Laten we beginnen met het goede nieuws: Maylie leeft. Dat is natuurlijk geen probleem. Omdat hij op 22 maart 2016 in de metro was, waar een van de moordenaars zichzelf opblies – en 16 mensen stierven. Maylie zat toen nog in de baarmoeder van haar moeder. Jaana Mettala was zeven maanden zwanger en raakte ernstig gewond bij de ontploffing.

Hij lag dagenlang in coma door ernstige brandwonden en moest vier maanden in het ziekenhuis blijven. Vandaag zei ze dat ze het alleen overleefde omdat ze aan haar ongeboren baby dacht. “Ik herinner me dat ik gewoon wilde weten of mijn baby nog leefde. Ik realiseerde me niet eens hoe erg ik mezelf pijn deed”, zei ze – zelfs 6,5 jaar later met tranen in haar ogen.

In totaal raakten meer dan 300 mensen gewond. Drie moordenaars stierven ook. Woordvoerster van de rechtbank, Anne Leclercq, zei vandaag:

Deze aanval schokte heel België. Het was zo schokkend. En daarom is bijna iedereen nu geïnteresseerd in het proces en wacht op een antwoord. Dit is een groot proces.

Naast de 12 hoofdrechters zijn er 24 plaatsvervangende rechters gepland. De aanklacht is 468 pagina’s dik. Het proces zal zes tot negen maanden duren.

Stanislas Eskenazi is advocaat. Hij vertegenwoordigt Mohammed Abrini – al veroordeeld tot levenslang in de gevangenis in Parijs. Voor Eskenazi was dit de zaak van zijn leven, zei hij. Door de aandacht, de hoeveelheid werk, maar ook door dingen die een emotionele last voor hem worden.

Ik kom zelf uit Brussel. We werden allemaal op de een of andere manier getroffen door die aanval. Dus ik voel een groot gevoel van verantwoordelijkheid en nederigheid.

Tegelijkertijd is echter duidelijk dat ook de verdachte recht heeft op verdediging. Het zou geweldig zijn voor alle betrokkenen – zowel slachtoffers als daders – als het juridische proces eindelijk een nieuw hoofdstuk zou kunnen helpen openen.

De twaalf juryleden moeten uiteindelijk beslissen welke straf passend is voor het verwoesten van zoveel levens. “Dit is het proces tegen de beklaagden. Uiteindelijk bestaat er geen absolute rechtvaardigheid en ook geen absolute waarheid. Maar we moeten ervoor zorgen dat de slachtoffers voldoende stem krijgen en dat het proces ook voor hen een plek is om zich te verzoenen’, zegt Maryse Alié, advocaat van slachtoffersorganisatie Life4Brussels.

Het slachtoffer wil op de verwijderknop drukken en alles vergeten. Maar omdat dat onmogelijk is, is de hoop op de genezende effecten van het proces voor velen hooggespannen.

Een uitspraak wordt op zijn vroegst in juni verwacht, later. Jaana Mettala hoopt dat het proces haar persoonlijke herbeoordeling zal bevorderen. Daarom wilde hij in ieder geval ter plekke getuigen. En kijk in de ogen van de dader. Ook al was hij er bang voor. “Ik hoop alleen dat er nu een vorm van gerechtigheid komt via ons rechtssysteem,” zei Jaana terwijl ze Maylie zag zwaaien. Hij kon nog niet precies zeggen hoe het goede nieuws voor hem zou zijn op de dag van het vonnis.