Begin december legden de autoriteiten het dragen van maskers op in scholen vanaf de eerste basisschool. Vandaag pleiten 210 psychologen, dokters en leerkrachten voor afschaffing van deze actie via een witte kaart.

Onder de stemmen tegen het besluit was de stem van Aurore Arnould. Onze journalist Simon François interviewt psychologen bij RTL INFO 13H.

Simon François: Denk je dat het dragen van een masker op 6-jarige leeftijd schadelijk kan zijn voor de ontwikkeling van een kind? Waarom?

Aurora Arnold: Het eerste dat ons zorgen baart, is het angstwekkende klimaat waarin kinderen zijn gevallen, vooral de afgelopen twee weken. Het is bijna twee jaar geleden dat de pandemie en de gezondheidssituatie, de kinderen zijn behoorlijk getroffen. Maar het dragen van een masker brengt deze angst terug in de school en heeft in de eerste plaats invloed op hen. Wat ons zorgen baart, is grote angst. Dit is om kinderen te vinden die in een staat van chronische stress zullen verkeren en posttraumatische symptomen zullen ontwikkelen. We zijn bang dat kinderen zich erg depressief of snel beledigd zullen voelen. En zodat ze hun ongemak tonen door fysieke symptomen, door weigering om naar school te gaan, door angst om naar school te gaan. Er is een zeer reële angst om anderen te besmetten, waar we steeds meer over horen. Zo lopen bezorgde kinderen, zelfs op de weg, het risico de net gepasseerde ouders te besmetten. Dus de buitensporige empowerment van kinderen.

Simon François: Sommige ouders spraken vandaag hun afkeuring uit over maskers (let op: tijdens demonstraties in Brussel). Hoe voelen de kinderen zich als ze in de klas aankomen en er mondkapjes moeten worden gedragen?

Aurora Arnold: Dit is ook een punt van zorg. We hebben kinderen die het risico lopen in een loyaliteitsconflict terecht te komen. Dus tussen wat leraren zeggen, maskers dragen op school, angst om onaangenaam te zijn, angst om fouten te maken en gestraft te worden op school, en tegelijkertijd ouders verbieden om ze te dragen. Ons verzoek is dat deze verantwoordelijkheid niet op de schouders van kinderen rust, maar gedragen kan worden door ouders, leerkrachten, directeuren en vooral onze overheid. En dat deze acties kunnen worden ondernomen om te voorkomen dat kinderen in dit stressvolle klimaat terechtkomen.

Simon François: We hebben veel gesproken over de psychologische stress van tieners tijdens de eerste opsluiting. Ben je bang dat dit leed tegenwoordig verschuift naar jongere mensen?

Aurora Arnold: Nee, we zijn niet bang om te verhuizen, we zijn bang dat het erbij komt. Dus de jeugdnood, het bestaat en is niet verdwenen. We hebben een ongekende golf van verzoeken van tieners die zich richten op de diensten van kinderpsychiatrie, geestelijke gezondheidszorg, gezinsplanning, privépraktijken van onafhankelijke psychiaters. We vrezen dat dit het lijden van de kinderen zal vergroten.