Terwijl hij in zijn scheikundeles op de middelbare school zat, leek die dag niet anders dan de voorgaande dagen, tot het sms-bericht knippert De mobiele telefoon van Luisa Barros-Checcucci. vier maanden eerder, Barros-Checcucci – huidige tweedejaars student neurowetenschappen aan deze universiteit – verhuisd naar Rockville, Maryland, uit Brussel, België.

De sms is destijds verzonden door haar vriend, woon nog steeds in Belgie, raadde hem aan naar de badkamer te gaan om te praten. Opgesloten in het toilethokje vulden de tranen haar ogen toen ze hoorde dat een vriendin van haar was overleden.

Uren in de badkamer staan, Barros-Checcucci probeerde zijn ouders te bellen, maar het signaal was zwak. Dus sms’te hij ze, zette zijn telefoon uit, waste zijn gezicht en liep terug 15 minuten later naar de les.

Nadat hij zijn leraar had verteld dat hij met iemand moest praten of naar huis moest, hij werd naar het adviesbureau gestuurd. Maar zijn toegewezen adviseur is niet beschikbaar omdat hij maar een paar dagen per week op school werkt. De receptioniste verwees Barros-Checcucci naar beschikbare studieadviseurs.

“Blijkbaar heeft hij geen training,” zei Barros-Checcucci. “Ik was er kapot van en hij gaf me een slecht gevoel… Hij zei: ‘Oké, wat wil je dat ik doe?’”

Scholen zijn belangrijke aanbieders van geestelijke gezondheidszorg: tot 80 procent van de kinderen in de VS die hulp zoeken, krijgen ondersteuning op school, volgens een evaluatie gepubliceerd door de National Library of Medicine. Maar veel scholen hebben moeite om te voldoen aan de behoeften op het gebied van geestelijke gezondheid.

De National Association of School Psychologists beveelt één gediplomeerde schoolpsycholoog aan voor elke 500 leerlingen, maar in sommige staten houdt één psycholoog toezicht op 5.000 leerlingen. Ondertussen beveelt de American Association of School Counselors 250 studenten aan voor elke counselor, maar in 2021 is het landelijk gemiddelde 408 studenten per begeleider.

[Mental health stories beyond UMD: International students discuss mental health experiences]

Vorig academiejaar hadden scholen in Maryland gemiddeld 325 studenten per counselor, volgens gegevens gerapporteerd door de American School Counselor Association. Aangezien de toegang tot counselors en psychologen in bepaalde gebieden echter beperkt blijft, Het uitrusten van schoolpersoneel met een adequate opleiding is essentieel.

Training verbetert het vermogen om tekenen en symptomen van psychische problemen te herkennen en om zelfverzekerd tussenbeide te komen bij studenten, volgens Samantha Reaves, een assistent-professor aan de University of Maryland School of Medicine. Training is echter geen one-size-fits-all strategie.

“Als psychologen hebben we permanente educatie die we moeten doen om onze licentie te behouden, dus [it’s] het idee dat je altijd meer kunt leren en altijd beter voorbereid bent”, zegt Reaves.

Maar de toegang tot opgeleid schoolpersoneel varieert in heel Maryland, en sommige scholen zijn afhankelijk van buitenschoolse diensten.

Voor Barros-Checcucci, die ondersteuning nodig had tijdens de schooldag, kan hij het gevoel niet van zich afzetten de ondersteuning te missen waarvan hij weet dat hij die op zijn school in België kan krijgen.

Barros-Checcucci herinnert zich dat er in België 24 uur per dag gediplomeerde therapeuten beschikbaar waren op de campus.

Hoge toegankelijkheid tot geestelijke gezondheidszorg betekent dat jonge mensen 95 procent meer kans hebben om een ​​geestelijke gezondheidswerker op school te bezoeken dan in een gemeenschapscentrum, volgens een onderzoek onder jongeren die gebruikmaken van geestelijke gezondheidszorg op meerdere bezorglocaties, gepubliceerd door de Journal of Adolescent Health.

Toen Barros-Checcucci in Brussel naar school ging, herinnert hij zich dat vrienden twee keer per week de schoolpsycholoog bezochten voor “kleine therapiesessies”.

“Ik heb vrienden die weglopen met het kleine ding, zoals: ‘Hé, ik heb eten gegeten met een textuur die ik vandaag niet lekker vind’, en ze blijven daar, en het komt goed”, voegt Barros toe. – Checcucci. “Maar ik begrijp niet wanneer iemand echt sterft.”

Barros-Checcucci High School in België is kleiner dan de middelbare school in Maryland, maar de grotere Belgische schoolcampus – bestaande uit basis-, midden- en middelbare scholen – biedt twee gediplomeerde therapeuten per school.

“We zijn opgegroeid op scholen”, zegt Barros-Checcucci. “Dus ik hoef mezelf niet voor te stellen, ik kom gewoon [into the counseling office]zij weten wie ik ben en ik weet wie zij zijn.”

[Students in South Korea begin to value self-care amid academic pressures]

Maar na de dood van zijn vriend hield het gebrek aan steun niet op na zijn teleurstellende bezoek aan het kantoor van de raadsman.

Nadat hij drie dagen school had gemist, belde het schoolbureau om hem te laten weten dat de afwezigheid niet werd goedgekeurd omdat het geen sterfgeval in de familie was. Als hij niet naar school gaat, dreigt Barros-Checcucci zijn vijf toegekende afwezigheden zonder reden op te maken en zal hij worden gevraagd om de klassen te herhalen.

Hoewel chronisch ziekteverzuim een ​​nationaal probleem is waardoor meer dan 6,5 miljoen schoolkinderen het risico lopen achterop te raken, voortijdig van school te gaan en te maken krijgen met langdurig werk en financiële gevolgen, kan het verbeteren van de geestelijke gezondheidszorg op scholen ook zorgen voor een positiever sociaal klimaat en strijd . afwezigheid, volgens de Robert Wood Johnson Foundation.

Terug op school met slechts een pas voor een week die hem toestemming geeft om naar de wc te gaan wanneer hij maar wil, wordt Barros-Checcucci’s verdriet vermenigvuldigd wanneer hij ziet dat zijn Belgische klasgenoot wordt vrijgesteld van school en wordt aangemoedigd om contact op te nemen met een vertrouwenspersoon.

Ondanks dat hij afhankelijk is van zijn ouders en vrienden in het buitenland, legt het gebrek aan steun meer druk op Barros-Checcucci, die nog steeds moet wennen aan het maken van vrienden.

“Ik huilde, maar ik was grotendeels verdoofd”, zei hij. “Ik herinner me dat ik dacht: ‘Oh, ik heb geen vrienden nodig. Ik moet gewoon slagen voor de middelbare school’… Ik ben niet zo gestrest als op de middelbare school, ook al ben ik een pre-med student.

In de afgelopen jaren is er in Maryland met nieuw beleid getracht de aanwezigheid van professionals in de geestelijke gezondheidszorg en de toegang tot hoogwaardige zorg op scholen te vergroten.

In 2021 keurde Maryland een “Blauwdruk voor de toekomst van Maryland” van $ 3,8 miljard goed om het onderwijs in het komende decennium te verbeteren. Onder de pijler “Meer bronnen voor studenten om te slagen”, zal de wetgeving het Maryland Consortium voor gecoördineerde gemeenschapsondersteuning creëren om de toegang tot en beschikbaarheid van ondersteuning voor studenten over de gehele staat te vergroten.

Het Maryland Department of Education werkt ook samen met de Universiteit van Maryland om een ​​responsprogramma voor de geestelijke gezondheid van scholen op te zetten om de huidige ondersteuning voor geestelijke gezondheid uit te breiden door middel van financiering en training van schoolpersoneel, zei Reaves. Maar het waarborgen van de toegang van studenten tot een ziektekostenverzekering en vroegtijdige interventie is noodzakelijk om de toegang tot kwaliteitszorg te verbeteren.

“Door diensten aan te bieden op een manier waar de families van studenten toegang toe hebben en waarop ze kunnen reageren, moeten we de manier veranderen waarop we ons geld uitgeven”, aldus Reaves. “Het opnemen in preventie en vroege interventie en… [being] kan het zich veroorloven om de mensen die het werk doen te betalen.”