Dit is een buitengewoon verhaal. “Eng”, “absurd” en “zeer serieus”, zoals de partijen in het proces dat deze dinsdag 2 november in de rechtbank van Brest plaatsvindt, door elkaar noemden. “Hier zijn we in het internettijdperk”, zegt Plant in de inleiding tot zijn verdediging Vincent Varlet, de vertegenwoordiger van het openbaar ministerie.

Zaterdag 30 oktober werd een Belg, 21 jaar oud, door de politie gearresteerd in een stad in de buurt van Morlaix, 800 km van zijn huis. Een paar dagen eerder was de jongeman Frankrijk doorkruist om te proberen een “live” gesprek te voeren met de persoon van wie hij dacht dat het zijn vriendin was, van 15 jaar oud, en die hij op internet had ontmoet. Het ingrijpen van de politie, waartoe de ouders van de tiener hadden opgeroepen toen de verdachte stenen gooide naar het slaapkamerraam van zijn dochter, maakte een einde aan de escalatie. ‘Ik wilde hem alleen spreken’, legde de beklaagde uit. “Deze beproeving is een verleiding voor een man, maar ook een overmaat van onze tijd. Sociale netwerken en hun invloed’, vervolgde Arthur Pellen, de advocaat van de beklaagde. “Ik ben waarschijnlijk de jongste van de advocaten aan de balie van Brest, ik ben ook overweldigd. Er is een steeds groter wordende kloof tussen deze generatie en ons, wat betreft het gebruik van internet en zijn netwerken”.

Aan de telefoon, “alsof ze samen sliepen”

Alvorens bij het hof van Brest aan te komen, werd het verhaal tussen deze tiener Finistère en deze jonge Belg geboren op internet. Op het Discord-platform, dat de uitwisseling van stemmen mogelijk maakt, hebben de twee in juni 2020 voor het eerst een vriendschappelijke relatie opgebouwd. Daarna kwamen ze dichterbij en wisselden ze steeds vaker uit. Als climax lieten de verdachten de speurders zien dat ze via een ingevoegd scherm vijftien uur per dag met elkaar konden praten. Toen de eerste keer “I love you” werd uitgewisseld, in februari 2021, geloofde hij dat ze nu een “paar” waren. ‘S Nachts werd het gebruikelijk dat de twee de communicatie open lieten, “alsof ze samen sliepen”, legde de opperrechter uit.

In april 2021 wil de tiener afstand nemen, “zijn vrienden in het echt vinden”. Zo hoorde de jonge Belg het niet. Hij is verliefd, geobsedeerd. In het bezit van een dertigtal foto’s van haar van seksuele aard, “naakt” zoals door de betrokken jongeren omschreven. Hij chanteerde haar. Hij gaf op. Van een afstand begon de beschuldigde de controle over zijn leven, zijn kameraden, over te nemen. Zelfs de tijd die hij, naar zijn smaak te lang, aan tafel met zijn ouders doorbracht, was een probleem. Hij nam contact op met zijn vrienden, stuurde ongepaste foto’s naar enkele van zijn familieleden. Zelfs naar het Instagram-account van de school in Finistère.

“Je moet landen, het echte leven is het niet!” “

Tijdens het proces had de verdachte moeite om de omvang van de schade die hij had aangericht te begrijpen. Hij minimaliseerde en probeerde uit te leggen dat de schuld werd gedeeld. “Maar het is niet je slaaf”, zei president Christophe Subst. “Je moet landen, het echte leven is het niet!” Geïsoleerd, zonder echte vrienden, in een “gecompliceerde” relatie met zijn ouders, lijkt de jonge man losgekoppeld. “Het is meer dan een relatie voor hem, het is een fusie. Het is zijn bestaan ​​geworden op de manier waarop digitale technologie moet bieden”.

De advocaat van de moeder en tiener legde uit dat zijn cliënt “bang” was. “Met zijn vijftiende is hij nog een kind. Hij weet niet wat normaal is en wat niet.” Na het leren van de feiten, “viel zijn moeder uit de wolken”, zei de advocaat. Na drie uur proces heeft de rechtbank de beklaagde schuldig bevonden aan intimidatie via digitale media, uitzending zonder toestemming van personen van seksuele aard en bedreiging met misdaden tegen mensen. De jonge Belg kreeg een proeftijd van een jaar opgelegd en betaalde 300 euro per slachtoffer.