Het laatste rapport van het Intergouvernementeel Panel over klimaatverandering biedt huiveringwekkende lectuur. “Het wetenschappelijk bewijs is ondubbelzinnig: klimaatverandering is een bedreiging voor het menselijk welzijn en de gezondheid van de planeet”, zegt Hans-Otto Pörtner, een van de auteurs van het rapport. “Elke verdere vertraging in gecoördineerde wereldwijde actie zal een korte en snelle afsluiting missen voor het veiligstellen van een leefbare toekomst.” Tegen deze achtergrond zijn inspanningen om een ​​nieuwe internationale misdaad ‘ecocide’ te creëren urgenter dan ooit.

In juni 2020, internationaal expertpanel opstellen van voorstellen voor op te nemen ecocidemisdrijven Internationaal Strafhof recht in Den Haag. Ik maak deel uit van de groep. Als ecocide wordt aangenomen, zou het de vijfde misdaad zijn die voor de rechtbank wordt vervolgd, naast genocide, oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en agressie.

Wat is een Ecoside?

Het idee van ecocides dateert uit de jaren 70 en de oorlog in Vietnam. In 1977 omvatten de eerste aanvullende protocollen bij de Verdragen van Genève: verbieden veroorzaken wijdverbreide, langdurige en ernstige schade aan de natuurlijke omgeving in gewapende conflicten, en dit heeft zich vertaald in oorlogsmisdaden in het Internationaal Strafhof.

Maar de versnellende klimaat- en biodiversiteitscrises hebben een nieuwe impuls gegeven aan het idee van ecocides als internationale misdaad in tijden van oorlog of vrede. Een internationale misdaad omdat ecocide, zoals genocide of misdaden tegen de menselijkheid, ons allemaal schade berokkent, waar ze ook worden gepleegd.

Onze definitie stelt voor dat handelingen die ernstige en wijdverbreide of langdurige milieuschade kunnen veroorzaken, worden aangemerkt als internationale misdrijven, wanneer dergelijke handelingen onwettig zijn of volledig niet in verhouding staan ​​tot de verwachte sociale en economische voordelen. Om zich schuldig te kunnen maken aan een misdrijf, moeten individuen kennis hebben van de waarschijnlijke milieuschade die het gevolg is van hun acties. Bij het opstellen van definities maken we gebruik van gevestigde ideeën in het internationaal recht.

De kwalificaties “wijdverbreid”, “langdurig” en “ernstig” kunnen voor oorlogsmisdaden worden erkend in het internationale rechtssysteem. We gebruiken de term “onwettig of schurkenstaten” om crimineel gedrag te beschrijven, in navolging van taal die plundering of vernietiging van eigendom verbiedt in gewapende conflicten.

En bij het construeren van de evenredigheidstest – een structuur die bestaande milieuoorlogsmisdaden weerspiegelt – gebruiken we de basisprincipes van het internationale milieurecht inzake duurzame ontwikkeling.

Hoe werkt het in de praktijk?

Als onderdeel van het systeem van het Internationaal Strafhof kunnen ecociden worden vervolgd, hetzij in rechtbanken in Den Haag, hetzij thuis. Personen die staatsburgers van de Verenigde Staten zijn en gerechtelijke statuten hebben ondertekend, of die verantwoordelijk zijn voor ecociden die op hun grondgebied zijn gepleegd, kunnen in Den Haag worden berecht. Landen die zich bij het gerechtelijk systeem registreren, stemmen er ook mee in het strafrecht in hun nationale strafrechtstelsels op te nemen, en volgens het subsidiariteitsbeginsel heeft het binnenlandse systeem prioriteit. Ecociden kunnen dus ook worden vervolgd in nationale strafrechtbanken, waardoor fusie een misdaad met meerdere effecten wordt en ecociden illegaal worden in alle staten die de wijziging aanvaarden.

Alleen individuen kunnen verantwoordelijk worden gehouden voor een rechtbank. Noch staten noch bedrijven kunnen worden vervolgd, maar de mensen die beslissingen nemen en instructies geven in die entiteiten kunnen worden vervolgd.

CEO’s, bestuursleden van bedrijven, ministers van milieu of anderen die door hun eigen acties en beslissingen voldoende ernstige en wijdverbreide of langdurige milieuschade kunnen veroorzaken, staan ​​​​open voor onderzoek, vervolging en gevangenisstraf na veroordeling.

Dit zou de risicoanalyse aanzienlijk moeten veranderen en besluitvormers moeten helpen afstand te nemen van het soort destructieve praktijken die we dringend moeten veranderen. Het afschrikkende effect van het internationaal strafrecht is misschien wel aanzienlijk groter op actoren uit het bedrijfsleven, gedreven door rationele berekeningen van reputatie en aandelenkoersen, dan op de ideologisch gedreven politieke actoren die je vaker aantreft in de haven van Den Haag. .

Wat is het volgende?

Ons voorstel heeft de steun gekregen van een breed spectrum van meningen, van de paus tot de secretaris-generaal van de VN en grote investeerders. Het International Corporate Governance Network, een wereldwijd netwerk van investeerders die $ 59 biljoen vertegenwoordigen, heeft de regering vragen ecocide strafbaar te stellen gelijk te maken en bij te dragen aan een gezonde en duurzame economie. Een klein maar aanzienlijk aantal van de 123 staten die partij zijn bij het systeem van het Internationaal Strafhof hebben hetzelfde interesse tonen of ondersteuning, van kleine eilandstaten zoals Vanuatu en de Malediven tot Canada, Bangladesh en België. In februari adviseerde het Europees Parlement de lidstaten om het voorstel te steunen.

We hebben nu één lidstaat nodig om formeel wijzigingen voor te stellen. Een gewone meerderheid is vereist om een ​​wijziging in overweging te nemen en een tweederde meerderheid voor goedkeuring. De eerste mogelijkheden voor ecociden werden voorgesteld in september. Als deze deadline wordt gehaald, zal de Assemblee van Staten die partij zijn bij het hof – de wetgevende macht – de opname ervan bespreken tijdens hun jaarlijkse bijeenkomst in New York in december.

We weten dat ons venster voor zinvolle klimaatactie aan het sluiten is – de internationale misdaad van ecocide kan de barrière zijn die we nodig hebben om ons gedrag te heroriënteren voordat het te laat is.

Dit artikel geeft niet noodzakelijk de mening weer van The Bureau of National Affairs, Inc., de uitgevers van Bloomberg Law en Bloomberg Tax, of hun eigenaren.

Schrijf voor ons: richtlijnen voor auteurs

Auteurs informatie

Kate Mackintosh is uitvoerend directeur van het Promise Institute for Human Rights aan de UCLA School of Law. Hij is medevoorzitter van het Ecocide Legislative Panel en Advisory Advisor dat rapporteert over de toepassing van het Statuut van Rome van het ICC op cyberoorlogsvoering.