RIYADH: De bevolking van Kosovo wil meer internationale betrokkenheid zien in de Westelijke Balkan om de stijgende golf van haat te keren en de vrede te handhaven in een regio die nog steeds gespannen is, vertelde de ambassadeur in Saoedi-Arabië aan Arab News.

In een interview met Arab News voorafgaand aan Kosovo’s Onafhankelijkheidsdag op 17 februari, citeerde Lulzim Mjeku een verklaring van het Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties op 14 januari, terwijl Kosovo zich voorbereidt op het vieren van zijn 23e verjaardag. het bloedbad van Recak.

Volgens de verklaring hadden individuen in Bosnië en Herzegovina en in Servië wreedheden verheerlijkt, oorlogsmisdadigers geprezen, gemeenschappen aangevallen met haatzaaiende uitlatingen en, in sommige gevallen, direct aangezet tot geweld.

Mejku zei dat OHCHR “de internationale gemeenschap oproept om in te grijpen en concrete actie te ondernemen tegen haatzaaiende uitlatingen. Helaas zien we de laatste tijd ontkenningen.” Ontkenning verwijst naar de praktijk om het verleden te herschrijven en te doen alsof historische gebeurtenissen niet gebeurden zoals ze deden.

Bij het incident waarnaar de OHCHR verwees, was een grote groep mensen betrokken die de naam van Ratko Mladic, een Servische oorlogsmisdadiger, scandeerde, terwijl ze een fakkeloptocht vasthielden en nationalistische liederen zongen waarin werd opgeroepen tot de overname van verschillende locaties in het voormalige Joegoslavië.

De haatmisdrijven die in de VN-verklaring worden genoemd, vonden plaats in Servië en op verschillende locaties in de Republika Srpska, een entiteit in Bosnië en Herzegovina in het noordwesten van Kosovo. Bij één incident werd er geschoten in de buurt van een moskee in Janja in het noordoosten van Bosnië, waar lokale Bosniërs (Bosnische moslims) werden bespot en bedreigd bij hun terugkeer van het gebed.

De moslimbevolking in de westelijke Balkan kent de verschrikkelijke geschiedenis van etnische haat heel goed. “Veertig jaar geleden werd de vader van Donika Gervalla-Schwarz, de huidige minister van Buitenlandse Zaken van Kosovo, vermoord”, zei Mejku, verwijzend naar de vermeende moord op Jusuf en Bardhosh Gervalla, Kosovo-Albanese kunstenaar, schrijver en politiek activist, naar verluidt door Serviërs . -Joegoslavische geheime politie op 17 januari 1982, in de buurt van Heilbronn, een stad in Baden-Württemberg, Duitsland.

“De schutters hebben ook Kadri Zeka vermoord, een vriend en medewerker van de broers Gervalla. Als dissidenten tegen het onderdrukkende Servische regime in Kosovo en werkend voor de onafhankelijkheid van hun provincie, leven de drie activisten sinds 1980 in ballingschap. De moordenaars zijn nooit voor het gerecht gebracht.”

Als jonge journalist deed Mjeku in 1999 verslag van het bloedbad dat op 15 januari plaatsvond in Recak, een dorp in Kosovo. Vijfenveertig mensen zijn neergeschoten en hun lichamen zijn gedumpt in een ravijn buiten Recak, blijkbaar door etnisch-Servische politie en soldaten.

Andere massamoorden op Kosovo-Albanezen volgden, waaronder in Krusha in maart 1999, de Tafel op 27 april 1999 en de Dubrava-gevangenis op 22 mei 1999.

“Terwijl we de 23e verjaardag van het bloedbad in Recak herdenken, ligt die gruwelijke misdaad nog vers in het geheugen”, vertelde Mjeku aan Arab News. “Hoe triest het ook klinkt, de Republiek Kosovo dankt zijn schuld aan de misdaden die zijn begaan tegen het Kosovaarse volk.”

Nikola Sainovic, de voormalige vice-premier van Servië, is een van degenen die verantwoordelijk zijn voor het verspreiden van wijdverbreide terreur onder de Kosovaars-Albanese bevolking.

In 2009 werd hij door het Internationaal Strafhof voor het voormalige Joegoslavië in Den Haag veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden tegen etnisch-Albanese burgers tijdens de Kosovo-oorlog. Kort na zijn vervroegde vrijlating in 2015 werd Sainovic benoemd tot lid van het bestuur van de Servische Socialistische Partij.

Beschuldigingen van oorlogsmisdaden hebben ook leden van het Kosovo Bevrijdingsleger geteisterd, de belangrijkste etnisch-Albanese guerrillastrijders van Kosovo die tegen Servië strijden.

Nadat politici tevergeefs jaren van vreedzame strijd hebben gevoerd voor meer autonomie of onafhankelijkheid, lanceerde het UCK in maart 1998 een gewapende opstand tegen het Servische bewind in de provincie Joegoslavië met een moslimmeerderheid.

Dit leidde tot een onevenredige reactie van het Servische politieke establishment, dat geen onderscheid maakte tussen Kosovaarse Albanese strijders en burgers, en duizenden vluchtelingen naar buurland Albanië en Noord-Macedonië stuurde.

Als reactie op het toenemende geweld, met name het bloedbad in Recak, lanceerde de NAVO een 78-daagse bombardementscampagne die de Servische politie en het Servische leger uiteindelijk dwong zich terug te trekken uit Kosovo.

Nadat Joegoslavië het vredesvoorstel in juni 1999 had aanvaard, beëindigde de NAVO haar bombardementscampagne en nam de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties Resolutie 1244 aan, waarbij het Joegoslavische bewind in Kosovo werd opgeschort en het interim-bestuur van de Verenigde Naties in Kosovo werd opgericht met het NAVO-vredeshandhavingselement, KFOR.

De stopzetting van het geweld bracht hoop in Kosovo in een tijd van wanhoop, maakte de weg vrij voor een nieuwe realiteit en moedigde de terugkeer van vluchtelingen aan.

Veel UCK-leiders gingen later de politiek in. Hashim Thaci, de voormalige president van Kosovo en commandant van het UCK, is door een rechtbank in Nederland aangeklaagd voor bijna 100 moorden.

Mjeku gelooft dat het nu tijd is voor diplomatie om voorrang te krijgen. “Door de jaren heen heeft Kosovo als land gekozen voor stabiliteit en veiligheid, niet alleen voor zijn eigen bevolking, maar ook voor de Balkan en Europa”, vertelde hij aan Arab News.

Kosovo, een land met bijna 2 miljoen inwoners, is voor 90 procent etnisch Albanees. Na negen jaar onder VN-controle te hebben gestaan, heeft Kosovo op 17 februari 2008 de onafhankelijkheid uitgeroepen door middel van zijn vergadering. Sindsdien hebben meer dan 100 landen Kosovo erkend.

De VS, verschillende lidstaten van de Europese Unie en de GCC-landen erkenden de onafhankelijkheid van Kosovo al vroeg. Vandaag heeft Saoedi-Arabië, dat tot de 35 staten behoorde die verklaringen aflegden ter ondersteuning van Kosovo, het land op niet-residentiële basis bestreken vanuit zijn ambassade in Tirana, Albanië.

Mjecku zegt dat Kosovo met de genereuze hulp van zijn vrienden vooruitgang heeft geboekt bij het genezen van wonden uit het verleden. Zestig procent van de bevolking is jonger dan 30 jaar en velen hebben weinig herinneringen aan jaren van verdriet en geweld, zei hij.

In de Westelijke Balkan is het rustiger dan twintig jaar geleden, hoewel de etnische spanningen weer oplopen in de aanloop naar de verkiezingen in Servië in april en in Bosnië en Herzegovina in oktober.

UNMIK, dat op zijn hoogtepunt meer dan 50.000 troepen had, is nu gedaald tot 3.500, gevestigd in Pristina, de hoofdstad van Kosovo. De missie heeft tot doel de normaliseringsovereenkomst, beter bekend als het Akkoord van Brussel, tussen Belgrado en Pristina, die in 2013 door de EU tot stand kwam, te ondersteunen.

“Als jonge natie hebben we grote vooruitgang geboekt bij het herbouwen van ons leven en het helen van onze wonden”, vertelde Mjeku aan Arab News.

“Op deze lange-termijnreis staan ​​we niet alleen. We hebben hulp gekregen van onze bevriende landen, zoals het Koninkrijk Saoedi-Arabië en de instellingen van onze bondgenoten, met name de VS en de Europese Unie.”