In de halve finales van het EK voetbal moest het DFB-team zich inhouden tegen Frankrijk. En vooral tegen één: Wendie Renard. De aanvoerder is meer dan alleen een centrale verdediger. Met een lengte van 1,87 meter is hij onder de indruk van de standaard en als leider. Maar er is een fout.

15 landstitels, negen bekerwinsten, acht Europacups: Wendie Renard is een van de grootste sterren die het Europese voetbal te bieden heeft. En het is niet alleen zijn indrukwekkende lengte van 1,87 meter, waardoor hij boven alle andere spelers uitsteekt op dit EK in Engeland. De Française mist alleen één ding, ze is nog nooit zo dichtbij geweest: titels bij de nationale ploeg. Altijd een wederzijdse favoriet, Frankrijk heeft nog nooit de finale bereikt.

Drie jaar geleden stierf Renards droom bijna voor altijd. Na het WK in eigen land, waar de ploeg in de kwartfinales werd uitgeschakeld door de uiteindelijke wereldkampioenen uit de VS, kreeg hij ruzie met coach Corinne Diacre, die de ploeg in 2017 onder zijn hoede nam. veroorzaakte opschudding in 2014 voor het overnemen van het herenteam van twee competities met Clermont Foot, als zeer moeilijk beschouwd. De relatie met de spelers is op zijn zachtst gezegd niet ideaal. Er wordt gezegd dat hij koppig en gezaghebbend is. In het geval van Renard hield verenigingsvoorzitter Noel de Graet een debat, de verdediger van Olympique Lyon aanvaardde zijn aanvoerdersband terug en maakt nu kans op de felbegeerde titel.

Hij was een van de weinige oudere generaties die gezegend was met talent dat nog een kans had. In 2011 speelde hij zijn eerste interland voor het seniorenelftal en heeft hij veel spelers zien komen en gaan. Doelman Sarah Bouhaddi beëindigde haar loopbaan bij het nationale elftal na het WK van 2019 omdat de sfeer “heel, heel negatief” was. Sterren Amandine Henry en Eugénie Le Sommer worden niet langer beschouwd door Diacre. “Zie ik de vertrouwensrelatie tussen coach en team verbroken? Helaas wel”, zei Henry in 2019. En Bouhaddi zei voor EM: “Ik durf te wedden dat Frankrijk EM niet zal winnen zolang Diacre in aanval.”

De penalty die er niet in slaagde om Renard weg te vreten

Misschien bewijst het nationale team rond Renard nu het tegendeel. Hiervoor moest Frankrijk het DFB-team verslaan in de halve finale (Woensdag, 21.00 uur op ZDF en ntv.de live ticker). En Duitsland moet dit team, dat voornamelijk bestaat uit spelers van Olympique Lyon en Paris St. Germain, inclusief Renard. Hij is niet alleen een centrale verdediger met veel visie die ook wel de “controletoren” wordt genoemd. Hij heeft ook een ongelooflijke kalmte aan de bal en veel tempo.

Maar bovenal is het echter ook erg gevaarlijk in standaardsituaties. “Het is waar dat ik graag door het strafschopgebied van de tegenstander dwaal – ik word niet voor niets Renard genoemd”, zei hij ooit. Met zijn grootte was deze speler, die net 32 ​​jaar oud was geworden, extreem sterk in de lucht en moeilijk te verdedigen. De suprematie van lucht behoorde grotendeels toe aan Renard.

Dat weet het Duitse team ook. “Natuurlijk hebben we het aangepast”, aldus assistent-coach Britta Carlson. “Ik weet niet of je het altijd vol kunt houden, we willen de standaard zo min mogelijk aanhouden.” Dit omvatte ook straf, die ook de verantwoordelijkheid van Renard was. En hij heeft waarschijnlijk de enige serieuze fout gemaakt in het toernooi tot nu toe. In de derde groepswedstrijd tegen België – een plek in de kwartfinales is zeker – heeft de aanvoerder met de 2-1 een grote kans om duidelijkheid te scheppen. Maar de Belgische doelman Nicky Evrard pareerde niet alleen de bal, maar Renard verspeelde ook zijn kans om het vuur te openen. Hij lag toen op de binnenplaats met zijn handen boven zijn hoofd gevouwen en ergerde zich aan zichzelf.

Een foutje is zeldzaam voor een 32-jarige, hij is de absolute leider van zijn jeugdteam. Gewoonlijk was een van Renards absolute specialiteiten het opkomen voor zichzelf. Hij maakte 33 doelpunten als centrale verdediger in 135 interlands. Zijn ervaring onderscheidt hem, dit is zijn derde EK, hij heeft ook deelgenomen aan drie Wereldkampioenschappen en twee Olympische Spelen. En het is ook zijn weg naar het profvoetbal die zijn assertiviteit bewijst.

“teamrolmodel”

Renard werd geboren in 1990 op het Franse eiland Martinique, gelegen in de Atlantische Oceaan tussen Puerto Rico en Venezuela. Hij was de jongste van vier dochters en leerde voetballen met de jongens op het strand. Zijn vader stierf aan longkanker toen hij nog maar acht jaar oud was, een verwoestend keerpunt. Hij leidt zich af met voetbal, zei hij ooit. Toen hem op school werd gevraagd wat hij professioneel wilde doen, noemde hij profvoetballers en stewardessen. Zijn leraar legde hem toen uit: “Deze baan bestaat niet.” Maar Renard was onaangedaan. “Op een dag zul je me in dit shirt op tv zien”, zei hij ooit tegen zijn moeder terwijl hij naar de Franse vrouwenwedstrijd op tv keek.

Op 14-jarige leeftijd begon Renard aan een reis om zijn droom waar te maken – op het vasteland van Frankrijk. Hij had een uitnodiging aangenomen voor een proefsessie op de Franse elite voetbalschool in Clairefontaine, en dat alleen al was erg trots. Hij werd niet aangenomen, maar even later nam Olympique Lyon contact op met de vrouw, die meer dan 8.000 kilometer had afgelegd. In 2006 kreeg hij zijn eerste contract bij Lyon. ‘Het was het lot,’ had hij gezegd over zijn verloving daar.

Hij heeft de club sindsdien niet meer verlaten – en er is ook geen reden voor hem. Hij is de aanvoerder van een van de beste clubs ter wereld, hij werd de eerste voetballer ter wereld die in april 100 internationale clubwedstrijden overtrof, hij won dit jaar ook het Franse kampioenschap en de Champions League.

“Hij is een absolute leider en rolmodel in het team”, zei de Duitse middenvelder Sara Däbritz. Hij wordt vanaf dit seizoen de teamgenoot van Renard en verhuist van PSG in Frankrijk naar Lyon. “We moeten ze ook goed verdedigen tegen spelhervattingen. Maar daar zullen we ons aan aanpassen.” En Carlson bewees zelfs de niet-gespecificeerde “zwakte” van Renard. Moeilijk te herkennen. Slechts één duidelijk nadeel: de titel met het nationale team is niet gelukt. Als het DFB-team zijn zin heeft, moet deze zwakte blijven.