noemen omdat hij zich volledig heeft teruggetrokken op het prachtige eiland Tenerife en de Bundesliga daar alleen via satelliettelevisie volgt, is aangesteld als bondscoach.

Misverstand bij DFB

Hij begon zijn ambtstermijn met het legendarische citaat: “Kortom, ik zal proberen te onderscheiden of de op een subjectieve manier uitgedrukte mening subjectief of objectief is. Als het subjectief is, blijf ik bij het objectieve. Als het objectief is, zal ik overwegen, en misschien objectief laten, de subjectief uitgedrukte meningen van de spelers vloeien over in mijn objectieve mening.” Het was het begin van één misverstand – een misverstand dat hem een ​​blijvende reputatie opleverde als de “meest controversiële coach” van Duitsland.

Na vernederende nederlagen uit de voorronde door het Duitse team op het EK 2000 in België en Nederland, zorgde Franz Beckenbauer niet goed voor het team: “Als ik het WK-team van 1990 midden in de nacht wakker maak, win vandaag op blote voeten tegen hen in het nationale team.” Nog voor het toernooi zei een van de spelers zelf: “De toestand van het nationale team is zielig.” Het was Jens Jeremy van Bayern München. Een paar dagen later, op een middag, vertelde Jeremy aan zijn collega’s dat hij net minstens acht keer ‘geen commentaar’ had gegeven op de vragen van verslaggevers. ’s Avonds werd bekend dat een van de acht vragen die hij op deze manier beantwoordde was: “Weet Ribbeck iets van voetbal af?”

Misschien heeft geen enkele bondscoach van DFB ooit zoveel gespeeld als Erich Ribbeck. Tijdens de Europese kampioenschappen noemden spelers hem “Forster van het Zilveren Woud” – omdat hij door de bomen het bos niet meer kon zien en een grijs gemêleerd hoofd droeg.

“Weet meer dan sommige mensen denken”

Ondertussen probeert een groep spelers nog voor aanvang van het EK te redden, wat niet te redden valt. De zaak ging de geschiedenis van het Duitse voetbal in onder de naam “Mallorca Revolution”. Het idee van de spelers was dat Ribbeck’s onmiddellijke vervanger en Lothar Matthäus het over zou nemen. Maar ze deden het niet alleen amateuristisch – want Matthäus had er helemaal geen zin in – maar ook een beetje jammer, zoals bondscoach Sepp Maier na afloop zei: “Ik denk dat ze onder de omstandigheden waarin ze zich bevonden, zou Ribbecks slaapkamer niet eens kunnen vinden, laat staan ​​hem omver kunnen werpen.”

Na het desastreuze einde van het DFB-team op de Europese kampioenschappen van 2000 in België en Nederland, kwam er een einde aan de coachingcarrière van Erich Ribbeck. Zoals gewoonlijk accepteerde hij zijn ontslag kalm: “Ik zie er nu uit als een idioot. Maar ik weet veel meer dan sommige mensen denken. Zeker als het om voetbal gaat. Maar wat maakt het uit!” Vandaag viert “Sir Erich” zijn 85ste verjaardag. Al het beste en veel geluk, beste Erich Ribbeck!