SAO PAULO, Brazilië: De aankondiging van Chili dat het een ambassade in Palestina gaat openen en de nieuwe regering van Brazilië die het pro-Israëlische buitenlandse beleid van haar voorganger opgeeft, heeft in Latijns-Amerika hoop gewekt op een verschuiving in de regionale houding ten opzichte van het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Slechts één dag nadat de extreem-linkse president Luiz Inacio Lula da Silva op 1 januari aantrad, kondigde Brazilië een radicale verschuiving in zijn diplomatie aan.

De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Mauro Vieira sprak in zijn inaugurele rede over de Palestijnse kwestie en zei dat Brazilië “de traditionele en evenwichtige houding van meer dan zeven decennia zou voortzetten” en een tweestatenoplossing zou steunen “absoluut haalbaar, veilig naast elkaar bestaand naast erkende grenzen”. .”

Latijns-Amerika is al bijna een halve eeuw scherp verdeeld over Israël en Palestina.

Het conservatieve regime richt zich op gedeelde joods-christelijke waarden, handelsbetrekkingen en militaire samenwerking met Israël, terwijl links nationalisme, antikolonialisme, de strijd voor vrijheid en een gedeelde geschiedenis met de Palestijnse diaspora steunt.

Op 5 januari, tijdens een vergadering van de VN-Veiligheidsraad om het provocerende bezoek van de Israëlische minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir aan de Al-Aqsa-moskee in Jeruzalem te bespreken, zei de Braziliaanse delegatie dat de stap “zeer zorgwekkend” was en het geweld in de regio zou kunnen doen escaleren. . .

Het was een grote verandering in het Braziliaanse beleid, gezien het feit dat de extreemrechtse voormalige president Jair Bolsonaro een trouwe bondgenoot van Israël was en zelfs van plan was de ambassade van zijn land van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen.

Hij verliet het idee nadat protesten van Arabische landen de handel van Brazilië met de Arabische en islamitische wereld in gevaar brachten.

De nieuwe diplomatie van Brazilië werd afgekondigd slechts twee weken nadat de linkse Chileense president Gabriel Boric plannen had onthuld om het vertegenwoordigingskantoor van zijn land in de Palestijnse stad Ramallah om te vormen tot een ambassade.

Hij onthulde zijn bedoelingen tijdens een kerstviering op 21 december in Club Deportivo Palestino, een sociale sportorganisatie die in 1920 door Palestijnse immigranten werd opgericht.

Al jaren komen gemeenschappen in Latijns-Amerika samen om de Israëlische bezetting van Palestina aan de kaak te stellen.

Sterke solidariteit met de Palestijnen op het continent heeft de regering onder druk gezet om de acties van Israël te veroordelen.

Chili heeft ’s werelds grootste Palestijnse gemeenschap buiten het Midden-Oosten, bestaande uit ongeveer 500.000 mensen.

“We mogen de gemeenschappen niet vergeten die lijden onder de illegale bezetting, de gemeenschappen die zich verzetten, de gemeenschappen wiens rechten en waardigheid elke dag worden geschonden, en dit is absoluut onrechtvaardig”, zei Boric.

De volgende dag bevestigde de Chileense minister van Buitenlandse Zaken Antonia Urrejola de plannen van de ambassade opnieuw, maar gaf geen tijdschema.

Deskundigen zien de beslissing van Boric als een uitnodiging aan andere Latijns-Amerikaanse landen om dit voorbeeld te volgen. “Het is niet alleen een actie gericht op het intensiveren van de betrekkingen tussen de twee landen (Chili en Palestina) en het volledig erkennen van het recht van het Palestijnse volk op zelfbeschikking, het is ook een zet die andere regionale leiders kunnen navolgen”, aldus Palestina. Dat vertelde de Chileense politiek analist Jaime Abedrapo aan Arab News.

Hij zei dat het Chileense ministerie van Buitenlandse Zaken in de loop der jaren geleidelijk in de richting van een dergelijk plan was geëvolueerd en dat het grootste deel van het publiek de aankondiging van Boric steunde, inclusief rechtse politici.

“We moeten benadrukken dat de Chileens-joodse gemeenschap de legitimiteit van deze acties erkent”, voegde Abedrapo eraan toe.

Het feit dat Brazilië opnieuw Lula’s agenda voor het Midden-Oosten volgt, is volgens hem zeer relevant gezien het belang van het land in Latijns-Amerika.

De verkiezing van Lula en andere linksen op het continent wordt gezien als een gunstig moment om maatregelen te nemen die het Palestijnse volk ten goede kunnen komen.

‘Waarom heeft Boric zijn plannen nu aangekondigd? Omdat er gunstige voorwaarden voor zijn”, vertelde Ualid Rabah, president van de Braziliaans-Palestijns-Arabische Federatie, aan Arab News. “Zelfs voordat Lula aantrad, had zijn politieke standpunt over Palestina en Israël het Latijns-Amerikaanse diplomatieke scenario beïnvloed.”

Rabah vergeleek de huidige situatie met 2010, toen de toenmalige president Lula de staat Palestina erkende langs de grenzen van 1967. Andere Latijns-Amerikaanse landen volgden dit voorbeeld.

“Boric heeft de politieke gevoeligheid om dat te erkennen en actie te ondernemen”, zei Rabah, die het vertrouwen uitsprak dat Lula het beleid dat hij tijdens zijn twee ambtstermijnen (tussen 2003 en 2010) had gelanceerd en dat daarna werd bevroren, zal consolideren.

Dat omvat vier samenwerkingsovereenkomsten die in 2010 tussen Brazilië en Palestina zijn ondertekend over vrijhandel, onderwijs, cultuur en technologie.

“De deal werd geblokkeerd door extremisten, waaronder congreslid Eduardo Bolsonaro (zoon van Jair Bolsonaro), tijdens procedures in het Congres”, zei Rabah. “We moeten hard werken om ze nu goedgekeurd te krijgen. Ik weet zeker dat Lula het zal ratificeren.”

Een dergelijke overeenkomst zal de uitwisseling van mensen en goederen tussen de twee landen vergroten en hun relatie versterken.

Chilenen en Brazilianen die betrokken zijn bij de Palestijnse zaak zouden de komende jaren graag meer vooruitgang zien.

Abedrapo zei dat hij “samenhangende en consistente stappen” verwachtte, waaronder de oprichting van een Chileense ambassade in Bethlehem of Jeruzalem. “Het zal een enorme symbolische impact hebben”, voegde hij eraan toe.

Rabah zei dat hij en andere activisten druk uitoefenden op de Braziliaanse regering om “een duidelijke stem te laten horen tegen de (Israëlische) apartheid in Palestina”.

Hij voegde eraan toe: “We willen dat de Braziliaanse regering de banden verbreekt met bijvoorbeeld Israëlische bedrijven en instellingen die direct of indirect betrokken zijn bij de invasie van gebieden in Palestina.”

Maar Reginaldo Nasser, een professor buitenlandse betrekkingen aan de Pauselijke Katholieke Universiteit van Sao Paulo, zei dat hoewel de acties van Boric en Lula vooruitgang zouden brengen, het verwachten van grote transformaties nu onrealistisch was.

“Lula heeft een dubbelzinnige relatie met Palestina, gezien het feit dat ze tijdens haar vorige regering belangrijke initiatieven voor Palestina promootte, maar ook de betrekkingen van haar land met Israël intensiveerde”, vertelde Nasser aan Arab News, eraan toevoegend dat echte verandering “meer vereist dan symbolische acties.”

Hij zei: “Brazilië baseert zijn diplomatie op internationaal recht, maar Israël gaat veel verder en geeft kolonisten de controle over een gebied.”

Volgens Nasser moet de Braziliaanse regering begrijpen dat er geen asymmetrie is tussen Palestina en Israël, maar eerder een situatie van kolonialisme.

“Als het Braziliaanse beleid daar geen rekening mee houdt, kan er eigenlijk niets veranderen. Brazilië zal zich blijven gedragen als een partner van Israël’, zei hij, eraan toevoegend dat de pro-Israëlische druk op Brazilië en Latijns-Amerika als geheel sterk zou zijn als er meer stappen zouden worden gezet.

“De prijs van verzet tegen het beleid van Israël is hoog. Dat is de reden waarom Palestina zo lang alleen is geweest in de internationale arena’, zei Nasser.