Eliezer Schwartz werd in 1928 in Duitsland geboren en verhuisde als kind met zijn gezin naar Frankrijk. Nadat de Duitsers Frankrijk hadden bezet, sloot hij zich aan bij de Maquis, een groep jongeren die naar de bossen en bergen vluchtten om te ontsnappen aan de dienstplicht en in dwangarbeid in Duitsland moesten werken. Al snel werden ze actieve leden van het Franse verzet en voerden ze missies uit tegen de nazi’s.

Schwartz overleefde de oorlog en vertrok in 1945 op 17-jarige leeftijd naar het toenmalige Britse mandaatgebied Palestina. Een jaar later werd hij een van de oprichters van een pionierspost genaamd Kibbutz Neve Ilan in de heuvels boven de smalle weg van en naar Jeruzalem. Het land voor de buitenpost was door het Joods Nationaal Fonds gekocht van een Arabische effendi nadat David Ben Gurion – die later de eerste premier van Israël werd – het verstandig vond om een ​​militaire aanwezigheid te vestigen op de uiterst belangrijke smalle weg.

De rotsachtige bodem maakt landbouw moeilijk en er is geen elektriciteit; het water wordt één keer per week per vrachtwagen aangevoerd en in tanks gegoten. En eind november 1947, nadat de Verenigde Naties het Palestijnse plan hadden goedgekeurd waarin werd opgeroepen tot verdeling in een Arabische staat en een Joodse staat, verslechterden de vriendschappelijke betrekkingen met de naburige Arabische landen. Ze sneden onmiddellijk de weg naar Jeruzalem af en voorraden konden de Heilige Stad alleen bereiken in versterkte konvooien.

Op 15 januari 1948 liepen Schwartz en een aantal van zijn vrienden in de buurt van een buitenpost toen ze in een hinderlaag liepen. De negentienjarige Schwartz werd doodgeschoten – Neve Ilans eerste dood.

Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 werd Neve Ilan zwaar aangevallen door Arabische legers en de buitenpost werd zwaar beschadigd. Maar na het einde van de oorlog begon Neve Ilan aan een snelle economische ontwikkeling door pluimvee- en melkveehouderij te introduceren en paddenstoelen te kweken.

Helaas, aangezien de kibboets gedijt en zich economisch ontwikkelt, doet de relatie tussen leden dat niet. In het begin van de jaren vijftig verlieten de leden de kibboets en uiteindelijk werd deze in 1956 verlaten.

Neve Ilan is vandaag opgericht als moshav, of coöperatieve boerengemeenschap, door een groep Noord-Amerikanen die behoren tot de Young Judea Zionist jeugdbeweging. Begin jaren 70 verhuisden leden naar nieuwe gebouwen die naast de voormalige buitenpost waren gebouwd. Tegenwoordig verdient Neve Ilan, naast de landbouw, de kost van het zeer populaire moderne hotel.

Overblijfselen van de buitenpost staan ​​nog steeds, hoewel de geplande erfgoedsite nooit is uitgekomen. Maar bezoekers kunnen de oude structuren zien en een schilderachtige kleine cirkelvormige natuurwandeling maken met een spectaculair uitzicht op de bergen en boeiende uitzichten op bloedrode tulpen, schitterende anemonen en tweekleurige adders.

Bloemen bloeien langs de paden van het historische Neve Ilan Forest. (Shmuel Bar-Am)

In het Neve Ilan-bos, dat naast het nieuwste huis van moshav ligt, bevinden zich verschillende schilderachtige locaties. Allemaal voorbereid voor bezoekers door Keren Kayemeth LeIsrael – Joods Nationaal Fonds (KKL-JNF).

Het Belgische park, met picknickplaatsen en rotsmonument, is gewijd aan de 29.000 Belgische Joden die zijn omgekomen in de Holocaust. Een mooie korte wandeling door de tuinen leidt naar de prachtige Simone Louki Overlook. Het hotel is versierd met mooie overdekte banken en biedt een prachtig uitzicht op de omgeving.

Gezicht op Simone Louki in de Belgische tuin. (Shmuel Bar-Am)

Een unieke plek wacht op degenen die het kronkelende pad rechts van de ingang van het park nemen. Een paar honderd meter (meter) langs de weg, aan de linkerkant met een klein bordje in het Hebreeuws, leidt een scherpe helling naar het Forest of Education and College Seminars.

Op weg daarheen, eind november, begonnen de winterbloemen net te bloeien. Onder hen waren rozerode krokussen, delicate bloemen die vlak naast de grond groeiden. De giftige knollen van de krokus worden, paradoxaal genoeg, soms gebruikt bij de behandeling van kanker.

Een boscyclaam in Neve Ilan Forest. (Shmuel Bar-Am)

Hier en daar gluurden ook cyclamen uit de grond, en in de winter zouden er genoeg bezienswaardigheden moeten zijn. Prachtig in tinten variërend van roomwit tot oogverblindend roze, genaamd cyclamen tzabon el ra’i in het Arabisch, of “herderszeep”. Dat komt omdat lokale Arabieren in het verleden vaak gehalveerde cyclamenknollen gebruikten als alternatief voor zeep. De hartvormige onderkant van cyclamenbladeren is vaak paars, een kleur die de bladeren verwarmt en beschermt tijdens koude winterdagen en -nachten.

De narcissen, met hun witte bloembladen en gouden kroon, begonnen pas te bloeien tijdens ons late herfstbezoek en zullen nog enkele maanden blijven bloeien. De botanische naam van de narcis is Narcissus. Sommigen geloven dat de naam van de bloem afkomstig is van een Griekse mythe waarin een jonge jager genaamd Narcissus verdronk terwijl hij probeerde zijn spiegelbeeld te omhelzen in een sprankelend heldere poel. Maar het zou kunnen zijn afgeleid van het Griekse narkao, wat verdoofd betekent, omdat de plant verdovende eigenschappen heeft. Als je het extract van de bol op een open wond aanbrengt, kan dit namelijk leiden tot verlamming van het hart en het zenuwstelsel!

Narcissus, beter bekend als de narcis, in de buurt van de Benny Kaplan Overlook in Neve Ilan Forest. (Shmuel Bar-Am)

Een kort pad leidt naar een bezienswaardigheid die vernoemd is naar Benny Kaplan, wiens acties als hoofd van de Lachish-regio in de Negev-woestijn cruciaal waren voor nederzettingen in het zuiden. Het uitzicht is vanaf hier prachtig – en de grond bij het pad staat vol met bloemen. Naast picknicktafels en uitzichten, heeft deze schilderachtige plek vijf ongewone beelden genaamd “Ibex”, “Spirit”, “Window to the View”, “Image in the Forest” en “Chairs”. Niet alle hebben een titel, dus veel plezier met het raden van welke!

In de buurt van het standbeeld “Ibex” klimt een licht rotsachtig pad door Holland Forest – een bos dat werd vernieuwd met de hulp van Nederlandse Vrienden van het JNF nadat het gebied te lijden had gehad van een ernstige bosbrand. Op de top van de heuvel, op 530 meter (1.739 voet) boven de zeespiegel, liggen de ruïnes van een enorm oud fort. Het fort is meer dan 2000 jaar geleden gebouwd tijdens het bewind van de Hasmonese koning Alexander Jannaeus en kijkt uit over de weg die door de Ayalon-vallei naar Jeruzalem loopt.

Standbeeld in de buurt van Benny Kaplan verlaten in Neve Ilan Forest. (Shmuel Bar-Am)

Verken het fort, waar koning Herodes I aan het einde van de eerste eeuw voor Christus binnenplaatsen en verschillende kamers heeft toegevoegd. In 70 na Christus, tijdens de Joodse opstand tegen de Romeinen, werd de site verlaten; munten van een soldaat van het Romeinse Legioen, het bewijs dat Romeinse legers door dit deel van het land trokken, werden in de buurt gevonden.

Honderden jaren later, toen het islamitische kalifaat de controle over het land overnam, werd het fort veranderd in een caravan of herberg langs de weg. Naast relikwieën die dateren uit de ijzertijd – 1200 voor Christus, rond de tijd dat de Bijbel de uittocht uit Egypte beschrijft – ontdekten archeologen die de site opgraven 22 graven waarvan de inzittenden zijdelings begraven waren, met uitzicht op Mekka.

Gezicht op de ruïnes van een Hasmonees fort op een heuvel in het Hollandse Woud. (Shmuel Bar-Am)

Op de top van deze heuvel wemelen de velden van een verscheidenheid aan wilde bloemen, van rotsrozen, klaprozen en witte mosterd tot – in maart – de prachtige paars-witte Barbary Bean-dwerg. Het beste van alles is dat bezoekers een prachtig uitzicht hebben op het Ben Shemen-bos, Modi’in, de omliggende heuvels in het laagland en soms, als de lucht helder is, zelfs Tel Aviv.

Uitzicht vanaf de ruïnes van een oud Hasmonees fort in het Neve Ilan-bos. (Shmuel Bar-Am)

—

Aviva Bar-Am is auteur van zeven Engelstalige gidsen voor Israël.
Shmuel Bar-Am is een erkende gids die: biedt privérondleidingen op maat in Israël voor individuen, gezinnen en kleine groepen.