Hoe Brighton-eigenaar Bloom een ​​van de beroemdste clubs van België nieuw leven inblies

Royal Union Saint-Gilloise bevindt zich op de top van de Belgische top, slechts enkele maanden nadat ze promotie hebben verdiend dankzij hun datagestuurde aanpak

Het Belgische voetbal wordt traditioneel gedomineerd door een handvol clubs, met Anderlecht, Club Brugge en Genk in de voorhoede van de moderne tijd.

Maar er zijn dit seizoen een paar verrassende uitdagers opgedoken, niemand meer dan de lang vergeten Royale Union Saint-Gilloise.

Na het winnen van promotie eerder dit jaar, hebben ze de hoogste divisie overgenomen en zitten ze momenteel bovenaan de tafel, met een voorsprong op regerend kampioen Club Brugge op doelsaldo.

Union, een grote oude club die in het begin van de 20e eeuw 11 landstitels won, voor het laatst in 1935, is nieuw leven ingeblazen met een verandering van eigenaar, innovatieve rekruteringsstrategieën en een opwindende speelstijl.

Tony Bloom, voorzitter van Brighton and Hove Albion, werd drie jaar geleden hun meerderheidsaandeelhouder, samen met zijn vriend en zakenpartner Alex Muzio, die toezicht houdt op de dagelijkse leiding van de club.

Hun aanpak is tot nu toe een doorslaand succes geweest, waardoor Union voor het eerst sinds 1973 terug naar de Pro League werd gestuurd. Een terugkeer naar het Europese voetbal komt nu plotseling in hun vizier.

“De club heeft een ongelooflijke geschiedenis”, zei centrale verdediger Christian Burgess Doel. “Het zijn oude reuzen omdat ze vroeger titels wonnen, in Europa meededen en spelers leverden voor het nationale team. Ze worden beschouwd als een van de grootste clubs in België.

“Ik denk dat ze een beetje verdwaald zijn en nu, onder een nieuwe eigenaar, proberen ze hun potentieel te realiseren.”

Burgess vond het leuk om deel uit te maken van de heropleving van de Unie. De 30-jarige speelde eerder voor Middlesbrough, Peterborough United en Portsmouth, maar wil graag iets nieuws proberen.

Geïnspireerd door het aangeboden project nam hij afgelopen zomer de gewaagde stap om naar Brussel te verhuizen en heeft hij enkele van de beste ervaringen uit zijn carrière opgedaan.

“Uiteraard ben ik blij met de beslissing. Het is een kleine sprong in het diepe, want je weet nooit wat je gaat doen. Je hebt bepaalde verwachtingen en ik denk dat het aan die van hen voldoet”, zei hij.

“Vorig jaar was het doel om promotie te maken. Dit jaar hebben ik en vele anderen bij de club naar uitgekeken: onszelf testen in de topvlucht.”

Union arriveerde daar als de titelverdediger van het tweede niveau en eindigde 18 punten voorsprong op hun naaste rivalen, RFC Seraing. Met de omschakeling naar een 3-5-2-formatie en meer agressieve pressie vond de ploeg van Felice Mazzu de perfecte balans tussen aanvallende dreiging en verdedigende soliditeit, scoorde meer doelpunten en kreeg minder tegen dan enig ander team. Hun bereidheid om risico’s te nemen loont zich ruimschoots.

“Qua voetbalfilosofie willen zij (de coaches) vanaf de achterkant opbouwen en onderhoudend voetbal spelen met grote druk. Een aanvallend team dat doelpunten maakt en tegelijkertijd goed georganiseerd is”, legt Burgess uit.

“Misschien moeten we ons een beetje aanpassen, naar een hogere klasse verhuizen, maar we spelen nog steeds erg goed voetbal. Heel gevaarlijk op de tegenaanval en ook bij vlagen konden we de wedstrijd controleren.”

De moed van Union op het veld wordt weerspiegeld in de manier waarop ze op het veld opereren.

Een grondige datagestuurde rekruteringsstrategie heeft een aantal interessante vooruitzichten blootgelegd, niet in de laatste plaats het stakingspartnerschap tussen sterke targetman Deniz Undav en snelle afmaker Dante Vanzeir. De twee tekenden vorige zomer en hebben sindsdien samen 55 doelpunten gescoord, waaronder 15 dit seizoen.

Sportief directeur Chris O’Loughlin, die ook in Zuid-Afrika, Australië en Engeland heeft gewerkt, heeft de leiding over de transferactiviteiten van Union en is net zo geïnteresseerd in het karakter van de speler als in zijn capaciteiten.

“Het gaat niet alleen om de statistieken en wat ze zien, het gaat om de dingen die ze horen en aanbevelen. Ze bekijken je hele profiel en zien alles wat je binnen en buiten het voetbal doet’, aldus Burgess.

“Er is niet veel ego bij de club en ik denk dat dat positief correleert met het succes dat we het afgelopen jaar hebben gehad. Ze willen mensen die hard werken en onbaatzuchtig zijn. Ze hebben een goede groep gevormd waar mensen voor elkaar willen spelen en elkaar willen pushen.”

Hoewel investeringen in het team een ​​belangrijke factor zijn geweest, domineren gratis transfers en huurovereenkomsten nog steeds de activiteiten van Union. Veelbelovende jongeren Marcel Lewis en Matthew Sorinola kwamen onlangs over van respectievelijk Chelsea en MK Dons, waardoor hun Engelse selectie op drie kwam. De meer ervaren Burgess hield hen nauwlettend in de gaten.

“Het zijn hele jonge spelers die aan het begin van hun carrière staan. Het is interessant om te zien dat ze deze aanpak volgen”, zei hij. “Ik probeer te helpen waar ik kan en de vriendelijke stem te zijn voor gesprekken in de kleedkamer. Ik probeer ze te adviseren en op weg te helpen, want niet elke 19- tot 20-jarige gaat meteen naar het buitenland.”

Union is trots op het creëren van de juiste omgeving en cultuur waarin spelers kunnen gedijen. Burgess was onder de indruk van de faciliteiten op het oefenterrein en de infrastructuur achter de schermen.

O’Loughlin runt voetbaloperaties en zorgt ervoor dat de manager over de middelen beschikt die hij nodig heeft om resultaten te boeken. De president en minderheidsaandeelhouder van Muzio zijn ook nauw betrokken. De 37-jarige datamaven wil van de club weer een concurrent maken.

‘Dit is het project van Alex. Ik heb hem verschillende keren ontmoet. Hij is gepassioneerd door en gepassioneerd door Union, over de spelers en staf, over het runnen van een echte voetbalclub. Dit is een plek waar je wilt werken”, zei Burgess.

In tegenstelling tot de moderne opvattingen van Union, is hun thuisbasis, Stade Joseph Marien, een van de oudste van België en overblijfselen van een heel andere generatie.

Het werd geopend in 1919 en heeft nog steeds de houten tribunes op de hoofdtribune en het vintage interieur, met lambrisering, historische foto’s en het clubwapen in de glas-in-loodramen. De bomen van het Dudenpark rijzen op de achtergrond op en creëren een uniek decor.

Union pitch heeft een capaciteit van slechts 8.000, maar hun gepassioneerde supporters staan ​​bekend om het creëren van een sfeer. Ze klonken goed op zaterdag toen het team van Mazzu een ongelooflijke comeback maakte door Seraing met 4-2 te verslaan. Twee doelpunten achter en terug tot 10 man in de eerste helft, veranderde de komst van Kaoru Mitoma alles.

De Japanse buitenspeler, gehuurd van Brighton, scoorde een geweldige hattrick om het spel om te draaien en Union naar de top van de tafel te sturen.

Een ambitieuze club, ze verbazen nog steeds iedereen, inclusief zichzelf, met hoe soepel ze het leven in de topvlucht hebben geleid. Na te hebben gestreefd naar overleven, is een plek in de tophelft – en de play-offs voor Europese kwalificatie – nu een duidelijke mogelijkheid.

Of Union hun ongelooflijke start kan volhouden en kan strijden om de titel valt nog te bezien, maar ze hebben alle reden om te dromen.

“Vanaf vorig jaar is de verbetering vrij groot, maar het is leuk. Daarom ben ik naar België gekomen”, aldus Burgess. “Ik wil mezelf testen in de hoogste vlucht tegen betere spelers. Je speelt tegen een team dat meer geld heeft, dus het is een uitdaging, maar het is een interessante uitdaging.

“Je kijkt uit naar elke wedstrijd om te proberen iets speciaals te doen.”

Christiaan Huygens

"Ongeneeslijke alcoholfan. Trotse webbeoefenaar. Wannabe gamer. Muziekfanaat. Explorer."

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *