Een muzikale bewerking van Moesson bruiloft Vanaf donderdag moest Qatar afzien van alcohol en zoenen, maar filmregisseur Mira Nair houdt vol dat de film zijn “ziel” niet heeft verloren.

Een van India’s grootste internationale hits, de film uit 2001 beschrijft de tumultueuze voorbereidingen voor het huwelijk in Delhi van een Indiaas meisje met een Indiaas-Amerikaanse man.

Muzikale versie van Moesson bruiloft heeft gespeeld op Broadway en Londen.

Maar net zoals de plot een botsing van culturen ontrafelt terwijl de uitgebreide familie van India bij elkaar komt, betekent het brengen van de aangepaste versie naar Qatar, aan de rand van het WK voetbal, ook enige opschudding.

“Met betrekking tot het Qatarese volk hebben we wat oppervlakkige aanpassingen gedaan omdat het niet onze bedoeling was om iemand te beledigen”, zei Nair. AFP in een interview voorafgaand aan de openingsavond.

Alcohol is grotendeels verboden en openbare uitingen van genegenheid zijn ook verboden, waardoor kijkers in het islamitische Qatar enkele van de feestelijke elementen die duidelijk Punjabi zijn, missen.

“Maar het punt is, wat je ziet in een musical is wat het is”, zei de bekroonde regisseur.

“De ziel is daar. Ik zal de ziel niet aanraken.”

Nair, 65, zei dat alcohol in zijn familie “heel gewoon is voor ons, het maakt deel uit van het leven. Niet in Qatar”.

Dus het moet weg.

“We maken het gewoon niet het middelpunt van de aandacht, en we waren nooit in het drama. Het is gewoon dat we het leven”, zei de regisseur.

Tijdens 10 shows in Qatar zeiden acteurs “geef me wat sinaasappelsap” — in plaats van iets sterkers.

“De hele levensvreugde die we willen hebben in deze gekke, gekke familie is geen spat veranderd, maar we respecteren waar we zijn,” zei Nair.

De knuffels en kusjes die op Broadway te zien zijn, zijn ook afgezwakt.

“Er is romantiek”, zei de regisseur. “Maar romantiek kan op een aantal zeer elegante manieren en zeer kunstzinnige manieren worden gedaan. Deze film gaat over liefde, en liefde komt met romantiek.”

Moesson bruiloftwinnaar van de hoofdprijs van de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië in 2001, is nu 21 jaar oud en weinig Indiase films hebben sindsdien zijn populariteit in het buitenland kunnen evenaren.

Nair wilde niet ingaan op de redenen, maar zei trots te zijn dat het scenario van Sabrina Dhawan nog steeds een universele aantrekkingskracht heeft.

“Ik had nooit verwacht zo populair te zijn, de Gouden Leeuw te winnen… en in de filmrangen te staan, en ook populair te zijn van de straten van New York of Delhi tot België” en elders.

Nair zei dat het een “tijdloos verhaal” vertelt over “hoe we omgaan met deze uitdagingen van liefde … het verlangen ernaar, maar ook hoe we de geheimen eromheen bewaren.”

Die delicate evenwichtsoefening, voegt hij eraan toe, “is altijd iets dat ontploft wanneer een gezin samenkomt of twee families samenkomen op hun bruiloft.”

Nair was eerder een veelgevraagd regisseur Moesson bruiloftmaar het verhoogt zeker zijn reputatie.

Hij werd gevraagd om de verfilming van “Harry Potter and the Order of the Phoenix”, die in 2007 uitkwam, te regisseren, maar hij sloeg het aanbod af om zich te concentreren op “The Namesake”, een verhaal over worstelende Indiase migranten in New York.

“Geen spijt, mijn liefste, geen spijt,” zei hij. “Ik heb het afgewezen omdat ik mijn eigen zeer persoonlijke film maak.”

Haar zoon, toen 14 jaar oud, had leren lezen met de Harry Potter-boekenreeks van JK Rowling, herinnert Nair zich, en ze zei tegen hem: “Ik moet dit voor je doen”.

Maar haar reactie deed haar van gedachten veranderen: “Mama, veel goede regisseurs kunnen Harry Potter maken, maar jij alleen Naamgenoot.”

“Ik was erg bevrijd door zijn woorden en dat deed ik ook Naamgenootdat is een film die echt spreekt tot immigranten over de hele wereld,” zei hij.