Flamanville zal zich enkele van de foto’s voor Perrine Clauzel herinneren. “Ik wist het al, na het behalen van het Franse kampioenschap twee jaar geleden. Ik eindigde als derde, het was mijn eerste jaar dat ik een volledig crossseizoen deed, het was een goed seizoen, dat herinneringen oproept”. Reeds in Besançon afgelopen november keert de US Bike Racing-rijder terug naar Frankrijk, voor zijn grootste plezier. “Ik ben altijd heel blij geweest met racen in Frankrijk, we zijn niet per se het WK gewend. Het is leuk om hier te komen, er zijn veel supporters”. Het Normandische circuit kent dan ook geen geheimen voor hem. “Het is een goed circuit, relatief glad, niet te veel regen, dus het is geen bouwplaats zoals in Liévin. Het is nogal onthullend omdat niet alle meisjes twee weken voor het WK komen, ze worden behouden. Dus er is iets moois te doen”.

Als veel meisjes, zoals Lucinda Brand, Marianne Vos, Denise Betsema en vele anderen in met name de Nederlandse clan, afwezig zouden zijn, was er toch behoorlijk wat gevaar aan de start. “Er waren veel missers maar ze misten allemaal Flamanville, het verste rondje voor hen. Maar ze zullen op Hoogerheide zijn. Het is geweldig voor ons, het wordt in ieder geval wat opener, maar er zullen nog steeds sterke meiden zijn.”. Na het Franse kampioenschap, waar hij de 7e plaats behaalde, nadat hij vorig seizoen de driekleurige trui in Pontchâteau thuis had verloren, veranderde Perrine Clauzel van gedachten. “Met mijn zus zijn we vijf dagen in Calpe naar Spanje geweest, allebei om van de zon te genieten. Want thuis in de Elzas was het slecht weer, het was ijskoud, er lag sneeuw. We gingen graag de zon in. Een typisch trainingsweek. We hebben het evenement verlengd. een beetje, dat is goed”.

“MET BULK ELLEBOOG KAN HET NIET”

Na een seizoen waarin ze internationaal één van de beste Franse vrouwen werd, mag de 27-jarige loopster hopen op beterschap van haar winter. “Natuurlijk teleurgesteld, tijdens de vakantie viel ik, het was moeilijk om te herstellen, ik had pijn. Ik weet dat Frankrijk niet zal overtuigen. Maar ik ben blij om het af te maken, ik denk dat het zal zijn. Het is moeilijker dan dat . Ik denk niet dat je teleurgesteld moet zijn over het kampioenschap. losse ellebogen, het kan het niet. Het wordt steeds beter, maar ik hoop dat vanaf hier twee weken zal werken. Perrine Clauzel blijft het liefst positief. “We zijn mensen, de jaren zijn niet allemaal hetzelfde. Ik heb twee goede seizoenen gehad, ik ben sterker geworden. Maar dit jaar is het anders. Even goed, ik heb een aantal mooie dingen geregeld, maar het weerspiegelt niet vorig jaar. Ik ben ook niet blij, het zal volgend jaar nog beter terugveren.”.

Er zijn nog belangrijke data om goede punten te scoren voor het gemengde seizoen. “Op het WK hoop ik een goede plek te maken. Vorig seizoen had ik er 13, ik wil het nog een keer doen, ook al was ik vorig jaar echt heel goed in vorm. Ik zie niets als een plek. In de Verenigde Staten zullen er minder mensen zijn dan vorig jaar”. Vergeleken met Flamanville deze zondag, of Hoogerheide volgende week, gaf de ontmoeting in Fayetteville hem meer hoop. “Het was onvermijdelijk dat ik binnen twee weken tegen mezelf zei dat mijn elleboog meer tijd zou hebben om te genezen. Dit weekend was echt raak, ik heb een beetje pijn. Ik weet dat Hoogerheide wat mobieler is, het is weer een ‘Niets’ het blijkt, het is oké. WK herken ik niet, behalve in de video, dus ik hoop dat alles goed komt”. Hij heeft nog twee races te gaan om alle kansen aan zijn kant te zetten.