THR Illustratie/afbeelding: Michael Buckner/PMC, Adobe Stock

Nog niet zo lang geleden was het toppunt om CEO te zijn van een groot media- of entertainmentbedrijf. De groten van die tijd, van Ted Turner en Sumner Redstone tot Rupert Murdoch en Steve Ross, domineerden de cultuur – en verdienden daarbij miljarden dollars.

Maar het uiterlijk van de CEO is niet meer wat het was. David Zaslav, CEO van Warner Bros. Discovery, is publieke uitvoerende vijand nr. 1 voor veel industriële arbeiders te midden van de aanhoudende staking bij de Writers Guild of America.

Netflix-co-CEO Ted Sarandos staat op de tweede plaats, terwijl Bob Iger, CEO van Disney, weer op de CEO-stoel zit, maar onder veel moeilijkere omstandigheden, terwijl hij probeert uit te vinden wie, als er iemand is, het in zich heeft om hem daarna op te volgen. zijn voorganger en opvolger Bob Chapek duurde slechts twee en een half jaar.

Bij Apple en Amazon is entertainment slechts een van de vele bedrijven, een divisie die naast smartphones en softwareplatforms bestaat. Daar is geen CEO nodig.

En Comcast lijkt mee te doen met de laatste reorganisatie, waarbij Comcast-president Mike Cavanagh NBCUniversal in vier divisies heeft opgedeeld, en het bedrijf ervoor heeft gekozen geen nieuwe CEO te benoemen ter vervanging van Jeff Shell, die in april werd ontslagen vanwege aanklacht tegen hem.

Maar de grootste zet van Comcast vertegenwoordigt ook een geschikt moment voor de entertainmentindustrie.

Nu films terugkeren naar de bioscopen, streaming nog steeds een topprioriteit is voor het bedrijfsleven en winstgevende tv-series een must zijn, hebben de meeste bedrijven in de sector ervoor gekozen om al hun entertainment-eieren in één mand te stoppen, met één leider die toezicht houdt op alles: chief content officer.

Bij NBCUniversal ging de rol naar Donna Langley. De ervaren directeur werd donderdag benoemd tot voorzitter van de studiogroep van NBCUniversal en tot Chief Content Officer. Langley, die de filmactiviteiten van het bedrijf heeft geleid, zal het toezicht op tv-series en streamingcontent toevoegen, waardoor hij ruime speelruimte krijgt op dat gebied van het bedrijf.

Maar Langley is niet de enige.

Bij Netflix werd Bela Bajaria dit jaar gepromoveerd tot Chief Content Officer, waarmee ze toezicht kreeg op de filmactiviteiten van de streaminggigant.

Bij Amazon consolideerde de ervaren tv-manager Jen Salke vorig jaar de entertainmentafdeling van de technologiegigant terwijl ze toezicht hield op MGM, inclusief de filmfranchises.

Bij Apple leiden Jamie Ehrlicht en Zack Van Amburg alle tv- en filmactiviteiten.

Bij Disney verhief Iger eerder dit jaar de ervaren tv-directeur Dana Walden en filmchef Alan Bergman tot medevoorzitters van Disney Entertainment, waarbij de twee toezicht kregen op de volledige entertainmentportfolio van het bedrijf. Deze verandering kwam nadat voormalig Disney-CEO Bob Chapek de contentstudio’s van het bedrijf en de creatie van films en tv-shows van hun inkomsten had gescheiden door een Disney Media and Entertainment Distribution (DMED) -divisie op te richten, een verandering die Iger probeerde ongedaan te maken.

Het is waar dat sommige bedrijven nog steeds een meer traditionele structuur gebruiken, maar toch zijn er nog steeds enkele zichtbare zwakke punten.

Het door Murdoch gerunde Fox is niet langer actief in de filmwereld, en zijn tv-activiteiten – Fox News, Fox Sports, Fox Entertainment, streamer Tubi – waren nog een schaduw voordat hij zijn activa aan Disney verkocht.

Bij Paramount mixt en match een drietal Chief Content Officers film- en tv-eigendommen, waarbij Chris McCarthy toezicht houdt op de voormalige MTV Networks, Paramount+ en Showtime; Brian Robbins beheert Nickelodeons portfolio met kinderfilms en inhoud; en George Cheeks houdt toezicht op de merkinhouddivisie van CBS.

En bij Warner Bros. Discovery, de grote film- en tv-studio, blijft nog steeds gescheiden, hoewel de recente stap om TCM onder de filmparaplu te brengen erop wijst dat er sprake is van afstemming. En natuurlijk zal Zaslav, die bekend staat als een actief en gedegen persoon, waarschijnlijk het laatste woord hebben bij belangrijke inhoudelijke beslissingen.

WBD heeft ook een uitzondering op de regel: vorig jaar verplaatste het bedrijf de film- en tv-productie van DC Studios onder DC-co-chefs James Gunn en Peter Safran, in de overtuiging dat een uniforme benadering van op strips gebaseerde inhoud van cruciaal belang zou zijn voor DC. succes, gemodelleerd naar het verenigde team van Kevin Feige bij Marvel Studios en het Lucasfilm-imperium van Kathleen Kennedy.

Waar de vorige leider de filmversie had Bliksem en de tv-versie op The CW wil het nieuwe regime dat de series en films goed spelen en zich tot elkaar verhouden.

Maar het uitbreiden van de gelederen van Chief Content Officers zou ook een praktisch doel voor het bedrijf kunnen dienen: terwijl entertainmentbedrijven vroeger actief waren in de film- en tv-wereld, zijn die werelden in de loop van de tijd steeds vager geworden. Ja, films zullen worden uitgebracht in theaters en scriptseries op streamingdiensten (of, tegenwoordig minder waarschijnlijk, op tv-netwerken), maar er is een vraag naar leiders om holistisch na te denken over contentstrategie: hoe lang moeten films in de bioscoop blijven? Gaan ze rechtstreeks naar hun streamingdienst? Of worden ze op ramen verkocht?

En in een wereld van inhoud die nog steeds wordt gedomineerd door intellectueel eigendom, kan het samenbrengen van series en films onder één dak helpen eventuele problemen te overwinnen die zich voordoen bij het aanpassen van een deel van dat intellectuele eigendom.

Langley is in veel opzichten een perfect voorbeeld: hij staat bekend om zijn management en relaties met talent, en bij een bedrijf dat niet zo’n grote bibliotheek aan intellectuele eigendommen heeft als sommige van zijn concurrenten, zou hij de juiste persoon kunnen zijn om te helpen bij het brengen van enkele intellectuele eigendommen. van hen aan tafel. Universele filmfranchise (denk aan Snel en woedend of Jurassic Park) naar tv of streaming.

Uiteraard is deze stap niet zonder risico’s.

Salke heeft een gemengd trackrecord achter de rug sinds hij de volledige controle over Amazon Studios en MGM overnam. Twee grote budgetseries, In de ban van de Ring En Vestinghad nog geen publiek gegenereerd dat in overeenstemming was met het negencijferige budget, en de filmstrategie bij MGM had nog geen vorm gekregen.

Disney heeft het de afgelopen maanden ook moeilijk gehad, waarbij enkele van zijn kernfranchises zoals Marvel en Pixar teleurstellende resultaten opleverden in de bioscoop (Ant-Man en de wesp: Quantumania, element) en gaf gemengde resultaten bij streaming.

Het is een zware klus, maar in veel opzichten is het de beste baan die er momenteel in de branche bestaat: terwijl CEO’s moeten uitzoeken hoe ze winst kunnen maken met streaming, en de neergang van de betaaltelevisie en de uitgedaagde theaterwereld moeten beheersen, moeten contentleiders hoef je alleen maar zorgen te maken over het maken van goede series en films. Het overdragen van alle contentbeslissingen aan één leider geeft de CEO natuurlijk ook enige bescherming tegen het dagelijkse drama dat zich in de contentbusiness kan voordoen, of het nu gaat om de annulering van een populaire (of niet zo populaire) serie, of een $ 200. miljoen filmbombardementen tijdens openingsweekend.

En met de opkomst van wereldwijde streamingdiensten hebben steeds meer mensen toegang tot deze programma’s en films. Het moeilijkste deel is het managen van CEO’s die zich op de economie richten, en talenten die (afgezien van werknemers) willen dat hun werk door zoveel mogelijk mensen wordt gezien.