Uit een recente studie gepubliceerd in VoedingDe onderzoekers onderzochten het beschikbare bewijsmateriaal met betrekking tot veganistische (VN) diëten voor individuele kinderen en adolescenten, waarbij ze specifiek positieverklaringsartikelen citeerden van verschillende professionele en wetenschappelijke instanties, waaronder kinderorganisaties.

Studie: Veganistische diëten voor kinderen: een verhalend overzicht van position papers gepubliceerd door geassocieerde verenigingen. Beeldcredits: RONEDYA/Shutterstock.com

Achtergrond

Gespecialiseerde organisaties zijn van mening dat een goed gepland veganistisch dieet gezond kan zijn en de groei in kritieke levensfasen kan bevorderen. Vanwege de mogelijke risico’s en het gebrek aan goede rechtvaardiging is de kindergemeenschap echter tegen het veganistische dieet voor individuele kinderen en adolescenten.

Critici wijzen op onderzoek van lage kwaliteit en verouderd, evenals op zorgen over de volksgezondheid met betrekking tot hart- en vaatziekten, obesitas, prediabetes en diabetes type 2. Om de naleving van kinderen te testen, suggereert wetenschappelijke nauwkeurigheid het vergelijken van de voeding van alleseters en veganisten.

Over beoordelingen

In deze review evalueerden de onderzoekers T=de bevindingen en onderzoeksinstructies die worden genoemd in verschillende belangrijke artikelen over veganistische diëten voor individuele kinderen.

Meningen van belangrijke organisaties over de naleving van veganistische voedingsgewoonten tijdens de kindertijd

Veel professionele en wetenschappelijke organisaties hebben de afgelopen twintig jaar standpunten opgesteld over de aanvaardbaarheid van VN-voedsel voor kinderen en adolescenten.

De meeste organisaties zijn van mening dat een gepland veganistisch dieet met vitamine B12-suppletie gezond en geschikt is voor zuigelingen, kinderen, adolescenten, volwassenen en ouderen tijdens zwangerschap en borstvoeding. Maar ze merken op dat een veganistisch dieet een zorgvuldigere planning en suppletie vereist.

Franse en Duitse artsen zijn voorzichtiger of afwijzend tegenover veganistische diëten voor individuele kinderen en adolescenten.

Het Duitse standpunt benadrukt verhoogde waakzaamheid met betrekking tot de consumptie en niveaus van bepaalde voedingsstoffen zoals zink, ijzer, docosahexaeenzuur (DHA), jodium, eiwit en calcium, evenals de energie-inname, om belangrijke klinische implicaties zoals groeivertraging, bloedarmoede, of neurologische schade.

Vanwege de mogelijkheid van voedingstekorten veroorzaakt door het ontbreken of ontbreken van adequate suppletie, beveelt de pediatrische beroepsgroep in Frankrijk een veganistisch dieet niet aan voor pasgeborenen, kinderen en adolescenten.

De Koninklijke Academie voor Geneeskunde van België bracht in 2019 een kort en zelden geciteerd rapport uit waarin werd beweerd dat het VN-dieet gevaren met zich meebrengt voor zwangere vrouwen en kinderen.

België wordt geconfronteerd met hogere voedingsproblemen: slechts drie procent van de Vlaamse jongvolwassenen consumeert de vereiste hoeveelheid groenten, en Vlaamse millennials, maar geen vegetarische individuen (VG), consumeren gemiddeld minder dan 150 g van de 300 g groenten die zij leveren. elke dag.

Sinds 1997, 2003, 2009 en 2016 pleit de American Academy of Nutrition and Dietetics (AND) voor een goed ontworpen VN-dieet voor kinderen, net als Canadese diëtisten, die de nadruk leggen op een passend calorieverbruik, specifieke voedingsstoffen en vitamine B12-suppletie. .

De European Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition (ESPGHAN) is van mening dat een VN-dieet met voldoende suppletie de groei en ontwikkeling van kinderen kan behouden.

Studie van vegetarische, veganistische en omnivore diëten voor kinderen en adolescenten

De Czech Vegan Children Study (CAROTS) vergeleek respectievelijk 91, 75 en 52 kinderen in de VG-, VN- en omnivore dieetgroepen (OM), jonger dan 18,5 jaar, met betrekking tot antropometrische, klinische, hematologische en urinaire gegevens over de schildklierfunctie en jodium niveaus.

Tussen de groepen werden niet-significante variaties in de niveaus van schildklierstimulerend hormoon (TSH), vrij triiodothyronine (FT3), thyroglobuline (TG) en ATPOc waargenomen.

Het hoogste jodiumgehalte in de urine (UIC) werd gevonden bij OM-kinderen, gevolgd door kinderen in de VN- en VG-groepen. Jodiumtekort kwam vaker voor bij kinderen in de veganistische (42%) en vegetarische (35%) groepen vergeleken met de omnivoorgroep (20%).

2,8 jaar lang ‘TARGET KIDS!’ Bij het onderzoek werden 8.907 kinderen gevolgd, van wie er respectievelijk 248 en 25 in de VG- en VN-groep zaten. Onderzoekers vergeleken de effecten van VG- en OM-diëten op de ontwikkeling, de reserves aan micronutriënten en de serologische lipidenniveaus bij gezonde jonge kinderen.

Er waren geen significante associaties tussen de inname van VG via de voeding en z-scores voor de body mass index (BMI), lengte naar leeftijd, vitamine D-serologie, ferritine- of lipidenniveaus, noch waren er klinisch relevante variaties in voedings- of groeiparameters.

Uit een onderzoek in Finland bleek dat kinderen op een VN-dieet minder vitamine B12, totaal vet en calcium consumeerden, en meer vezels, foliumzuur, ijzer en zink consumeerden dan kinderen op een OM-dieet. Beide groepen consumeerden zonder suppletie gelijkwaardige hoeveelheden vitamine D en jodium en onvoldoende hoeveelheden DHA en eicosapentaeenzuur (EPA). Beide groepen hadden vergelijkbare ijzervoorraden.

Analyse van 187 kinderen uit Polen in de leeftijd van vijf tot tien jaar toonde aan dat de incidentie van B12-tekort toenam onder VN-kinderen, maar niet onder degenen die vitamine B12 gebruikten. B12-tekort kwam voor bij respectievelijk 16%, 19% en 40% van de OM-, VG- en VN-kinderen. Er zijn verschillen in voedselconsumptie tussen kinderen in de OM- en VN-groepen.

In een vier weken durende, gerandomiseerde pilotstudie in Cleveland, Ohio, ontdekten 30 zwaarlijvige kinderen met hypercholesterolemie in de leeftijd van 9,0 tot 18 jaar en hun ouders dat een volwaardig, plantaardig (VN) dieet zonder toegevoegd vet en de American Heart Association Voedingsrichtlijnen (AHA) zijn effectief bij het verlagen van BMI/vet, systolische bloeddruk, totaal cholesterol, lipoproteïne met lage dichtheid (LDL), hooggevoelig C-reactief proteïne (hs-CRP), insuline en tailleomtrek.

Op basis van de bevindingen uit het onderzoek groeit het aantal veganistische diëten snel en volgen steeds meer kinderen en ouders veganistische diëten. De kindergeneeskunde-, diëtisten- en voedingsgemeenschappen moeten samenwerken om het ontwerp en de consistentie van beide soorten diëten te verbeteren.

Het position paper voor de pediatrische populatie moet worden herzien om recente bevindingen met betrekking tot het VN-dieet op te nemen. Meer informatie over goed ontworpen VN-diëten voor deze leeftijdscategorie, inclusief suppletie-aanbevelingen, zou nuttig zijn.

Bij het bespreken van EPA- en DHA-nutriënten in VN-diëten zouden toekomstige position statement papers een meer wetenschappelijk evenwichtige benadering moeten hanteren, gegevens moeten bevatten over voedselallergieën die verband houden met specifiek plantaardig voedsel, en richtlijnen moeten bieden over dieetaanpassingen om adequate voedingstoereikendheid te garanderen.