In Frankrijk gingen de protesten tegen geplande pensioenhervormingen door: een massale staking legde een deel van het trein-, lucht- en scheepvaartverkeer lam. Ook Duitse havens werden getroffen.

In Frankrijk gingen opnieuw miljoenen mensen de straat op. Protesten tegen de geplande pensioenhervormingen blijven het openbaar vervoer in het hele land verstoren. Arbeiders uit verschillende regio’s gingen in staking. De Franse vakbonden willen president Emmanuel Macron onder druk blijven zetten met nieuwe stakingen. In de middag is er een protestmars gepland in Parijs.

In de ochtend is het trein- en metroverkeer in Parijs nog steeds ontregeld. Geen treinen meer naar Spanje, verbindingen naar Groot-Brittannië en België vielen deels weg. Een vijfde van de vluchten werd geannuleerd op de luchthaven Charles de Gaulle in Parijs en ongeveer een derde op de luchthaven Orly.

Duitse havens accepteren geen goederen

Al het internationale scheepvaartverkeer op de Frans-Duitse Rijnroute naar Bazel is tot stilstand gekomen omdat de sleutels tot de staking in Franse handen zijn, aldus het Bovenrijnse Bureau voor Maritieme Zaken en Scheepvaart. Hierdoor was al het verkeer naar Zwitserland via de Rijn ontregeld.

Ook Duitse havens als Breisach of Weil am Rhein werden getroffen. Als gevolg van de staking kunnen schepen in het gebied niet meer varen, waardoor de ontvanger in de haven de goederen niet in ontvangst zal nemen.

“We laten het land niet verlammen”

Franse raffinaderijen blijven momenteel benzine en diesel produceren, maar kunnen door de blokkade geen benzinestations bevoorraden. De CGT-vakbond kondigde aan dat brandstoftransporten geblokkeerd zouden blijven. Aan brandstof is tot nu toe geen gebrek.

Minister van Transport Clément Beaune dreigde met gewelddadig optreden. “We zullen niet toestaan ​​dat het land verlamd raakt”, zei hij tegen omroep LCI. “We hebben juridische middelen om in te grijpen”, zei hij.

Ook de terminal voor vloeibaar gas en verschillende gasdepots werden verder geblokkeerd. In Marseille verhinderen zeelieden de toegang tot de haven. Ook de vuilnisophaaldienst in Parijs blijft staken.

Vakbonden spreken van “historische deelname”

Volgens officiële cijfers gingen dinsdag in het hele land 1,28 miljoen mensen de straat op. Eind januari was dat 1,27 miljoen. Vakbonden spreken van 3,5 miljoen demonstranten. Dit is “historische participatie”.

De regering verwijt vakbonden niet te willen praten. “De deuren van de regering staan ​​wagenwijd open nu de vakbonden, die al weken geen interesse hebben getoond, opnieuw de dialoog zoeken”, zegt regeringswoordvoerder Olivier Véran tegen RTL.

De vakbonden riepen op hun beurt op tot een “dringende ontmoeting” met president Emmanuel Macron en kondigden nieuwe stakingsdagen aan komende zaterdag en volgende woensdag aan.

Waarschijnlijk valt er volgende week al een beslissing

De Franse Senaat bespreekt deze week opnieuw concept pensioenhervormingen. “We zijn ons ervan bewust dat de door Frankrijk gevraagde maatregel niet de steun van de meerderheid heeft”, zei regeringswoordvoerder Véran. Het kabinet is echter van mening dat de alternatieven – belastingverhogingen, toenemende staatsschuld en verlaging van pensioenen – weinig steun zullen vinden.

Het parlement kan mogelijk al volgende week donderdag pensioenhervormingen goedkeuren met stemmen van de regerende Renaissance-partij en conservatieve Republikeinen.

De hervormingen kwetsen vooral vrouwen

De kern van de hervormingen was een verhoging van de pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar en een vereiste van 43 jaar werken om een ​​volledig pensioen te ontvangen. De Franse regering wil dat mensen langer gaan werken om een ​​pensioentekort te voorkomen.

Volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) gaat de gemiddelde persoon in Frankrijk op 60-jarige leeftijd met pensioen en is de gemiddelde levensverwachting 80 jaar.

Feministen zagen de hervormingen als zeer nadelig voor vrouwen, die het vaak moeilijker vonden om de professionele jaren op te brengen die nodig zijn voor het ouderschap. Hervormingen dreigen de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in het beroepsleven te vergroten.