De zorgen over hernieuwde onrust groeien in aanloop naar de halve finale van het WK voetbal in Marokko tegen Frankrijk. t-online sprak met psycholoog Ahmad Mansour over voetbalenthousiasme dat gewelddadig wordt.

Ahmad Mansour is eigenlijk een grote voetbalfan, maar hij keek niet naar het WK voetbal in Qatar – uit protest tegen de autoritaire politieke invloed van het emiraat. t-online sprak met psychologen, extremisme-onderzoekers en Federal Cross of Merit-dragers voorafgaand aan de politiek geladen halve finale tussen Marokko en Frankrijk op woensdagavond om 20.00 uur. Als Arabisch-Israëliër begrijpt Mansour persoonlijk de gevoelens van Marokkaanse fans.

t-online: Mijnheer Mansour, na de wedstrijd tegen Marokko zijn er tot nu toe ernstige rellen geweest, vooral in Parijs, Brussel en Nederland. Hoe moet de wedstrijd tegen Frankrijk eindigen zodat er daarna geen rellen uitbreken?

Ahmad Mansoer: Er zullen meer rellen komen, of Frankrijk of Marokko nu wint. De mensen die bij dit soort dingen betrokken zijn, staan ​​niet stil bij hun daden. Maar de absolute meerderheid van de Marokkaanse fans heeft niets met zulke mensen te maken. Miljoenen mensen gingen vreedzaam de straat op en vierden feest. Ik weet niet zeker of deze hooligans überhaupt geïnteresseerd zijn in voetbal.

Waar gingen de relschoppers over?

We hebben hier te maken met mensen die van geweld houden. Het kan niet rationeel worden verklaard en is onafhankelijk van atletische prestaties. Dit is een groeiende menigte en we mogen deze honger naar geweld niet onderschatten. Mensen ontmoeten elkaar op straat om feest te vieren en dan worden de feesten gewelddadig. Dit is gevaarlijk, maar ook een teken van een complete integratiefout.

Zou deze voetbalwedstrijd in Frankrijk kunnen leiden tot nieuw geweld buiten fanrellen, bijvoorbeeld in een voorstad van Parijs?

De zorg is gegrond en ik hoop echt dat het niet gebeurt. Er zullen op de een of andere manier rellen rond het spel komen, maar als er iets verder gaat, zeg maar een verkeerde beslissing van de politie, dan kan het heel snel gaan. Het potentieel is er, dus ik hoop en geloof dat veiligheidsdiensten en politici zich voorbereiden en de dialoog aangaan met redelijke mensen. Alleen wachten en hopen is niet genoeg. Maar ik hoop ook dat er redenen zijn in de samenleving om met jongeren in gesprek te gaan. Het heeft geen zin dat we nu voor voetbalwedstrijden preventieve werkzaamheden moeten verrichten.

Is deze halve finale zo trendy vanwege het Franse koloniale verleden in Noord-Afrika en het Midden-Oosten?

Nou, de meeste spelers in het Franse team hebben ook een allochtone achtergrond, dus de situatie is niet erg duidelijk. De grote Marokkaanse minderheid in Frankrijk speelt echter een belangrijke rol. De rellen vonden vooral plaats op plekken waar veel mensen van Marokkaanse afkomst wonen. Maar Frankrijk is ook een voorwerp van haat geworden voor de Mohammed-cartoons van het tijdschrift Charlie Hebdo, die in 2021 werden herdrukt, wat leidde tot een boycotbeweging onder moslims over de hele wereld. Daarom past Frankrijk perfect als het beeld van de vijand. Maar ik betwijfel of deze kwesties een rol hebben gespeeld bij de onrust in Europa.

In Duitsland heeft het Marokkaanse spel tot nu toe geen grote opmars gemaakt.

Onder Marokkanen wel, maar buiten Düsseldorf is de Marokkaanse gemeenschap vrij klein. We mogen ook niet vergeten dat de meeste mensen de straat op gaan omdat ze iets willen vieren, en ik wil deze mensen niet gebruiken als voorbeelden van mislukte integratie. We hebben het over uitbarstingen van geweld, over mensen die hun vreugde willen uiten door vernielingen aan te gaan, in conflict te komen met de politie of auto’s in brand te steken. Het is een heel ander kaliber. Hoe vaak zien we mensen uit Turkije vreedzaam feestvieren op straat zonder te rellen. Wanneer dergelijke vieringen gewelddadig worden, gaat het vooral om relaties met het land waarin de mensen leven: hoe negatiever deze relaties, hoe groter het minderwaardigheidscomplex, hoe groter het gevaar van rellen.