Conor Purcell leek op zijn gemak bij het aantreden van de DP World Tour nadat hij zijn Soudal Open-campagne opende met een stressvrije 67.

Purcell staat op de 15e plaats met vier slagen onder par vijf slagen achter leider Sam Jones, die naar de top schoot met drie opeenvolgende birdies en een albatros op de achterste negen.

Op dag één was er niet zo’n vuurwerk voor Purcell, maar hij was solide en scoorde birdies op de 2e, 8e, 13e en 16e.

Het is onwaarschijnlijk dat de Nieuw-Zeelander Jones de leider aan de top zal zijn na een uitmuntende 62.

De Kiwi arriveerde op de Rinkven International Golf Club op een gedeelde 168e plaats in de Race to Dubai Rankings in samenwerking met Rolex, maar herstelde zijn vorm op verbluffende wijze, scoorde een 62 en bereikte negen onder en nam de leiding over van het Britse duo Matthew Jordan en de Spanjaard Andrew Wilson. Nacho Elvira, de Franse speler Romain Langasque en de Deen Niklas Norgaard.

Hij was drie onder voor zijn ronde op de 14e tee, maar scoorde een hattrick van birdies voordat hij een three-wood sloeg vanaf 273 yards op de par-vijf 17e voor zijn eerste albatros van het seizoen die hem naar de leiding katapulteerde.

De 27-jarige nieuwkomer was pas twee weken prof geworden voordat hij in november zijn kaart op de Qualifying School behaalde, maar genoot al van grote dagen met zijn eerste zeearend in zijn carrière en wat een parcoursrecord zou zijn geweest als hij de voorkeur had gegeven leugen is niet gebeurd.

‘Ik accepteer het zoals het is’, zei hij. “De eerste paar maanden waren redelijk goed, golfen was gemiddeld, maar de laatste paar weken waren behoorlijk goed. Ik kan niet wachten om deel te nemen aan deze Europese Swing.”

De albatros sloeg zes schoten in vier holes en Jones onthulde dat hij een lay-up zou hebben gemaakt als er niet drie eerdere birdies waren geweest.

“Aanvankelijk drie schoten, die op het punt stonden te liggen”, zei hij.

“Ik dacht dat er een drie-ijzer van de tee was, sloeg een drie-hout, trok er een beetje aan, maar sloeg het goed.

“Toen ik daar naar boven ging, op 248 meter van de vlag, zei ik tegen mijn caddie Keith dat het een perfect driehout was, een beetje in de wind.

“Ik deed het op dat moment al goed, dus ik dacht dat het geen probleem zou zijn als ik een bogey zou maken. Gewoon erop slaan, doorspoelen, noemen dat het goed in de lucht is en dat deed het. Eerste albatros, geen slechte plek om dat te doen.”