Toen paus Franciscus afgelopen november de topvoorzitter van Caritas Internationalis – de leidende confederatie van humanitaire en sociale diensten van de katholieke kerk – ontsloeg vanwege ernstige morele en managementproblemen binnen de organisatie, ging veel van de schijnwerpers uit naar de toenmalige algemeen secretaris Aloysius John.
Jan heeft dienen als chief executive officer van het agentschap sinds 2019, maar een opmerkelijk openhartige en – voor zover het Vaticaan – duidelijke verklaring over waarom de paus besloot Caritas’ superieuren te ontslaan, zei dat een intern beoordelingsproces “duidelijke tekortkomingen in management en procedures aan het licht bracht” ten koste van de teamgeest en het moreel van het personeel.”
Zelfs vandaag de dag, wanneer het ontslag van een bisschop wordt aanvaard onder de gebruikelijke pensioenleeftijd van 75 jaar, zegt het Vaticaan niet of dit te wijten is aan beschuldigingen van misbruik, ziekte of iets anders, waardoor journalisten en gelovigen gedwongen worden te speculeren. Het twee pagina’s tellende communiqué van het Vaticaanse Dicasterie voor Integrale Menselijke Ontwikkeling, dat toezicht houdt op Caritas, schetst de redenen voor de verwijdering van John en zijn topafgevaardigden en markeert een kort uitstel van anderszins frustrerende Vaticaanse tradities.
Deze week zijn in Rome zo’n 400 afgevaardigden die 162 Caritas-organisaties vertegenwoordigen die actief zijn in 200 landen en gebieden over de hele wereld hier van 11 tot 16 mei, onder andere om nieuw leiderschap voor de komende vier jaar te selecteren.
Op 9 mei meldde The Associated Press dat John, een autochtone Indiër met Frans staatsburgerschap, voorafgaand aan de bijeenkomst een brief van acht pagina’s had uitgebracht waarin hij wat hij omschreef als ‘kolonialistische’ houding binnen de organisatie veroordeelde en uitlegde waarom. de schietpartijen waren het resultaat van een “brutale machtsstrijd”.
Maar in mijn interviews met verschillende voormalige Caritas-werknemers na het ontslag van John – die allemaal om anonimiteit vroegen uit angst voor vergelding of vanwege hun huidige arbeidsovereenkomsten – getuigden ze van de slechte werkomstandigheden die in de verklaring van het dicasterie worden beschreven en beschuldigden ze John ervan zijn werknemers te pesten.
Samen met het vertrek van John afgelopen november werd ook de volledige zevenkoppige raad van bestuur van Caritas afgezet, net als de president en vice-president van de organisatie, wat over jaren gevolgen kan hebben.
Onder degenen die van hun verantwoordelijkheden zijn ontheven, is kardinaal Luis Antonio Tagle van de Filipijnen, die sinds mei 2015 president van de organisatie is en in mei 2019 werd herkozen. dienen als contactpersoon met Caritas tijdens de interim-regering.
In de nasleep van de opknapbeurt, Tagle gezegd verandering moet leiden tot een moment van nederigheid en wijsheid en een tijd om het “reeds goede” werk van een organisatie naar een hoger niveau te tillen. John zei in zijn eigen brief dat het goed ging met de organisatie en hij hoopte dat het onderzoek hem de gelegenheid zou bieden om eventuele organisatorische problemen aan te pakken, in plaats van zijn plotselinge vertrek. En voorafgaand aan hun verkiezing volgende week, gaf Caritas rechtstreeks commentaar op de brief van John, waarbij hij alleen verklaarde dat de afgelopen maanden een “reis van vernieuwing en gemeenschap” waren.
Een voormalige Caritas-werknemer die ik sprak, prees Tagle als een zachtaardige man met pastorale instincten, en zei dat de algemene perceptie van hem in het publieke oog ook privé geldt. Maar ze uitten ook hun ongenoegen dat de populaire kardinaal zich terdege bewust was van Johns slechte behandeling van het personeel, sympathiseerde met hun toestand maar niet tussenbeide kwam.
Een voormalig medewerker merkte op dat de kardinaal meer betrokken was bij Caritas tijdens zijn eerste ambtstermijn, toen hij nog aartsbisschop van Manilla was, maar sinds de paus hem in 2020 naar Rome haalde om het evangelisatiebureau van het Vaticaan te leiden, is hij ook uitgerekt. dun.
“Hij weet niet hoe hij beslissingen moet nemen, wat me verdrietig maakt, want hij is een van de goeden”, klaagde een andere voormalige werknemer.
In de loop der jaren werd Tagle uitgeroepen tot de koploper om de volgende paus te worden, bijgenaamd de “Franciscus van Azië” vanwege zijn nadruk op de zorg voor de armen, zijn verlangen om de manier waarop de kerk sprak over LGBTQ-personen of gescheiden en hertrouwde mensen te verzachten, en zijn algehele missionaire geest. .
Maar naast Caritas’ toezicht op de operaties en zijn vermeende onvermogen om John te leiden, kunnen er ook andere aanvallen tegen hem zijn als het gaat om degenen die zijn kandidatuur voor de volgende paus proberen te steunen.
In 2019, CNN gemeld over het geval van een Belgische Salesiaanse priester, Fr. Luk Delft, die is benoemd tot Caritas-directeur in de Centraal-Afrikaanse Republiek ondanks beschuldigingen van seksueel misbruik en bezit van kinderpornografie in België in 2012.
Uit een intern Caritas-onderzoek bleek dat Tagle en andere Caritas-leiders op de hoogte waren van de strafrechtelijke veroordelingen van de priester in 2017, twee jaar voordat hij werd benoemd tot directeur in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Noch Caritas noch Tagle reageerden op verzoeken om verder commentaar.
Onder andere Caritas-leiders die bekend zijn met de Delftse geschiedenis is Lucas Van Looy, een Belgische salesiaanse bisschop die ook in het bestuur van Caritas zit.
Afgelopen zomer kondigde Franciscus aan dat hij Van Looy, die al over de 80 was en dus niet kiesbaar was voor de paus, zou benoemen tot lid van het College van Kardinalen. Kort daarna besloot Van Looy echter de eer om “geen kwaad te doen” af te wijzen [abuse] weer een slachtoffer.”
Maar als Van Looy besluit dat hij niet geschikt is om de rode hoed te dragen, gezien de vragen rond Tagle’s managementvaardigheden – samen met zijn eigen verwikkeling in Delftse zaken – zou dat er dan ook voor kunnen zorgen dat kardinaalkiezers even wachten voordat ze hem op een dag in het wit zien dragen?
“Ongeneeslijke alcoholfan. Trotse webbeoefenaar. Wannabe gamer. Muziekfanaat. Explorer.”