Nu het Dames Euro nadert, willen de Leeuwinnen een internationale impact maken op hun eigen terrein. Maar daarvoor ontmoette een van Engelands iconische vrouwenspeelsters, Ellen White, Sue Smith van Sky Sports op haar oude plek, William Harding Primary School, in Aylesbury.
Voordat ze topscorer van de Engelse vrouwen werd – wat ze eerder dit seizoen in haar 101ste optreden tegen Letland behaalde – was de ster van Manchester City klaar om grenzen en sociale stereotypen te doorbreken om de speler te worden die ze nu is.
In een tijdperk waarin er geen damesvoetbalteam of competitie is om de ambities van een jonge vrouw te koesteren, maakt White kennis met voetbal door haar vader, Jon, die een voetbalacademie runt die ‘Mini Ducks’ heet.
Dit hielp haar de drive en het vertrouwen te krijgen om zich bij het basisschoolteam aan te sluiten en vervolgens door te stromen naar het herenteam van Aylesbury United – ondanks dat ze het enige meisje was. Naar verluidt scoorde hij meer dan 100 goals voordat hij op achtjarige leeftijd werd gescout door Arsenal.
“Ik begon te voetballen in het park met mijn vader, broer en zus”, zei White Sky Sports’ Sue Smith, die 93 interlands won voor Engeland. “Er was geen voetbalcentrum dat opgroeide, dus toen richtte mijn vader Mini Ducks op.
“Mijn zus heeft een enorme invloed op het voetbalveld. Hij is ouder dan ik, maar speelt nog steeds graag en ik ging altijd naar hem kijken.
“Als de baby van het gezin zou ik ze overal mee naartoe nemen, dus ik heb veel van mijn eigenschappen van hen gekregen; werk hard, speel voetbal en geniet ervan.”
‘Ik kreeg te horen dat ik nooit voor Engeland zou spelen’
Toen White zijn carrière begon, kreeg hij onderweg kritiek te verduren. Zelfs met de steun van haar teamgenoten en familie zijn niet veel mensen gewend aan het idee van een vrouwelijke ster in het voetbal.
“Toen ik een beetje jonger was en in het herenteam zat, herinner ik me dat veel ouders zeiden: ‘Is dat het meisje in het team? Wat er is gebeurd?’ verklaarde wit.
“Als je wat ouder bent in ons vak, zorgt de druk om te winnen en het goed willen doen ervoor dat de coach niet voor jou kiest en ik denk dat dat hoort bij de aard van de sport.”
Maar hoewel de negatieve opmerkingen en een paar games op de bank niet te vergelijken waren met White’s liefde voor het spel, kregen de hoopvolle Engelse hoopvolken op slechts 16-jarige leeftijd een verpletterende klap te verwerken.
“Ik hoop om naar Loughborough Academy te gaan als ik 16 ben”, zei White. “Toen kreeg ik te horen dat ik nooit voor Engeland zou spelen omdat ik niet goed genoeg was. Ik weet niet wat ik moet doen.
”Toen veranderde ik van school. Ik ging naar een heel andere zesde vorm, veranderde van club naar Chelsea en ik was helemaal uit mijn comfortzone. Ik heb net iets anders geprobeerd – waarvan ik denk dat het me heeft geholpen!”
Een erfenis opbouwen voor club en land
Het leek te hebben gewerkt voor wit. Nadat hij in 2005 bij Chelsea kwam, scoorde White 21 doelpunten in 48 optredens, wat hem de topscorer van Chelsea maakte in zijn drie seizoenen daar.
Zijn overstap naar Leeds Carnegie in 2008 werd gehinderd door een kruisbandblessure, maar hij keerde tegen het einde van het seizoen 2008/09 terug en scoorde vijf doelpunten in vier wedstrijden.
Daarna keek White niet meer achterom en in het volgende seizoen hielp ze Leeds de FA Women’s Premier League Cup te winnen door tweemaal te scoren tegen Everton in een 3-1 overwinning in de finale.
Het was in februari 2010 toen de 20-jarige White zijn debuut maakte in Engeland – vier jaar nadat hem werd verteld dat hij nooit voor zijn land zou spelen. Hij scoorde in een 3-1 overwinning tegen Oostenrijk na het komen op als een vervanger.
Terwijl White begon aan een recordbrekende internationale carrière, keerde hij in 2010 terug naar Arsenal. Hij scoorde niet alleen zes doelpunten in 13 optredens in zijn eerste seizoen, maar hij hielp de Gunners ook aan de FA Cup, League Cup en Women’s Liga beker. Super League-beker. Tijdens zijn tijd onder manager Laura Harvey won hij nog een titel en de FA Cup.
White heeft naam gemaakt in de Engelse Women’s Hall of Fame en maakte zelfs haar debuut op het WK 2011 met een geweldige aanval van 22 meter tegen Japan.
Hij bleef succes boeken met Engeland en won na verloop van tijd de Cyprus Cup (2013), SheBelieves (2019) en Arnold Clark Cups (2022).
Maar al die prestaties verbleken in vergelijking met zijn prestaties op het WK van 2019, waar hij een belangrijke rol speelde bij het behalen van Engeland naar de halve finales. White scoorde zes doelpunten in het toernooi, waarmee hij de gezamenlijke topscorer werd.
Maar als hij terugkijkt op zijn geweldige carrière, geeft White toe dat hij nooit had gedacht dat hij voor Engeland zou spelen.
“Ik denk dat toen het echt gebeurde, het me verraste.”
‘Ik voel me nog steeds raar als je me een rolmodel noemt’
White’s optredens voor club en land hebben Leeds, Arsenal, Manchester City en Engeland naar de overwinning geholpen en hebben daarmee zeker andere vrouwen geïnspireerd om een carrière in het voetbal na te streven.
Na 17 jaar doelpunten en trofeeën te hebben verzameld, is White misschien nog niet klaar, met hoge verwachtingen voor de ploeg van Sarina Wiegman in Engeland in aanloop naar het thuis-EK van deze zomer.
Engeland’s groepsfasespelen zijn uitverkocht – nog een bewijs van de groeiende steun voor vrouwenvoetbal – en White zei: “Ik voel me nog steeds raar als je me een rolmodel noemt. Ik vind het een enorme verantwoordelijkheid en een voorrecht tegelijkertijd mensen -mensen kijken naar mij.
“Het is heel interessant dat het EK in Engeland en al onze groepswedstrijden zijn uitverkocht. Hopelijk is het voor de fans makkelijk om naar de wedstrijd te kijken. Er is een geweldig talent te zien en ik hoop dat er nog een grote golf van mensen zal zijn die het willen. om met voetbal bezig te zijn. Ik hoop echt dat iedereen ermee aan de slag gaat.”
Wanneer Engeland hun Euro-campagne op 6 juli tegen Oostenrijk op Old Trafford aftrapt, zal het geen verrassing zijn om te zien dat White zijn erfenis opnieuw voortzet.
Volg Euro 2022 op Sky Sports
Blijf deze zomer op de hoogte van het laatste nieuws over Euro 2022 op Sky Sports en Sky Sports News.
De berichtgeving wordt verzorgd door Sky Sports WSL-presentator Caroline Barker, samen met Jessica Creighton en Kyle Walker. Ondertussen zullen Karen Carney, Sue Smith, Courtney Sweetman-Kirk en Laura Bassett gedurende het toernooi analyses geven.
Ze krijgen ook gezelschap van ervaren Engelse doelman Karen Bardsley en Manchester City-verdediger Esme Morgan.
Experts en presentatoren zullen werken vanuit de Sky Sports Women Mobile Presentation Bus voor Euro 2022, die Sky Sports News-teams door het hele land zal volgen naar de verschillende stadions waar wedstrijden worden gespeeld.
Daarnaast wordt de Sky Sports Essentials Soccer Podcast vanaf 21 juni voor het toernooi hernoemd naar de Sky Sports Women’s Euro Podcast. Het wordt gehost door Charlotte Marsh en Anton Toloui en zal exclusief nieuws en interviews met spelers bevatten, naast een uitgebreide reeks programma’s rond het toernooi.
Euro 2022: Groep…
Groep A: Engeland, Oostenrijk, Noorwegen, Noord-Ierland
Groep B: Duits, Deens, Spaans, Fins
Groep C: Nederland, Zweden, Portugal, Zwitserland
Groep D: Frans, Italiaans, Belgisch, IJslands
Euro 2022: Programma…
Groepsfase
woensdag 6 juli
Groep A: Engeland vs Oostenrijk – aftrap om 20.00 uur, Old Trafford
donderdag 7 juli
Groep A: Noorwegen vs Noord-Ierland – aftrap om 20.00 uur, St Mary’s
vrijdag 8 juli
Groep B: Spanje vs Finland – aftrap om 17.00 uur, Stadium MK
Groep B: Duitsland vs Denemarken – aftrap om 20.00 uur, London Community Stadium
zaterdag 9 juli
Groep C: Portugal vs Zwitserland – aftrap om 17.00 uur, Leigh Sports Village
Groep C: Nederland vs Zweden – aftrap om 20.00 uur, Bramall Lane
zondag 10 juli
Groep D: België vs IJsland – aftrap om 17.00 uur, Manchester City Academy Stadium
Groep D: Frankrijk vs Italië – aftrap om 20.00 uur, New York Stadium
maandag 11 juli
Groep A: Oostenrijk vs Noord-Ierland – aftrap om 17.00 uur, St Mary’s
Groep A: Engeland v Noorwegen – aftrap om 20.00 uur, Brighton and Hove. Community Stadium
dinsdag 12 juli
Groep B: Denemarken vs Finland – aftrap om 17.00 uur, Stadium MK
Groep B: Duitsland vs Spanje – aftrap om 20.00 uur, London Community Stadium
woensdag 13 juli
Groep C: Zweden vs Zwitserland – aftrap om 17.00 uur, Bramall Lane
Groep C: Nederland v Portugal – aftrap om 20.00 uur, Leigh Sports Village
donderdag 14 juli
Groep D: Italië vs IJsland – aftrap om 17.00 uur, Manchester City Academy Stadium
Groep D: Frankrijk vs België – aftrap om 20.00 uur, New York Stadium
vrijdag 15 juli
Groep A: Noord-Ierland – Engeland – aftrap om 20.00 uur, St Mary’s
Groep A: Oostenrijk vs Noorwegen – aftrap om 20.00 uur, Brighton and Hove. Community Stadium
zaterdag 16 juli
Groep B: Finland vs Duitsland – aftrap 20:00, Stadium MK
Groep B: Denemarken vs Spanje – aftrap om 20.00 uur, London Community Stadium
zondag 17 juli
Groep C: Zwitserland vs Nederland – aftrap om 17.00 uur, Bramall Lane
Groep C: Zweden vs Portugal – aftrap om 17.00 uur, Leigh Sports Village
maandag 18 juli
Groep D: IJsland vs Frankrijk – aftrap om 20.00 uur, New York Stadium
Groep D: Italië vs België – aftrap om 20.00 uur, Manchester City Academy Stadium
knock-out fase
Kwartfinale
woensdag 20 juli
Kwartfinale 1: Winnaar Groep A v Runner-up Groep B – aftrap om 20.00 uur, Brighton and Hove Community Stadium
donderdag 21 juli
Kwartfinale 2: Winnaar Groep B v Runner-up Groep A – aftrap om 20.00 uur, London Community Stadium
vrijdag 22 juli
Kwartfinale 3: Winnaars Groep C v Runner-up Groep D – aftrap om 20.00 uur, Leigh Sports Village
Kwartfinale 4: Winnaars Groep D tegen tweede plaats Groep C – aftrap om 20.00 uur, New York Stadium
Halve finales
dinsdag 26 juli
Halve finale 1: Winnaar kwartfinale 1 v Winnaar kwartfinale 3 – aftrap om 20.00 uur, Bramall Lane
woensdag 27 juli
Halve finale 2: Winnaar kwartfinale 2 v Winnaar kwartfinale 4 – aftrap 20:00, Stadium MK
Laatste
zondag 31 juli
Winnaar halve finale 1 v Winnaar halve finale 2 – aftrap om 17.00 uur, Wembley
“Ongeneeslijke alcoholfan. Trotse webbeoefenaar. Wannabe gamer. Muziekfanaat. Explorer.”