Formule 1-directeur Stefano Domenicali denkt hard na over hoe hij GP-weekenden spannender kan maken, afgezien van de introductie van sprintraces, waarvan er zes zullen zijn in 2023 (zie onderstaande tabel).

De Italiaan zei: “We hebben de plicht open te staan ​​voor alle suggesties.” Maar de geschiedenis van de Formule 1 heeft keer op keer aangetoond, vooral met betrekking tot het format van de laatste oefensessie, dat het tegenovergestelde van goed ook goed kan betekenen.

Voor de introductie van sprintraces dachten veel fans: zo past een kwalificatie met drie segmenten. Maar hoe voelde het toen? De geschiedenis van de Formule 1 laat zien – er is veel geprobeerd, vooral in de afgelopen 25 jaar.

1950-1996: Laatste twee keer trainen
Voordat de Formule 1 werd opgericht, werden de startposities verloot. Maar dat veranderde met de start van het wereldkampioenschap Formule 1 in 1950: één belangrijke oefensessie op vrijdag en één op zaterdag. Opmerkelijk genoeg is er in 46 jaar niets veranderd, al zijn er wel veel verschillen. We herinneren ons dat de kwalificatiebanden ontploften na een snelle ronde; Ook onvergetelijk is de minieme brander van de krachtigste turbomotor van de jaren tachtig, met een vermogen van iets meer dan 1.300 pk.

Gezien het huidige slanke deelnemersveld van 20 auto’s denken velen terug aan eind jaren tachtig, toen prekwalificatie moest worden ingevoerd. Maar liefst 39 auto’s wilden deelnemen aan de GP, dus op vrijdagochtend werd er een brutale dertig minuten durende training gespeeld.

Het grote nadeel van het formaat dat zo lang wordt gebruikt: na een vrijdag met mooi weer betekent een zaterdag in de regen dat de tijd niet vast te stellen is. Er moet iets veranderen.

1996–2002: het moment van de waarheid
In slechts 60 minuten en maximaal twaalf ronden wordt nu gezocht naar de man voor de leidende positie. Wat een thriller was, werd onderdeel van de verdampende formule – de beste piloten wachtten vaak tot het einde van de kwalificatie om de baan op te gaan, wanneer langzamere auto’s de baan al hadden vrijgemaakt en de baan op zijn best was. Dus weer een wijziging.

2003: Er is er maar één
De echte oplossing voor dit probleem: elke auto komt afzonderlijk de baan op. Voordelen hiervan – backbenchers zijn op tv te zien zolang auto’s top zijn, sponsors zijn blij. Op vrijdag is er een uur in dit format, de renners gaan aan de slag in hun WK-stand. Toen viel op zaterdag de beslissing, dit keer met de langzaamste rijder op vrijdag als eerste rijder op de baan, met de snelste rijder helemaal aan het einde. Bovendien rijden de coureurs op zaterdag met dezelfde hoeveelheid brandstof als waarmee ze aan de race begonnen. Nadeel: wisselende weersomstandigheden maken kwalificatie tot een loterij.

2004: Alles op zaterdag
Twee wedstrijden van één ronde zijn uitgesteld naar zaterdag. Net aan het begin van de finishlijn van de vorige race. De twee segmenten zijn nu zo dicht bij elkaar dat de schurk tactisch begint te rijden in het wisselende weer. Zoals opzettelijk in het eerste deel glijden om aan het tweede deel te beginnen – omdat er regen op komst was en het een nadeel zou zijn geweest om tegen het einde van de training op de baan te zijn.

2005: Haal de rekenmachine tevoorschijn!
Vandaar de oplossing: de tijden van de twee afzonderlijke shows worden weer opgeteld. Eén ronde op zaterdagochtend met minder brandstof, één ronde op zondagochtend met dezelfde hoeveelheid brandstof om de race te starten. Niemand houdt van dit systeem omdat zaterdag gedevalueerd is. Na zes GP-weekenden zit het erop. De resterende dertien kwalificatiesessies vinden alleen op zaterdag plaats, met voldoende racebrandstof.

2006/2007: Eliminatie
Eindelijk weer meer ronden die gereden kunnen worden, maar voor het eerst is er een eliminatieproces met drie kwalificatiesegmenten. De fans vinden het erg goed, maar het is niet perfect – want aan het eind van de dag moet je nog steeds rijden met de hoeveelheid brandstof die een coureur mee wil nemen naar een race.

2008/2009: kleine wijzigingen
De driedelige kwalificatie blijft, maar nu de Q3 geen brandstof meer heeft, kan hij opnieuw worden geladen.

2010: Formaat van de dag
Tanken tijdens races behoort tot het verleden, dus piloten kunnen eindelijk met heel weinig brandstof de baan op en zich naar hartenlust laten scheuren in de laatste oefensessie.

2016: mislukt experiment
Voor het seizoen 2016 werd een op papier interessant eliminatieproces geïntroduceerd in de Formule 1 – de tijd tikt door en de langzaamste coureur wordt periodiek uitgeschakeld. In theorie zou het eliminatieproces shock moeten veroorzaken. In de praktijk was iedereen gefascineerd door de wijzerplaat die aftelde, niet door wat er op de baan gebeurde. Sommige raceteams sturen hun piloten te laat de baan op, waardoor ze zichzelf belachelijk maken. Is het voor de beste strategen in de branche te moeilijk om te berekenen wanneer hun eigen racers op de baan moeten zijn om niet door de stopwatch te worden gepakt? Elke tweedeklasser kan dit.

Het toppunt van gêne bij de start van de Wereldkampioenschappen in Australië: minuten voor het einde van de kwalificatie in Melbourne, theoretisch de heetste fase van de laatste training van de Formule 1, zou nu alles moeten zijn voor de beste Grand Prix-coureur ter wereld – wie is hij de snelste man in Albert Park? Dan dit: In de trein – niemand. Fans draafden de tribune af, de meesten schudden hun hoofd van ongeloof over wat ze zojuist hadden gezien. Velen veroordeelden, terecht. De Formule 1 heeft zich wederom tot op het bot vernederd.

Boze fans eisten hun geld terug, coureurs en teambazen werden uitgescholden, en wat deed de toenmalige Formule 1-leiding? Hij liet het veld in Bahrein opnieuw meedoen in het eliminatieproces. Het resultaat is niet beter, maar de woede van de fans is groter. Resultaten: Voor de derde ronde van de Wereldkampioenschappen 2016 in China keerde de Formule 1 terug naar een beproefd systeem.

2021: Sprints zijn hier
De nieuwe procedure werd gedurende drie GP-weekenden uitgeprobeerd: eerste training op vrijdag, daarna kwalificatie (volgens een bekend patroon) voor de sprints. Tweede vrije training op zaterdag, daarna een korte race over een derde van de GP-afstand, dat is 100 kilometer. De sprintvolgorde bepaalt de startopstelling voor de WK-races. De reactie van de fans was controversieel. Slechts een paar overtuigende sprints. In 2023 wordt dit formaat zes keer gebruikt.

Formule 1 2023

presentatie
11 februari: AlphaTauri in New York (alleen kleurstelling)
13 februari: Aston Martin op Silverstone
14 februari: Ferrari in Maranello

winter testen
23-25 ​​februari: Internationaal circuit van Bahrein

Formule 1 wereldkampioenschap kalender
05.03. GP van Bahrein, Bahrain International Circuit, Sakhir
03/19 GP Saoedi-Arabië, Jeddah Corniche Circuit, Jeddah
02.04. Australische GP, Albert Park Circuit, Melbourne
30/04 GP Azerbeidzjan, Baku City Circuit, Baku *
07.05. GP van Miami, Miami International Autodrome, Miami
05/21 GP Emilia Romagna, Autodromo Enzo en Dino Ferrari, Imola
28/05 GP van Monaco, Circuit de Monaco, Monte Carlo
04.06. GP van Spanje, Circuit de Barcelona-Catalunya, Montmelo
18/06 GP van Canada, Circuit Gilles Villeneuve, Montreal
02.07. Oostenrijkse GP, Red Bull Ring, Spielberg *
09.07. Britse GP, Silverstone Circuit, Silverstone
23.07. Hongaarse huisarts, Hongarijering, Boedapest
30/07 GP van België, Circuit de Spa-Francorchamps, Spa*
27/08 Nederlandse GP, Circuit Zandvoort, Zandvoort
03.09. Italiaanse GP, Autodromo Nazionale in Monza, Monza
GP Singapore 17/09, Marina Bay Road Circuit, Singapore
24/09 Japanse GP, Suzuka International Race Course, Suzuka
08.10. GP Qatar, Losail International Circuit, Doha *
22.10. Austin GP, ​​Circuit of the Americas, Austin *
29.10. GP van Mexico, Autodromo Hermann Rodríguez, Mexico-Stad
05.11. Braziliaanse GP, ​​​​Autódromo José Carlos Pace, Interlagos *
18.11. GP van Las Vegas, Las Vegas Street Circuit, Las Vegas
26/11 GP Abu Dhabi, Yas Marina Circuit, Yas Island

* Snel lopende vorm