Dit is een voetbalsprookje dat Deniz Undav op dit moment beleeft. Geboren Achimer, die in zijn jeugd voor SC Weyhe en Werder Bremen speelde, was nummer één in de eerste Belgische competitie met de Royale Union Saint Gilloise – als klimmer! En dat is nog niet alles: momenteel is de 25-jarige spits de beste doelpuntenmaker (goals en assists) in de top 10 competities in Europa. Wauw! In een interview vertelde Undav over zijn beste tijd als profvoetballer – en over wat komen ging.

Brussel / Syke – Het is vrijdag 12 november 2021. Deniz Undav en zijn vrouw Tanja laten stralend twee witte duiven voor het gemeentehuis in Achim vliegen. Ze zijn net getrouwd in hun geboorteplaats en geboorteplaats. Na de bruiloft is er een groot feest (op 3G). 25 jaar kon niet gelukkiger zijn. Alles ging geweldig. Privé – maar ook professioneel. Undav is een professionele voetballer voor het Belgische verrassingsteam Royale Union Saint Gillis. De nieuwkomer behaalde op sensationele wijze de eerste plaats in de Jupiler Pro League, de eerste klasse van België. Bekende teams als FC Brugge, RSC Anderlecht of KRC Genk zijn op zoek naar kleine clubs in Brussel. Deze piek is nauw verwant aan de naam Undav. Tien goals en acht assists in 14 wedstrijden – de spits met Turkse en Syrische roots voert momenteel de scorelijsten aan in de top 10 van Europa’s competities (zie kader). Voor wereldsterren als Karim Benzema, Mohamed Salah of Robert Lewandowski. Reden genoeg om de topscorers eens onder de loep te nemen. Bovendien komt hij uit de streek. Hij begon bij TSV Achim, speelde daarna in zijn jeugd voor Werder Bremen en twee jaar bij SC Weyhe. Gedurende deze tijd dacht hij er ook over om te stoppen met voetbal. In het interview legde de spits uit waarom. Undav (Duitse favoriet: Schalke 04) sprak ook over Union-verhalen, zijn aanvallende partners, het vieren van speciale doelpunten en het plannen van zijn carrière.

Topscorer uit de top tien competities in Europa, koploper als nieuwkomer in België: hoe klinkt dat? Hoe voelt het?
Het moet echt goed zijn! (glimlacht) Het is een fijn gevoel. Om daar als een gepromoveerde speler na 14 speeldagen met een voorsprong van vier punten te staan ​​- dat is nogal een aantal en een aankondiging. Als team zijn we erg blij. En succes roept honger naar meer op.

Heeft u dit mooie tussentijdse rapport goed gerealiseerd?
Je denkt bij jezelf: het is geweldig om het nu allemaal te zien. En soms moet ik mezelf even knijpen.

Waarom gaat het zo goed?
We zijn gewoon een geweldig team, iedereen brengt iets nieuws en anders. We hadden een geweldige tijd, maar alles was professioneel toen we moesten zijn. Iedereen denkt eerst aan het team. En we spelen al anderhalf jaar samen, dat is ook nog eens een paar procent. Iedereen weet wat iedereen doet – daarom zijn we zo sterk.

In Duitsland won 1. FC Kaiserslautern in 1998 op sensationele wijze als nieuwkomer. Wordt de Unie de Belgische Lauter?
Ik ken het verhaal natuurlijk, maar ik ken ook het verhaal van Hoffenheim. Ze waren ooit herfstkampioenen en vielen toen. Als het niet goed gaat, gaat het heel snel mis.

Wat kan er dit seizoen gebeuren? Ben je al een beetje geïnteresseerd in internationaal zakendoen?
Niemand praat met ons over zulke dingen, misschien denken sommigen van wel. Niet ik. Op dit moment gaat alles goed, maar het kan zo snel gaan. Ons doel is om tot de tweede seizoenshelft te blijven. In januari en februari komen de vier sterkste teams na elkaar – dan zien we wel waar we staan.

Je bent anderhalf jaar in België. Hoe gaat het daar?
Ik voel me nu erg op mijn gemak. Het was eerst moeilijk. Allemaal nieuwe dingen. En mijn vrouw woont nog niet bij mij. In het begin was ik ook niet zo blij met mijn uiterlijk. Maar toen mijn vrouw bij mij in Lier ging wonen (minder dan een uur van het stadion in Brussel, dit is het trainingsveld van Union), ging het stap voor stap beter. Van Deniz die in een slecht humeur is tot Deniz die altijd straalt. En dat is de Deniz die het team nodig heeft. Dit is de beste manier om mijn prestaties te laten zien.

Hoe werkt communicatie in een team?
Ondertussen geweldig. Ik spreek geen Frans of Nederlands, maar we spraken bijna uitsluitend in het Engels – het werkte.

Wat is het niveau van de Belgische competitie?
Ik heb nog nooit in de eerste of tweede Bundesliga in Duitsland gespeeld. Daarom is het moeilijk te beoordelen. Ik denk dat de eerste vijf of zes teams kunnen strijden in de Bundesliga. Wat kan ik zeggen: Duels zijn hier erg moeilijk. Op en neer, er zijn enkele pauzes.

Ook je Belgische aanvallende partner Dante Vanzeir kan hoog scoren (negen goals, vijf assists). Wat maakt hen zo’n heerlijk duo in de meest gespeelde 3-5-2 wedstrijd?
We konden het goed met elkaar vinden, op en naast het veld. We maken veel grappen, maar als de training of wedstrijden beginnen, zijn we gefocust. De twee hebben elkaar gevonden. Ik ben meer een spits die ook een beetje een spelmaker is. Hij is degene die het pad in de diepte perfect leidt. Ik weet precies wanneer het begint en wanneer ik moet spelen. En het is erg snel.

Je hebt onlangs een “T” gevormd tijdens het vieren van een doelpunt. Waar gaat het allemaal om?
Ik heb het zelfs twee keer gedaan. De eerste keer dat ik mijn zesde verjaardag vierde met mijn verloofde Tanja. En de laatste wedstrijd tegen Charleroi (Undav scoorde twee doelpunten, redacteur.) Het was zijn verjaardag. Dat waren twee kleine groetjes voor hem aangezien hij niet aanwezig kon zijn bij de wedstrijd.

Sta jij momenteel in de schijnwerpers van de Belgische media en fans? Hoe voel je je daarover?
Je bent blij als je ziet dat de fans je zo aanmoedigen. Er wordt veel gepraat over Dante en mij, maar het hele team is verantwoordelijk voor ons succes. En we moeten nog meer doen om dit heerlijke gevoel te behouden.

Hun uitstekende statistieken worden ook internationaal vermeld. Heb je verzoeken ontvangen van grotere clubs uit grotere competities?
Daar weet ik niets van. En mijn adviseur heeft te horen gekregen dat hij alleen met mij moet praten als er iets concreets is. Mijn hoofd is helder en vol bij Union. Als ik vertrek, zal ik je waarschijnlijk nooit meer zien en niet langer interessant zijn. Daarom: gewoon voetballen.

Je hebt een contract tot 2023 en je bent 25 jaar. Waar wil je nog naar toe in je carrière? Wat zijn je langetermijndoelen?
Zo hoog mogelijk spelen voor een grote club is de droom van iedereen. Ik heb daar geen favoriet land.

In een interview met het Belgische “Sport/Voetbalmagazine” had je het zelfs over de Duitse nationale ploeg. Is dat niet overdreven?
Er werd mij gevraagd of ik voor het nationale team wilde spelen. Natuurlijk – antwoordde ik. Maar ik weet dat het heel, heel moeilijk is. België is een kleinere competitie. Je moet uitstekende statistieken hebben om correct te worden uitgenodigd of geregistreerd.

Juist hierdoor blijkt dat u in uw jeugd problemen heeft gehad. Je moest Werder Bremen in 2012 verlaten omdat je – zoals je zelf zegt – “te klein” was.
En het doet veel pijn, vooral een jongen uit de omgeving van Bremen. Het hield me twee of drie dagen bezig, maar toen keek ik weer vooruit (Undav is nu 1,78 meter lang, nota van de redactie).

Voel je nu een zekere voldoening dat je nu een professional bent?
Een beetje. Vooral omdat je destijds op andere, grotere aanvallers wedde – en geen van beide werkte. Maar ik ben niet iemand die zegt: ik wil daar nooit meer heen, want ze hebben me er toen uit getrapt. Als er een aanbod van Werder komt, moet je kijken of het goed past.

Van Werder gaat het naar SC Weyhe. Een jaar B-jeugd, een jaar A-jeugd – elk in een regionale competitie. Toen je 17 jaar oud was, dacht je erover om te stoppen met voetbal. Waarom?
Ik scoorde altijd mijn doelen, zeg rond de 30 in jeugdseizoen A. Meestal krijg je aanbiedingen met zulke statistieken – of op zijn minst een proeftraining bij een grotere club. Maar er kwam niemand. En ik dacht: wat heeft het voor zin? Ik kan doen wat ik wil, maar niemand zal me opmerken.

Hoe specifiek zijn uw gedachten over opnames?
Ik vertelde het aan mijn vader en oom. Dat het niet logisch is dat ik zou overwegen om helemaal te stoppen. Ze keken me met heel scherpe ogen aan – en toen wist ik: ik ga door (lacht).

Via TSV Havelse, Eintracht Braunschweig II en SV Meppen beklim je de carrièreladder. Waarom dan naar België verhuizen?
Union wilde dat ik vanaf mijn eerste jaar bij Meppen zou zijn. Eerlijk gezegd ken ik de club niet eens. Ze kwamen terug in het tweede jaar en nodigden me uit in België. Ondanks mijn goede statistieken heeft geen enkele andere club aangevallen – alleen Union.

Hoe ziet de advertentie eruit?
Ze gaven alles en belden mijn adviseur om de twee dagen. Ik merkte: ze vochten voor mij, toen kreeg ik voor het eerst echte waardering. Ik ken dat gevoel niet. Ik wil niet op de bank zitten of worden uitgeleend aan een competitie die beter zou moeten zijn. Daarom heb ik voor België gekozen. En dat klopt! Ik ben blij met de manier waarop het gaat – en ik kan er geen genoegen mee nemen.