In 1990 was hij een van de acht artiesten die Groot-Brittannië hoopten te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival, met zijn majestueuze pianoballad Waar ik benIndonesisch: buiten.
Na openbare stemming werd ze echter tweede, na de 15-jarige Emma Louise Booth, wiens nummer Give a Little Love Back to the World uiteindelijk op de zesde plaats eindigde in de algemene competitie.
Als sessiemuzikant toerde Miles met Tina Turner, Stevie Wonder en Jimmy Page; en neemt bijna elk jaar deel aan de Night Of The Proms-concerten in België, waar hij orkestversies van klassieke rocknummers speelt.
Een van zijn nieuwste projecten ontstond vorig jaar tijdens de lockdown, toen hij opnamen maakte Nieuwe versie van MuziekIndonesisch: buiten met het Antwerp Philharmonic Orchestra onder quarantaineomstandigheden.
De manager van Miles, Cliff Cooper, zei dat de muzikant “vreedzaam in zijn slaap stierf, met zijn gezin aan zijn zijde”.
“Als John’s manager en vriend gedurende meer dan 50 jaar was John niet alleen vriendelijk en zachtaardig, maar ook een briljante muzikant en songwriter op het wereldtoneel”, vertelde hij aan de BBC.
“Verdriet is de prijs die we moeten betalen voor de liefde. Hij zal enorm gemist worden, maar zijn muziek zal eeuwig blijven.”
Miles laat zijn bijna 50-jarige vrouw, Eileen, en hun twee kinderen en kleinkinderen achter.
“Valt vaak naar beneden. Algemene tv-fan. Ongeneeslijke zombie-fan. Subtiel charmante probleemoplosser. Amateur-ontdekkingsreiziger.”
