Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat het Belgische sluierverbod niet in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Dat was de uitspraak in een zaak die was aangespannen door twee vrouwen die de sluier wilden dragen, die het hele lichaam bedekt behalve de ogen.

België verbood in 2011 het dragen van volledige of gedeeltelijke sluiers in het openbaar.

De rechtbank was het ermee eens dat het verbod tot doel heeft het concept van ‘samenleven’ en ‘bescherming van de rechten en vrijheden van anderen’ te garanderen.

De rechtbank heeft dinsdag een soortgelijke uitspraak gedaan in de zaak van een Belgische vrouw die een regeling aanvocht die in 2008 door drie Belgische gemeenten was voorgesteld en die ook het gebruik van de sluier verbood.

Europees Hof voor de Rechten van de Mens is een internationaal tribunaal opgericht in 1959 en regelt de beroepen van individuen of staten die schendingen van de burgerrechten en politieke rechten beweren die zijn vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

De Belgische wetgevers keurden het verbod in 2011 om veiligheidsredenen goed, zodat de politie mensen kon identificeren, hoewel sommigen ook beweerden dat de hijab een symbool was van onderdrukking van vrouwen.

De laatste zaken die tegen België zijn ingediend, zijn ingediend door de Belgische staatsburger Samia Belcacemi, die in Schaarbeek woont, en de Marokkaanse Yamina Oussar, die in Luik woont.

Belcacemi verwijderde haar sluier uit angst dat ze een boete of gevangenisstraf zou krijgen, terwijl Oussar ervoor koos thuis te blijven, wat haar sociale leven zou beperken, aldus de rechtbank.

In zijn beslissing hield de rechtbank rekening met eerdere beslissingen die waren genomen in een soortgelijke zaak tegen Frankrijk met betrekking tot de implementatie van het sluierverbod.

De rechtbank oordeelde: “De rechtbank oordeelt dat de zorg voor het waarborgen van respect voor de minimale levensgaranties in de samenleving kan worden beschouwd als een onderdeel van de ‘bescherming van de rechten en vrijheden van anderen’ en dat het verbod in principe gerechtvaardigd is, uitsluitend voor de in de mate dat het probeert de voorwaarden voor ‘samenleven’ te garanderen.”

In de tweede zaak nam de rechtbank een gelijkaardige beslissing op een aanvraag ingediend door de Belgische staatsburger Fouzia Dakir tegen een verbod dat in 2008 werd opgelegd door de gemeente Pepinster, Dison en Verviers.

Tegen het besluit kan binnen drie maanden beroep worden ingesteld bij de Hoge Raad.

In maart heeft het Europese Hooggerechtshof Europees Hof van Justitie (HvJ), oordeelde dat een verbod op de werkplek op het gebruik van “politieke, filosofische of religieuze tekens” zoals hoofddoeken geen directe discriminatie inhoudt.

Het verbod moet echter gebaseerd zijn op de interne regels van het bedrijf, die vereisen dat alle werknemers zich “neutraal kleden”.