De internationale Vereniging Trappisten volgt deze logoherkenningscriteria nauwgezet op. Het moest gebeuren, zegt brouwer Vanrafelghem: “Vroeger was er veel misbruik.” De vereniging wil er niet van afwijken dat dergelijk bier gebrouwen wordt binnen de muren van het klooster waar de trappist woont, die ook toeziet op het brouwproces. Winsten uit een handel met deze producten dienen in de kloostergemeenschap zelf te worden geïnvesteerd of kunnen hoogstens aan een goed doel worden geschonken. Het derde belangrijke criterium is het mogelijk maken van een leven toegewijd aan God en Sint-Benedictus.
Dus of en hoe lang de trappistenbiertraditie in België (en in het buitenland) overleeft, hangt ervan af of veel mannen nog de beslissing willen nemen om monnik te worden en trappistenkloosters binnen te treden. In de toekomst zou het, net als elders in de katholieke kerk, kunnen zijn dat monniken uit het buitenland naar België komen om in een van de kloosters te wonen waar de trappistenbrouwerij gevestigd is. Maar België blijft bierhemel met “slechts” 5 trappistenbieren. Met zo’n 420 fabrieken – en het aantal groeit – is de levering van de hoogste kwaliteit altijd gegarandeerd.
“Koffie pionier. Analist. Algemene muzieknerd. Bacon maven. Toegewijde organisator. Ongeneeslijke internetninja. Ondernemer.”
